Net als mensen kunnen honden staar krijgen. Honden lijden zelfs vaker aan staar dan welke andere soort dan ook. Hoewel de meeste gevallen worden aangetroffen bij honden ouder dan vijf jaar, kan staar zich op elke leeftijd ontwikkelen. Sommige honden worden geboren met staar of ontwikkelen ze als puppy.
Een cataract is een ondoorzichtigheid van de lens in het oog van een hond of puppy. De lens bevindt zich direct achter de pupil en is normaal gesproken transparant. Een cataract verstoort het normale zicht door te voorkomen dat voldoende licht het netvlies bereikt.
De opaciteit van de lens kan variëren van een klein wit vlekje tot een volledig ondoorzichtige structuur die de hele lens aantast. Als de lens volledig wordt gemaskeerd, is het resultaat blindheid. Afhankelijk van de mate van ondoorzichtigheid, kunt u troebelheid opmerken in de pupilruimte die eruitziet als een wit marmer in het oog.
Staar wordt vaak ingedeeld naar de leeftijd van de hond wanneer deze zich ontwikkelt. Aangeboren cataracten zijn aanwezig bij de geboorte, juveniele cataracten ontwikkelen zich tijdens de puppytijd en seniele cataracten komen voor bij oudere honden. De mate van troebelheid van de lens heeft ook invloed op de classificatie van cataract.
Verschillende dingen kunnen leiden tot lensveranderingen die staar worden. Letsel, evenals de resulterende ontsteking, kan cataract veroorzaken. Als dat gebeurt, heeft het meestal maar één oog.
Staar als gevolg van slechte voeding is mogelijk, maar zeldzaam vanwege de moderne vooruitgang in het dieet van honden. In sommige gevallen is de cataract idiopathisch, wat betekent dat de oorzaak niet kan worden vastgesteld.
Honden hebben vaak last van seniele of "ouderdoms" staar. Veel honden ouder dan acht jaar zullen een zekere mate van troebeling van de ooglens ontwikkelen. Staar bij honden kan ook het gevolg zijn van diabetes mellitus wanneer het lenseiwit is beschadigd door metabolische veranderingen.
Puppies geboren met aangeboren staar kunnen verbeteren naarmate ze ouder worden. Dat komt omdat de lens in het oog van de puppy meegroeit met de hond. Wanneer het troebele gebied op de lens even groot blijft, is het aangetaste deel van de lens relatief klein tegen de tijd dat de puppy volwassen wordt. Op volwassen leeftijd kunnen veel honden die met staar worden geboren, de bewolking compenseren en "rond" zien.
De meeste hondencataracten zijn erfelijk, vooral bij bepaalde rassen. Poedels, Cocker Spaniels, Boston Terriers, Karelische Berenhonden, Ruwharige Fox Terriers, Siberische Huskies, Golden Retrievers, Old English Sheepdogs en Labrador Retrievers zijn naar verluidt het vaakst getroffen.
Behandeling is misschien niet nodig totdat een hoge mate van gezichtsvermogen verloren is gegaan en staar problematisch wordt voor de pup. Een cataract kan slechts een deel van de lens aantasten en daarom vertonen sommige honden helemaal geen tekenen. Staar die de hele lens bedekt, kan nog wat zicht toestaan, zodat de pup rond het bewolkte gedeelte kan "zien".
Honden zijn experts in het maken van accommodaties en vertrouwen meer op reukzin en gehoor om zichtproblemen te compenseren. Vaak blijven zelfs blinde honden het goed doen in een vertrouwde omgeving door op hun andere acute zintuigen te vertrouwen.
Er is geen medische behandeling die specifiek cataract behandelt. Als een onderliggende oorzaak kan worden geïdentificeerd, wordt deze indien mogelijk behandeld. Dierenartsen kunnen bijvoorbeeld werken aan het corrigeren van voedingstekorten die staar veroorzaakten of om de ontsteking te behandelen die het gevolg was van een oogletsel.
De enige bekende effectieve behandeling voor staar is een operatie.
Wanneer een puppy moeite heeft met navigeren vanwege verlies van het gezichtsvermogen, kan het zicht door een operatie tot bijna normaal worden hersteld. Deze procedure is echter niet geïndiceerd wanneer de cataract wordt veroorzaakt door een ontsteking.
Dezelfde chirurgische technieken die bij mensen voor staar worden gebruikt, worden toegepast op huisdieren. De meeste veterinaire oogartsen in de privépraktijk of aan een universiteit kunnen de operatie uitvoeren, die onder algemene verdoving wordt uitgevoerd.
De lens zelf zit in een soort capsule, als een eierschaal. Meestal verwijdert een operatie het voorste deel van de schaal en de inhoud binnenin, terwijl de achterste helft van de capsule/schaal intact blijft. In sommige gevallen wordt de hele lens verwijderd en wordt een nieuwe lens getransplanteerd om de beschadigde lens te vervangen. Honden die geopereerd worden, doen het over het algemeen vrij goed.
