Katten zijn zorgvuldig schone dieren, dus elk gezondheidsprobleem waardoor ze nat of vies aanvoelen, is bijzonder verontrustend. Urine-incontinentie is het onvermogen om de blaas onder controle te houden als gevolg van leeftijd, ziekte of obstructie. De stoornis heeft tot gevolg dat de kat onvrijwillig urine lekt.
Incontinentie moet niet worden verward met ongepast urineren waarbij katten opzettelijk buiten hun kattenbak plassen.
Urine-incontinentie kan van invloed zijn op katten van elke leeftijd, geslacht of ras. Het komt echter vaker voor bij katten van middelbare leeftijd, senioren en grote rassen. Bovendien kunnen de volgende risicofactoren urineverlies bij katten veroorzaken:
Holistische dierenarts Tom Farrington noemt het volgende als veelvoorkomende symptomen van incontinentie bij katten:
Zodra u een van de bovenstaande symptomen opmerkt, maak dan een afspraak met uw dierenarts. Hij of zij zal een grondig lichamelijk onderzoek uitvoeren en zal waarschijnlijk diagnostische tests aanbevelen, zoals bloedonderzoek, röntgenfoto's en/of echografie.
Afhankelijk van de diagnose zal uw dierenarts een behandelplan bepalen dat al dan niet medicijnen bevat. Als uw kat bijvoorbeeld urine verliest door een urineweginfectie, zal hij of zij antibiotica voorschrijven. Oudere katten en katten die lijden aan urine-incontinentie als gevolg van een hormonale onbalans, kunnen hormoonvervangende therapie nodig hebben.
In meer ernstige gevallen kan een operatie nodig zijn om een dwarslaesie te herstellen of een urinewegobstructie te verwijderen.
Obesitas draagt vaak bij aan incontinentie bij katten door overmatige druk op de blaas uit te oefenen. Het is ook een risicofactor voor diabetes, nierfalen en nierstenen, die er allemaal voor zorgen dat katten meer water drinken en vaker plassen.
