Het bepalen van het geslacht van uw kitten kan een uitdaging blijken te zijn - op het eerste gezicht vinden zelfs professionals het lastig om een vrouwelijk kitten van een mannetje te onderscheiden. Er kunnen echter een paar karakteristieke verschillen worden waargenomen bij kittens van slechts vijf weken oud, zoals genitale afstand, vachtkleur en gedrag, wat hun geslacht aangeeft.
Verstoor de moeder-kittenstroom niet in de eerste paar weken van het leven. Als een kitten in deze periode te veel wordt vastgehouden, kan de moeder het in de steek laten en helemaal stoppen met borstvoeding geven. Maak je dus niet te druk om het geslacht van je kittens te bepalen. Wacht in plaats daarvan tot ten minste twee weken - of liever langer - om met uw kittens om te gaan.
Bij het beoordelen van het geslacht van uw kitten is het noodzakelijk om stress te minimaliseren. Begin door ze op te pakken, ze zachtjes te aaien en ze dicht tegen je lichaam te knuffelen. Als ze hun rug krabben aan de basis van de staart, kunnen ze deze automatisch optillen, waardoor je de onderdelen in kwestie in vogelvlucht kunt bekijken. Maar als een kitten afstandelijk of paniekerig is, laat de inspectie dan uit aan een later tijdstip en val in plaats daarvan een minder gevoelig lid van het nest lastig.
Als ze twee weken oud zijn, vergelijken sommige fokkers het uiterlijk van de genitaliën van kittens met leestekens. De geslachtsdelen van een poesje zullen lijken op een omgekeerd uitroepteken, met de verticale vaginale spleet net onder de anus en met heel weinig tussenruimte (wanneer de kat ondersteboven ligt en naar je toe kijkt). Het orgaan van een mannelijke kitten lijkt meer op een dikke darm, met de penis net onder de anus en gescheiden door voldoende ruimte voor zijn testikels. Mogelijk ziet u zelfs kleine klontjes in die ruimte, die zullen groeien naarmate het kitten ouder wordt.
Als, bij visuele observatie, elk kitten er voor u hetzelfde uitziet, kies er dan een en plaats voorzichtig uw vinger en duim aan weerszijden van het scrotumgebied (op een vermoedelijke jongen). Palpeer twee kleine, harde, ovaalvormige voorwerpen onder de huid. Dit zijn de testikels en ze zijn bijna onmogelijk vast te houden - ze glijden onder je vingers weg. Het is duidelijk dat als er testikels aanwezig zijn, uw kitten een kater is.
Een andere eenvoudigere, maar minder betrouwbare manier om het geslacht van uw kitten te bepalen, is aan de hand van de kleur van zijn vacht. Schildpadkatten of driekleurige katten zijn bijna altijd vrouwelijk. De chromosomale samenstelling van vrouwelijke katten is als enige verantwoordelijk voor deze kleuring, dus je kunt vrijwel garanderen dat elke lapjeskat ook een meisje is. Oranje of gemberkleurige katten zijn echter meestal mannelijk (denk aan de iconische mannelijke tabby-katten). Toch is deze eigenschap niet zo betrouwbaar als de driekleurige eigenschap, aangezien slechts driekwart van de gemberkleurige katten mannelijk is.
Naarmate kittens groter worden, beginnen ze hun unieke persoonlijkheden te ontwikkelen. Mannelijke "tom-kittens" kunnen gaan zwerven als ze seksuele rijpheid naderen. Ze kunnen ook territoriaal worden en vaak sproeien om hun thuisbasis te vestigen en indringers af te weren. Mannetjes zijn ook rustelozer en agressiever.
Vrouwelijke kittens (soms zo jong als vier maanden) kunnen loops worden en dit 'volwassen worden' uiten met luid gejank en aandachtzoekend gedrag. Hoe eerder u uw kitten steriliseert of castreert (de standaardaanbeveling is vijf tot zes maanden, maar pediatrische sterilisatie en castratie kan plaatsvinden na zes tot acht weken), hoe minder uw kat deze geslachtsnuances zal vertonen.
Sommige mensen beweren dat mannelijke katten vriendelijker en extravert zijn dan vrouwtjes. Maar dit verschil is zeker niet universeel en kattenpersoonlijkheden zijn bijna net zo gevarieerd als menselijke persoonlijkheden. Dus kies je huisdier op basis van de connectie die je maakt bij de eerste interactie, en let minder op zijn geslacht.
Een nieuw kitten flesvoeding geven Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.