Natuurlijk, Starbucks heeft zijn Unicorn Frappuccino's, maar biedt het ook het gezelschap van katten? (Retorische vraag. Dat is niet zo.) Voor kattenliefhebbers die hun cafeïne prefereren met een knuffelig gezelschap, is de kans groot dat er ergens bij jou in de buurt een kattencafé is. Sinds de opening van het eerste kattencafé in Taiwan in 1998, is het een wereldwijd fenomeen geworden. (Tokyo alleen al heeft meer dan 150 katteninrichtingen). Het eerste kattencafé in Noord-Amerika werd in 2014 geopend en sindsdien is er een nest aan etablissementen ontstaan. Gebruik gewoon de kattencafé-resultaten die een snelle Google-zoekopdracht oplevert - u vindt gidsen voor de beste kattencafés in de VS en 'definitieve' lijsten van alle cafés in Noord-Amerika.
Hoewel het aanbod gevarieerd is, hebben de meeste Noord-Amerikaanse kattencafé-ondernemers hetzelfde doel:ze werken samen met lokale opvangcentra om katten te helpen adopteren. Sommige kattencafés zijn begonnen als reddingsacties. Het is een win-winsituatie omdat cafés meestal een hoger adoptiepercentage hebben dan een opvangcentrum, en winst maken. En net als opvangcentra vertrouwen ze vooral op vrijwilligers (of purrista's), waaraan geen gebrek lijkt te zijn.
1. Mauhaus Cat Café, St. Louis, MO; Koloniecafé in Pittsburgh, PA; Geef Purrs een kans, in Berkley Springs, WV
Het menu van Mauhaus Cat Café and Lounge in St. Louis, MO, biedt glutenvrije en veganistische opties, terwijl je bij Colony Café in Pittsburgh, PA ofwel eerst in hun restaurant kunt dineren en daarna huisdier, of eten en drinken kunt laten bezorgen bij het kattenhok.
Als dat nog niet genoeg is, kun je je neerwaartse hond met katten doen bij Give Purrs a Chance, in Berkley Springs, WV, en winkelen in hun boetiek met creaties met kattenthema van lokale kunstenaars en ambachtslieden. Wacht, dat is niet alles:op vrijdag kun je naar livemuziek luisteren met je favoriete kat en op zaterdag kun je dansen met katten. Wat dan ook, Michelin-sterren?
2. Catfé, Vancouver, BC.
Vancouver's Catfe werkte samen met de British Columbia SPCA om acht tot twaalf reddingskatten te huisvesten in een gemeenschapsgericht koffiehuis. Zodra klanten ze hebben geadopteerd, vult de SPCA de voorraad katten aan, waarvan sommige senior katachtigen zijn.
“Het langste verblijf was een paar maanden bij een moeder en dochter. Ik denk dat ze 15 en 16 waren en we wilden ze bij elkaar houden”, zegt Michelle Furbacher, eigenaar van Catfé en 'oppurrator'. katten die het anders moeilijk zouden hebben.”
Catfé haalde de krantenkoppen toen popzangeres Adele langskwam en verliefd werd op Larry - een kat dus. (Larry was al geadopteerd voordat hij met sterrendom werd geadopteerd.) Michelle had niet verwacht dat het zo druk zou zijn in het café, maar de media klopten al aan voordat Adele dat deed.
Michelle heeft altijd van katten gehouden en toen ze een video over Japanse kattencafés zag, was ze klaar om iets nieuws te proberen. “Ik plaatste een vraag op Reddit – wil je een kattencafé in Vancouver? – en de media belden de volgende dag. Er was zoveel positieve feedback dat ik de knoop doorhakte”, zegt Michelle. Dat was twee jaar voordat ze Catfé opende.
Michelle's grootste hindernis was het vinden van de juiste locatie. "Ik wilde een grote ruimte met natuurlijk licht - katten houden van zonneschijn. En een huisbaas moest OK zijn met dieren', zegt ze. “Vervolgens was er veel heen en weer met het stadhuis en de gezondheidsafdeling. Ik sprak met zoveel verschillende mensen en moest het steeds weer uitleggen. Op een ochtend ging ik naar het stadhuis en merkte dat iemand een kat op hun whiteboard had getekend - het personeel was voor ons aan het wroeten en uiteindelijk won ik ze voor zich.'
Maar Michelle kon de regels niet ombuigen:je mag geen eten serveren op een plek met dieren. Dus bouwde ze een lobby met twee aparte ruimtes:een ruimte om eten te maken en te kopen om het naar de tweede ruimte te brengen - de kattenlounge. Vanaf daar was het zo'n beetje een doe-het-zelf-inspanning. Met de hulp van een bevriende architect heeft ze alles helemaal opnieuw opgebouwd, compleet met herbestemde banken en kasten.
"Ik heb toen contact opgenomen met het hoofd van Dierenwelzijn bij de BC SPCA en we leken op dezelfde lijn te zitten over het krijgen van een goed huis voor katten en goed verzorgd worden", voegt Michelle toe. Mensen mogen geen katten van de straat binnenbrengen. Om hun gezondheid te waarborgen en te bepalen of ze met andere katten in de Catfé kunnen opschieten, komen alle katten eerst door de SPCA.
Terwijl de BC SPCA een goede omloopsnelheid heeft voor adoptie, biedt Catfé een bonus voor potentiële adoptanten:je krijgt te zien hoe de katten reageren met andere katten en met mensen. Ook vinden sommige mensen het deprimerend om katten in kooien te zien. “De SPCA weet welke katten het hier beter zullen doen. En het geeft meer ruimte voor schuwe katten”, zegt Michelle.
Michelle raadt aan om een week van tevoren te reserveren. Wat de toekomst betreft, in december 2018 had de BC SPCA geen katten voor haar, dus belde ze Rabbitats Rescue Society en Catfé bracht tijdelijk konijnen onder. "Zoveel konijntjes hebben een huis nodig, misschien brengen we een konijnencafé naar Vancouver." catfé.ca
3. Cat Town, Oakland, CA
Het non-profit reddings- en adoptiecentrum Cat Town, dat sinds de opening in 2011 meer dan 2000 katten heeft geholpen, werkte in 2014 samen met RAWR coffee bar om het eerste kattencafé in de VS te zijn. “We hebben 40 tot 60 katten in pleegzorg en
nog eens 40 in ons café”, zegt Quinn White, de ontwikkelingsdirecteur van het adoptiecentrum. Van de 2000 katten die ze tot nu toe hebben geholpen, "zijn sommigen nog steeds bij ons - we richten ons op katten die onze steun hard nodig hebben en anders zouden worden geëuthanaseerd. Ze komen allemaal van Oakland Animal Services, waar onze oprichter en uitvoerend directeur vrijwilligerswerk begon te doen met katten.”
Quinn zegt dat ongeveer de helft van hun katten een thuis vindt in het café en de andere helft in het opvangprogramma van Cat Town, dus het kattencafé is een enorm belangrijk onderdeel. Cat Town is ook een trotse ontvanger van financiering van Maddie's Fund, wat bijdraagt aan het bereiken van een no-kill-natie. cattownoakland.org
4. Crumbs &Whiskers, Los Angeles, CA en Washington, DC
"De meeste dakloze katten worden gehuisvest in kooien in opvangcentra, wat een extreem stressvolle omgeving kan zijn. Vaak leidt dit ertoe dat ze zich terugtrekken of agressief worden, waardoor de katten niet worden geadopteerd en in sommige gevallen worden geëuthanaseerd”, zegt Crumbs &Whiskers-oprichter Kanchan Singh. "Een omgeving met vrije uitloop zoals de onze stelt katten in staat een veel gezonder leven te leiden", zegt ze over haar kattencafés in L.A. en Washington, DC.
Nadat Kanchan een kattencafé in Thailand zag, benaderde ze een paar opvangcentra in D.C. en werkte eerst samen met de Humane Society. Vervolgens ging ze op zoek naar een locatie, maar het was niet eenvoudig om uit te zoeken hoe ze goedkeuring van de stad kon krijgen. “Ze zeiden dat we een systeem met dubbele deuren moesten hebben, met twee deuren die het café van de katten scheiden. Dus het café zou in de ene kamer zijn en de katten in een andere', zegt Kanchan. Dat ontwerp versloeg vrijwel het doel. "In plaats daarvan vond ik een bestaande coffeeshop in de buurt die zou bezorgen."
Klanten kunnen van het menu bestellen en 70 minuten lang met poesjes spelen, genoeg tijd voor cake en koffie. "We werken nu samen met Homeward Trails Animal Rescue in D.C. en Stray Cats Alliance in ons Los Angeles Crumbs &Whiskers Café", zegt Kanchan. “Beide asielen hebben een toename van adopties gezien, vooral bij oudere katten. Veel katten in D.C. zitten al een jaar in kooien, maar we krijgen ze binnen een week geadopteerd omdat mensen hun persoonlijkheid kunnen zien.”
Kanchan zegt dat haar grootste uitdaging was om jong te zijn (ze is 28) en single te zijn en een complex bedrijf te leiden. “Om financiering te krijgen, lanceerde ik een Kickstarter-campagne, een soort crowdfundingplatform. Ik heb 's nachts meer dan $ 15K opgehaald en in een maand had ik bijna $ 40K", legt ze uit. “Vervolgens heb ik de komende maanden besteed om het woord naar buiten te brengen. Een week voor de opening van Crumbs &Whiskers heb ik mijn baan opgezegd. 
"Als je een eigen kattencafé overweegt, zoek dan eerst uit wat de financiering en wettigheid zijn", adviseert Kanchan. “De wetten zijn in elke stad anders en goedkeuring krijgen is een horde. Ik hou van mijn carrière en beide locaties zijn winstgevend:we rekenen $ 22 in D.C. en $ 25 in Los Angeles voor een bezoek van 70 minuten. Ik laat niet meer dan 18 mensen tegelijk toe, zodat de katten niet gestrest raken. Het zijn vrolijke katten.” crumbsandwhiskers.com
5. Japanse kattencafés (猫カフェ)
Noord-Amerikaanse kattencafés zijn opgezet voor adoptie, in tegenstelling tot hun Aziatische tegenhangers, wiens klanten meestal in kleine appartementen wonen en geen huisdieren zijn toegestaan. Geld betalen om met katten om te gaan, lijkt misschien gek voor niet-kattenliefhebbers, maar ze zijn enorm populair en de klantenkring bestaat voornamelijk uit stellen van in de twintig en dertig, samen met een paar singles.
Neko (Japans voor kat) Cafékatten leven doorgaans hun hele leven in het café, met talloze bewonderaars, hoewel sommige cafés wel sponsoradoptieprogramma's hebben. Alle cafés bieden echter je kat-fix en cafeïne-hit en meer dan één plek suggereert dat het een datinggelegenheid zou kunnen zijn, waar je "een andere kattengekke single kunt ontmoeten om tegenaan te kruipen."
Enkele jaren geleden bezocht ik een Neko-café in Tokio. Alle soorten katten lagen achterover op automaten met koffie, bier en snacks. Bij de receptie kunt u kattensnoepjes kopen. Katachtigen zijn genesteld in hoekmanden of in de schoot van gelukkige klanten.
Hoe een kattencafé in Japan werkt, is vrij eenvoudig. U betaalt voor een op tijd gebaseerde dekkingstoeslag, meestal ongeveer ¥ 1500 yen per uur (ongeveer $ 13 USD, $ 18 CAN), koopt een drankje voor uzelf en volgt een paar eenvoudige regels voor het aaien van de katten. Als je een high roller bent, accepteren katten geschenken. En als het je geluksdag is, kan je charme ook hun genegenheid winnen.
"Wees alsjeblieft vrij om onze 21 katten aan te raken en ermee te spelen, maar voorzichtig", zei mevrouw Hanada, de eigenaar van het café, terwijl ze ons naar een kluisje voor onze bezittingen en gootstenen wees om onze handen te wassen. "Voed of houd geen katten vast, alleen om te spelen." Twee vrouwen van middelbare leeftijd kwamen binnen met een verjaardagstaart compleet met vijf kaarsen voor hun favoriete kat - elke kat heeft zijn bio aan de muur. Een stel van in de twintig speelde 'catch the string' met Chan, een grote gemberkam; een jonge man zat in de hoek voor te lezen aan een kat en een andere jonge man kietelde een kat op zijn schoot. We kochten een paar biertjes en twizzled speelgoed met twee zwarte katachtigen die voorbij vamden, maar ze leken meer geïnteresseerd in dutjes; het was tenslotte halverwege de middag.
Mevrouw Hanada zei dat de meeste van haar klanten geen tijd hebben om voor een huisdier te zorgen vanwege hun werksituatie, die erg moeilijk is en soms twee banen heeft. Sommige mensen, of een lid van hun familie, hebben een kattenallergie en kunnen geen kat in huis hebben. Ze zei dat haar typische klantenkring vrouwen zijn die met vrienden komen, zonder de kinderen. "Ik sta geen kinderen onder de 13 toe omdat ze de dieren pijn kunnen doen."
Meer dan 50 katten maken Calico Cat Café het grootste in Tokio. De toegangsprijs is ¥ 1000 (ongeveer $ 10 USD, $ 12 CAN) voor een uur, of ¥ 2500 ($ 23 USD, $ 30 CAN) voor een gratis tijdplan. Hier kun je "heel langzaam ontspannen, zoals thee drinken of manga lezen terwijl je in een rustige sfeer naar de katten kijkt."
"Gebruik het als een plek om uit te rusten tussen films en winkelen, aangezien het zich in de buurt van station Shinjuku bevindt", zodat u kunt vertrekken en terugkeren en uw boodschappentassen in het kluisje kunt doen. Het Calico-cafémenu biedt mensenvoedsel zoals cakes en pasta en je kunt ook "de kat kippenvlees voeren voor ¥ 300 ($ 2,0 USD, $ 3,80 CAN), zodat je samen kunt genieten van een maaltijd!" Terwijl de Calico elk ras aanneemt, richten andere kattencafés zich op specifieke categorieën katten, "zoals zwarte katten, dikke katten, katten van zeldzame rassen of ex-zwerfkatten", verklaarde een Japans overheidsrapport.
Er zijn 125 kattencafés in de VS en Canada samen, volgens Meow Around, een online gids en directory met 's werelds kattencafés, coffeeshops, bars, lounges en meer. Het is duidelijk dat kattencafés zich een weg banen naar een stad bij jou in de buurt, als die er al niet is.
