Keep Pet >> Huisdier >  >> katten >> katten

5 natuurlijke bronnen van kalium voor katten (en hoeveel ze dagelijks nodig hebben)

5 natuurlijke bronnen van kalium voor katten (en hoeveel ze dagelijks nodig hebben)

Natuurlijke mineralen zijn cruciaal om niet alleen onze eigen gezondheid in goede conditie te houden, maar ook die van onze katten. Kalium komt van nature voor in een breed scala aan voedingsmiddelen en wordt vaak toegevoegd aan brokjes om onze katten een uitgebalanceerd dieet te geven. Zelfs als uw kat niet genoeg kalium kreeg, zou u het dan echt kunnen zien? Kalium is cruciaal om cellen goed te laten werken en om vitale systemen zoals het hart, de zenuwen en de spieren draaiende te houden.

5 natuurlijke bronnen van kalium voor katten (en hoeveel ze dagelijks nodig hebben)

Hoeveel kalium hebben katten dagelijks nodig?

De detectie van hoge of lage kaliumspiegels in het bloed kan zorgen baren. De normale kaliumspiegels van een kat liggen meestal tussen 3,8 en 5,5 milli-equivalent per liter (mEq/L), hoewel deze niveaus variëren. De dagelijkse hoeveelheid kalium voor katten is 0,33 gram. Katten te veel of te weinig van bepaalde mineralen voeren kan ernstige gevolgen hebben.

5 natuurlijke bronnen van kalium voor katten (en hoeveel ze dagelijks nodig hebben)

Wat is een laag kaliumgehalte bij katten?

De medische term voor lage kaliumspiegels is hypokaliëmie. Hypokaliëmie treedt op wanneer de kalium-bloedconcentratie te laag is en de normale functie van de zenuwen en spieren verstoort.
Kalium is een noodzaak voor zowel ons lichaam als het lichaam van katten, en hypokaliëmie komt het meest voor bij katten die ziek zijn of lijden aan ernstig vochtverlies. Chronisch nierfalen, ernstig braken en hyperthyreoïdie zijn de meest voorkomende oorzaken van hypokaliëmie bij katten. De meer ernstige gevallen van hypokaliëmie kunnen leiden tot extreme spierzwakte en problemen met normale functies. Hypokaliëmie kan zelfs periodieke verlamming en verstoringen van hart- en ademhalingsfuncties veroorzaken.

Kalium is een noodzaak voor ons lichaam en hypokaliëmie komt het meest voor bij katten die ziek zijn of lijden aan ernstig vochtverlies. Dit is misschien geen probleem voor de meeste milde gevallen, maar de meer ernstige gevallen kunnen leiden tot extreme spierzwakte en problemen met normale functies. Hypokaliëmie kan zelfs verlamming en verstoringen van hart- en ademhalingsfuncties veroorzaken.

Tekenen van een laag kaliumgehalte bij katten

Niet alle katten met een laag kaliumgehalte zullen symptomen vertonen. Toch helpt het altijd om je kat in de gaten te houden en abnormaal gedrag op te pikken.

De meest voorkomende symptomen die gepaard gaan met een laag kaliumgehalte zijn:
  • Lethargie
  • Braken
  • Diarree
  • Gebrek aan eetlust
  • Gewichtsverlies
  • Verlies van spiermassa
  • Pijn
  • Vocalisaties geassocieerd met pijn
  • Zwakte
  • Moeite met staan ​​of lopen
  • Onvermogen om warmte te ondersteunen
  • Verlamming
  • Hartstilstand
  • Hartslagonregelmatigheden
  • Moeite met ademhalen
  • Slechte groei
  • Slechte vachtkwaliteit
  • Ademhalingsfalen
  • Meer drinken en plassen

Wat veroorzaakt een laag kaliumgehalte in het bloed?

De nieren van een kat beginnen te falen als ze niet genoeg kalium in hun bloed hebben. Hoewel nierziekte de meest voorkomende oorzaak is, kunnen verschillende andere factoren gedeeltelijk verantwoordelijk zijn.

Oorzaken van hypokaliëmie:
  • Chronische nierziekte
  • suikerziekte
  • Langdurig braken of diarree
  • Ernstig gebrek aan kalium in de voeding
  • Medicijnen
  • Sommige vormen van kanker
  • Bariumvergiftiging
  • Intestinale obstructies
  • Langdurige anorexia of ondervoeding
  • Sterke emotionele reacties zoals hoge stress of angst

Hoe wordt de diagnose kaliumgebrek in het bloed gesteld?

Om u een juiste diagnose te geven, zal uw dierenarts een bloedmonster nemen en dit naar een nabijgelegen laboratorium sturen om te testen. Het bloedmonster wordt geanalyseerd op een bloedbeeld, biochemiepaneel en elektrolytpaneel. Wees voorbereid om de uitgebreide medische geschiedenis van uw kat te bespreken, evenals eventuele medicijnen die ze momenteel gebruiken of in het verleden hebben gebruikt. Voor aanvullende informatie kunnen ook urine- of fecale monsters worden verzameld en geanalyseerd.

5 natuurlijke bronnen van kalium voor katten (en hoeveel ze dagelijks nodig hebben)

Wat gebeurt er nadat de diagnose is gesteld?

Vaak krijgen katten met een laag kalium een ​​supplement voorgeschreven om hun niveaus weer op het goede spoor te krijgen. Dit zijn meestal orale supplementen en het kantoor van de dierenarts zal verschillende vervolgbezoeken plannen om ervoor te zorgen dat hun niveaus weer normaal worden.

Als uw kat nog niet is gediagnosticeerd, zijn er een paar voedingsmiddelen die hun kaliumgehalte kunnen verhogen. Raadpleeg altijd een dierenarts voordat u grote veranderingen aanbrengt in de dagelijkse voeding van uw kat of als u zich zorgen maakt over hun kaliuminname.

5 natuurlijke bronnen van kalium voor katten (en hoeveel ze dagelijks nodig hebben)

Natuurlijke bronnen van kalium voor katten

1. Zalm

5 natuurlijke bronnen van kalium voor katten (en hoeveel ze dagelijks nodig hebben)

Zalm is een zeer voedzaam voedsel en een smaak waar onze katten geen genoeg van kunnen krijgen. Deze vis is een natuurlijke kaliumbron waar je kat ongetwijfeld dankbaar voor zal zijn. Zalm is een hoogwaardig eiwit met veel omega-3 vetten. De helft van een zalmfilet levert meer dan 680 milligram kalium. Onthoud dat 330 mg per dag de gemiddelde kaliumbehoefte van een kat is, dus wees voorzichtig wanneer u uw kat zo rijk voer geeft dat u niet overdrijft en zorg ervoor dat u aan hun dagelijkse kaliumbehoefte voldoet.

2. Kip

5 natuurlijke bronnen van kalium voor katten (en hoeveel ze dagelijks nodig hebben)

Een kopje gekookte, gehakte kip heeft ongeveer 312 milligram kalium. Deze meting is ongeveer het equivalent van wat een kat nodig heeft in een dagelijkse portie. Kip is ook rijk aan vitamines en zink. Natuurlijk mag je niet vergeten dat dit een andere favoriete smaak is onder katten. Zorg ervoor dat de kip geen kruiden bevat als u van plan bent om ze gekookt gevogelte te geven en geef ze nooit gespannen kippenbotten. Gewoon kippenvlees zonder bot, zout of kruiden is ideaal.

3. Witte Bonen

5 natuurlijke bronnen van kalium voor katten (en hoeveel ze dagelijks nodig hebben)

Je moet je kat niet regelmatig gekookte bonen voeren, maar ze zijn een rijke en gezonde bron van kalium voor katten als ze gekookt en gewoon geserveerd worden. Witte bonen zijn een van de beste voedselbronnen van kalium, met meer dan 422 milligram in slechts een halve kop.

4. Aardappelen

5 natuurlijke bronnen van kalium voor katten (en hoeveel ze dagelijks nodig hebben)

Een andere occasionele traktatie met tonnen kalium is de aardappel. Aardappelen hebben kalium in zowel het vlees als de schil. Ze zijn het veiligst om te eten als ze gewassen en gekookt zijn. Een enkele, grote gepofte aardappel heeft ongeveer 926 milligram kalium met de schil of 610 milligram kalium indien geschild. Als je van plan bent je katten wat taters te geven, zorg er dan voor dat ze hier en daar maar een paar kleine hapjes krijgen.

5. Lam

5 natuurlijke bronnen van kalium voor katten (en hoeveel ze dagelijks nodig hebben)

Mager vlees is over het algemeen ideaal om katten met een strikt dieet te voeren. Lam is bijvoorbeeld iets waar de meeste carnivoren dol op zijn, en drie ons vlees bevat meer dan 260 milligram kalium. Andere magere vleessoorten zijn bijvoorbeeld kalkoen, rundvlees, eend en kalfsvlees.

5 natuurlijke bronnen van kalium voor katten (en hoeveel ze dagelijks nodig hebben)

Laatste gedachten

Je moet heel voorzichtig zijn bij het veranderen van het dieet van een huisdier, omdat je nooit weet wat in de eerste plaats een onbalans zou kunnen veroorzaken. Het kan onze katten geen kwaad om hier en daar een dosis kalium uit natuurlijke bronnen te krijgen. Toch zou je er spijt van krijgen als je bepaalde ziektes of problemen erger zou maken door niet eerst met een dierenarts te overleggen. Als je vermoedt dat er iets mis is met de gezondheid van je kat, maak dan onmiddellijk een afspraak met je dierenarts en laat hem wat testen doen om erachter te komen wat er aan de hand is.