Ik ben eerder op dan ik wil op zondagochtend dankzij Fletcher, onze 1-jarige Ragdoll monster. Hij heeft de gewoonte om in de lampenkappen van onze bedlampjes te reiken, waardoor ze schommelen en genoeg lawaai maken dat je er vrij zeker van bent dat ze van de tafel zullen vallen. Ik weet niet of Fletcher echt zo geïntrigeerd is door onze bedlampjes, of dat dat gewoon zijn manier is om ons te vertellen dat hij het zat is om alleen wakker te zijn. Het goede aan dat ik eerder dan gepland uit bed ben gewekt, is dat ik eindelijk de tijd neem om je te schrijven over Fletcher en zijn grote zus, Charlotte, ook bekend als Sissy en Bud.
We hadden het geluk Charlotte in 2012 te vinden, nadat onze enige kat, Sophie, a.k.a Sister, was overleden. We zochten woedend naar reddingsschuilplaatsen en fokkers in de hoop onze leegte te vullen met een andere grijze babykat met een witte ascot. We reden van Brunswick, Georgia, naar Kannapolis, North Carolina, om Charlotte van een Ragdoll-fokker te halen. Charlotte zat in een pen met een van haar broers. Haar broer leek de avonturier van de twee te zijn. Zodra we de pen openden, was hij op pad, leerde ons kennen en viel toen snel in slaap op de schoot van mijn vrouw. Charlotte bleef in zichzelf weggestopt aan de andere kant van de pen. Charlotte bleef in de buurt van haar koerier voor de 5 uur plus rit naar huis. Stephani, mijn vrouw, begon onmiddellijk hun band door met Charlotte op de achterbank te rijden. Toen we thuiskwamen, was Charlottes veilige plek in de boxsprings van ons bed. Nadat ik die eerste nacht had geprobeerd te slapen terwijl ik me zorgen maakte over onze nieuwe baby, werd ik wakker en trof Stephani aan op de vloer die onder het bed lag, en Charlotte sliep een paar centimeter van haar gezicht. We hebben er nu spijt van dat we Charlottes broer niet dezelfde dag mee naar huis hebben genomen dat we haar kregen, omdat het haar overgang misschien gemakkelijker had gemaakt en ze gezelschap zou hebben gehad terwijl we aan het werk waren. We waren gewend om maar 1 kat in huis te hebben, en we dachten dat die kat dat liever had. Nadat we wat tijd met Charlotte hadden doorgebracht en zagen hoe geïnteresseerd ze leek te zijn in de 3 buitenkatten die we voeren, dachten we (mijn vrouw) 
Charlotte zou graag een zusje of een broertje in huis hebben. Ik denk niet dat iemand was voorbereid op "FLETCHER!", zoals zijn naam regelmatig in ons huis wordt genoemd.
We hadden Charlotte al meer dan 2 jaar toen we Fletcher mee naar huis namen. We vonden Fletcher bij een Ragdoll-fokker in Daytona Beach, Florida. Ik weet niet of je bekend bent met het gebied, maar NASCAR-races en Bike Week zijn enkele van de grote evenementen in Daytona. Ik ben er vrij zeker van dat Fletcher sommige van deze culturen door zijn bloed laat racen. Ik denk dat Fletcher ons een eerlijke waarschuwing probeerde te geven toen we in het huis van de fokker waren dat hij een handvol zou zijn, omdat hij aan het bijten was en worstelde met enkele van de andere katten in de kamer. Hij leek de aanstichter te zijn. Toen we Fletcher thuis kregen, was hij de complete 
tegengesteld aan Charlotte wat betreft wennen aan zijn nieuwe omgeving. We hebben onderzocht wat de beste manieren zijn om Charlotte aan Fletcher voor te stellen, maar er waren tegenstrijdige theorieën. Uiteindelijk haalden we het kinderhekje neer dat Fletcher tegenhield, in de hoop dat ze erachter zouden komen hoe ze naast elkaar konden bestaan. Meer dan een jaar later proberen we nog steeds uit te vinden hoe we iedereen tevreden kunnen houden. Ongeacht de grootte heeft Fletcher nooit geaarzeld om Charlotte te kiezen. We denken dat zijn keuze waarschijnlijk deels kitten, deels jongen, deels mijn vrouw is (ze vindt het heerlijk om Fletcher te ergeren met kussen) en deels kattenspel. Het is moeilijk te zeggen wanneer Charlotte het goed vindt om te spelen versus wanneer ze zich in gevaar voelt. Haar schreeuw heeft het beveiligingsalarm in ons huis doen afgaan. Dat is niet eenvoudig uit te leggen aan de centrale meldkamer van 
AlertTech. Nadat we dit allemaal hebben gezegd, denken we nog steeds dat Charlotte blij is met een broer in huis. We worden opgewonden als ze erin slagen om dicht bij elkaar op de veranda te liggen of te stoppen om elkaar te ruiken zonder te blazen. Het is moeilijk om ons leven voor te stellen zonder hen beiden, dus we hopen dat ze hetzelfde over ons en elkaar voelen.
Ik voeg een paar foto's van Charlotte en Fletcher bij. Charlotte is grijs met wit en Fletcher is vuilwit en lijkt nog steeds elke dag te veranderen. Er is een foto van hen samen terwijl ze genieten van een op batterijen werkende vis in de gootsteen, een foto van de jongere en kleinere Fletcher, een foto van de eerste keer dat ze elkaar ontmoetten (door de kooi), en een foto van Charlotte die met haar op het dashboard rijdt leeuw gesneden.
Heb je een Ragdoll Kitten of Kat? Overweeg om je kat in te dienen! Richtlijnen voor het indienen van Ragdoll of the Week
Lees meer Ragdoll of the Week-inzendingen.
