Een tweekleurige blauwe Ragdoll Kitten die in het VK woont
Ingediend op di 14 nov 2017 om 16:55 Hier is het verhaal van hoe ik mijn Ragdoll-kitten ontmoette. Hij is 17 weken. Laurence 
Op een winderige zondagmiddag brachten mijn vrouw en ik ons vaste bezoek aan de plaatselijke pub. Beiden vol honger en dorst en verlangen wendt mijn vrouw zich tot mij; "wat zullen we eten?" De bekende vraag die zowel woede als verlangen in gelijke mate heeft geïnspireerd. Na een redelijk moerassige standaardmaaltijd, waarbij de drang om naar onze telefoons te kijken pas afnam met het begin van het voorgerecht (Een redelijk voetgangerssoep van wortelen) en het hoofdgerecht ( Een vette maar degelijke fish and chips) slenterden we dronken richting onze huwelijksreis. "Zullen we in deze dierenwinkel kijken?" zei ik, terwijl ik meer uit verveling vroeg dan ik me op dat moment realiseerde. 'Natuurlijk,' antwoordde mijn vrouw zonder naar me op te kijken, 'ik denk dat het niets ergers kan maken.' Terwijl we door de rekken met puppyvoer bladerden en halsbanden begon mijn vrouw te fluisteren, 'we moeten nog eens zien-' onderbrak ik haar. Een van haar ergernissen. Iets wat ik niet kan helpen. Mijn vader deed het ook. 'We zouden een cavia moeten nemen,' mijmerde ik. 'Als we een huisdier krijgen, ALS, dan moeten we een echte nemen. Zoals een hond….of een kat….”Ik heb mezelf altijd als een hondenman beschouwd, het doet me denken aan mijn vader denk ik, denk ik. Maar met een geweten dat mijn vader niet had, kon ik er niet te goeder trouw voor kiezen om voor een hond te zorgen met de uren dat ik werk. Zo begon mijn reis in de wereld van de nobele ragdoll. Na online zoeken vonden we een fokker van een schijnbare standaard binnen de gemeenschap. Ja, ze was niet gccf-geaccrediteerd, en toch hadden haar advertenties een charme en oprechte zorg voor de dieren die onder haar hoede waren. Na weer een ijzige zaterdagochtend waarin mijn vrouw opnieuw weigerde uit bed te komen, vertrokken we op onze reis naar Zuidoost-Londen, op zoek naar iets dat ons leven weer zin zou geven. Terwijl we langs herfstige lanen liepen, vlogen herinneringen door ons hoofd, vragen; waren we ooit echt verliefd? Is onze liefde dood of is het mijn ziel? Hebben lappenpoppen veel verzorging nodig?
"We zijn er", zei ik, voornamelijk voor mijn eigen voordeel, terwijl mijn vrouw weer kwijlde tegen de vensterbank , de rode wijn van gisteravond met het gebruikelijke gevolg op zaterdagochtend. Nadat we eindelijk mijn lieve vrouw wakker hadden gemaakt, klopten we op de deur van onze potentiële verloofde ... "'Ello schat', neem je schoenen of als je me bloemblaadje wilt!" gilde de harridan, waardoor mijn vrouw uit haar slaap schrikte, zelfs effectiever dan de medicinale dubbele espresso die ze even regelmatig in haar aderen giet als ze klaagt over mijn melancholische houding ten opzichte van de wereld. Toch klopte er duidelijk iets niet. Hoewel de pelsbaby's weliswaar schattig waren, was het niveau van complexiteit in onze emoties op dit punt, de cruciaalheid van perfectie in deze fase van onze relatie van het grootste belang en de achterlijkheid van deze rangamateur voldeed niet aan onze normen. We keken om ons heen. Wij hebben onderzoek gedaan. PKD-vrij. DNA-testen. Kampioen verwekt. Het gordijn ritselt weer en blaast koude herfstlucht de slaapkamer in, waardoor onze eigen houding ten opzichte van elkaar verder afkoelt.
"Er is er een in de buurt van Greenwich, GCCF reg," zei ik. Kouder dan de wind die mijn naam lijkt te roepen, die me vraagt om weer te vertrekken, om mijn zoektocht voor mezelf voort te zetten. 'Ok,' zei mijn vrouw, die nu niet eens meer de moeite nam om om te rollen. Toch gingen we op weg. Nog een keer. Om onszelf en hopelijk elkaar te vinden. Voor het eerst in zeven maanden raakten onze handen elkaar aan, misschien was dit het? Toen we het huis binnenkwamen om ons potentiële nieuwe surrogaat te ontdekken, vulde een overweldigende geur onze neusgaten, was het ammoniak of hoop? Tot op de dag van vandaag weet ik het niet. En toen zagen we Louis... de ogen van mijn vrouw lichtten op zoals ik niet had gezien sinds haar vader stierf, enkele jaren daarvoor. Het bewoog iets in mijn hart waarvan ik dacht dat het verdwenen was. Iets dat je je lang herinnerde van een mensenleven geleden. Een gefladder en een vliegende, als een lied dat wordt ervaren door een verliefde tiener. De kat was zich niet bewust. Een tweekleurig blauw met wat ons werd verteld dat het asymmetrische markeringen waren, niet geschikt om te laten zien. Voor ons zag hij eruit als perfectie. Na weken van anticipatie was de dag eindelijk aangebroken, onze kat was klaar om de onze te zijn. Ik was zo opgewonden dat ik dagen niet aan mijn vader had gedacht. Mijn vrouw leek zelfs enigszins wakker en koos ervoor om te drinken als er andere mensen in de buurt waren. Contact onderhouden met de fokkers deelde ik mijn opwinding aan de vooravond van onze receptie, waarop ik de meest ontmoedigende sms-berichten ontving; "bel me alsjeblieft!" Het koude zweet liep over mijn rug, het zweet dat mijn leven als 7-jarige kende, bracht me rechtstreeks terug naar de dag dat mijn vader me vertelde dat ik hem teleurstelde en zich toen voor de laatste keer afwendde. alles ok?" vroeg ik koeltjes, mijn afschuwelijke paniek logenstraffend. 'Ja, hij is in orde. Ik wilde gewoon weten wanneer je hem komt ophalen,' zei ze lachend.
hem thuisbrengen was verhelderend. Vanaf het moment dat hij ons huis binnenkwam, heeft hij het zich eigen gemaakt. Vanaf zijn eerste voorzichtige stappen bij het verlaten van zijn koets, het verkennen van het huis en het gebruik van zijn speelgoed, is zijn leven een kakofonie van liefde geweest. Zijn voetgekletter in de ochtend is een lust voor het oog en laat de zinloosheid van het universum oplossen in de novemberregen. Door Louis in ons leven te hebben, voelen we ons weer ergens bij betrokken. Mijn vrouw is begonnen met joggen. Nooit eerder had ze het gevoel dat ze van een dier kon houden, echt zoals ze van haar vader hield. En toch zijn we hier. Hij heeft een onmetelijk verschil voor ons gemaakt en het leven zal nooit meer hetzelfde zijn.
Ragdoll Kitten of Kat? Overweeg om je kat in te dienen! Richtlijnen voor het indienen van Ragdoll of the Week Bekijk hier meer Ragdoll Kitten of the Month-inzendingen!
Krijg je een Ragdoll Kitten? Bekijk ons boek:A Ragdoll Kitten Care Guide:Bringing Your Ragdoll Kitten Home
