Agressief gedrag van katten. Hoewel onze mokken meestal liefdevol en zachtaardig zijn, kunnen er af en toe een slecht humeur zijn, net als wij. Agressie bij katten is het op één na meest voorkomende probleem van kattengedrag na het markeren van een gebied met urine in een kamer.
Katten zijn geëvolueerd tot roofdieren in de bovenste keten van de voedselketen, dus agressie is een integraal onderdeel van hun gedrag. Katten gebruiken agressie om vele redenen, zoals het jagen en doden van prooien, zelfverdediging en het verdedigen van het territorium, het wegwerken van concurrenten.
Je mag verwachten dat je kat je thuis niet agressief behandelt, maar als dat gebeurt, kun je iets doen om te begrijpen welke problemen zich hebben voorgedaan en deze op te lossen.
Als uw kat agressief is, moet u zich afvragen waarom. Is ze ergens bang voor of maakt ze zich ergens zorgen over? Voelt ze pijn? Verdedig jij je territorium? Speel je gewoon te fel zonder je tanden en nagels onder controle te houden? Of misschien lijkt ze je achterna te zitten zoals haar buit?
Katten vertonen agressief gedrag om vele redenen. Het is meestal normaal als het niet ongeschikt is voor de thuisomgeving. Soms is dit gedrag tijdelijk, veroorzaakt door directe oorzaken (misschien heeft de kat de vijand ontmoet), en soms wordt het meer beïnvloed door het karakter van de kat - een veelvoorkomende oorzaak van agressie is een gebrek aan socialisatie en controle op jongere leeftijd.
Als uw kat agressief is geworden, is het goed dat hij door een dierenarts wordt onderzocht en kunt u er zeker van zijn dat zijn gedrag niet het gevolg is van pijn of ongemak. Katten worden gekenmerkt door door pijn veroorzaakte agressie, dus als een dierenarts uw kat kan helpen zich beter te voelen, zal hij veel rustiger zijn.
De meeste katten vinden het heerlijk om gestreeld en geknuffeld te worden - dat is een deel van hun charme en een van de vele redenen waarom het zulke geweldige huisdieren zijn. Sommige katten houden er echter niet van om bemind te worden - misschien vanwege het harde gedrag op jonge leeftijd of gewoon omdat ze weinig op hun handen werden gehouden. Wat de reden ook is, je moet beginnen met kleine stapjes en je kat de tijd geven om aan de aanrakingen te wennen.
Het is het beste om het kort, maar vaak te kloppen. Voor een kat moet het een positieve, plezierige ervaring zijn. Vermijd gevoelige gebieden zoals de buik of staart en streel uw hoofd, schouders en rug. Praat rustig met haar en bied misschien zelfs iets lekkers aan, vooral als het geïnspireerd is op een heerlijk hapje!
Eindig met het aaien van de kat terwijl hij nog wordt aangeraakt, maar let goed op zijn lichaamstaal. Als het tintelen stopt, de pupillen van de ogen verwijden, het lichaam bevriest, de staart plotseling beweegt of de oren plat worden, aai er dan niet meer over en herhaal de procedure na een paar uur. Als je een kat hoort grommen, vooral als hij sist, doe dan een stap achteruit - een sissende kat is een ongelukkige kat!
Verleng de streling geleidelijk, maar evalueer uw prestaties realistisch. Sommige katten houden er gewoon niet van als ze op hun handen worden genomen of als hun buik wordt gekieteld.
Agressieve katten kunnen ook op het ene moment liefdevol zijn en genieten van aanraking en zich plotseling omdraaien en bijten of krabben. Het is begrijpelijk dat dit onaangenaam is omdat het lijkt alsof de kat je niet mag, maar dat is niet zo. Deze vorm van agressie betekent meestal dat de kat verbijsterd is door een dubbele identiteit - het is zowel een huisdier als een eenzaam roofdier dat voor zichzelf moet zorgen, dus hij valt instinctief aan.
Terwijl het krabben of bijten van een agressieve kat schokken kan veroorzaken, probeer kalm te blijven, want schreeuwen, plotselinge bewegingen en lijfstraffen zullen de kat alleen maar bang maken. Het is waarschijnlijk dat het in de toekomst angstig zal reageren op de onrust.
Was eventuele krassen of beten onmiddellijk met warm zeepsop en breng een antiseptische crème aan. Als de kras geïnfecteerd is of als u symptomen ervaart zoals koorts, hoofdpijn of gezwollen lymfeklieren, neem dan contact op met uw arts.
Tijdens het spel kijkt de kat meestal naar alles waarmee ze spelen als prooi, dus speel er nooit met je blote handen mee, want hij kan je plotseling aanvallen en krabben. Als je op veilige afstand met je huisdier speelt, gebruik dan een stok met een speeltje eraan of een op afstand bestuurbaar speeltje.
Het gedrag van binnenkatten, die buiten beperkte mogelijkheden hebben om hun natuurlijke roofinstinct te uiten, wordt gekenmerkt door omgeleide jacht, dus soms kan zo'n kat buiten de deur wachten en je plotseling aanvallen terwijl je door het land loopt. Zoals met veel andere gedragsproblemen bij katten, is het het beste om dit te negeren. Stop, zwijg en reageer niet. Als je niets doet, verliest de kat zijn interesse. Als je vermoedt dat een kat je gaat aanvallen, leid haar aandacht dan door de kamer door een speeltje op te pakken dat ze kan achtervolgen.
Soms kijkt een kat uit het raam naar een ander object, zoals zijn rivaal of een vogel, en zijn lichaamstaal suggereert dat hij ondergedompeld is in een roofzuchtige staat. Als je een kat aanraakt of stoort wanneer deze zich in deze toestand bevindt, richt de kat zich meestal op jou omdat hij niet beseft dat jij het bent en niet het object waarnaar hij kijkt. Om uw huisdier achterover te laten leunen, praat u zachtjes met hem of haar of rolt u er een stuk papier doorheen om u veilig af te leiden.
Katten kunnen vrijgezel zijn, maar kunnen meestal goed overweg met andere gezinsleden. De meeste katten zijn heel lief voor elkaar, anderen, als er voldoende ruimte is, leren elkaar te tolereren en met rust te laten. Als de leefruimte van katten echter te beperkt is, kunnen ze vaak maaien.
Katten zijn meestal niet-conflicterend en proberen bedreigende situaties te vermijden. Dus als je meer dan één huisdier hebt, zorg er dan voor dat er voldoende hoge plekken zijn om thuis te ontsnappen, zoals een speelstandaard en onbelemmerde vensterbanken waar een kat die vastzit in een ruzie weg kan komen.
Net zoals de mensenwereld vol is met allerlei persoonlijkheden, zo zijn er veel katten van verschillende karakters in de wereld van huisdieren. Sommigen houden er gewoon niet van om hun huis te delen of hebben een afkeer van een bepaalde kat. In dergelijke gevallen kan het advies van een specialist diergedrag nuttig zijn, hoewel het soms het veiligst en eerlijkst is voor een van de katten om een nieuw huis te vinden.
Introduceer nieuwe katten thuis langzaam en voorzichtig. Nooit een kat uitschelden of straffen als deze in het begin niet erg vriendelijk is, omdat dit tot nog meer negatieve associaties kan leiden. Geef haar de tijd en ruimte om te wennen aan het nieuwe gezinslid en zoek zo nodig hulp bij een dierenarts of kattengedragsspecialist.
Agressie tegen naburige katten wordt meestal aangetoond door niet-gecastreerde katten, die fel kunnen wedijveren om hun territorium te verdedigen. Gelukkig kan de overgrote meerderheid van de gecastreerde en gecastreerde katten goed met elkaar overweg of in ieder geval tolereren! Katten werken hard om fysiek contact te vermijden en intimideren elkaar liever met lichaamshouding en snurken totdat ze eindelijk tijd hebben om hun favoriete gebieden te verkennen.
In steden waar de ruimte schaars is, kunnen ze echter botsen terwijl ze wachten op hun beurt om hetzelfde gebied te gebruiken. Probeer in dit geval met je buren te praten en spreek af om de katten op verschillende tijdstippen buiten te laten, zodat hun paden elkaar niet kruisen. Het is ook mogelijk om huisdieren die gevoerd zijn in het veld los te laten als ze tevreden en lui zijn.
Als u zich zorgen maakt over de gezondheid van uw kat, neem dan contact op met uw dierenarts. Als uw kat bijzonder agressief is of om onbekende redenen agressief wordt, is het belangrijk dat hij wordt onderzocht door een dierenarts. Hij kan voorstellen contact op te nemen met een gedragsspecialist voor katten.
