Waarom natvoer het beste is voor katten en honden

Heb je je ooit afgevraagd of je je huisdier natvoer of droog voedsel? Er zijn voor- en nadelen aan elke keuze, maar uiteindelijk is natvoer het beste voor huisdieren. Droog voedsel voor huisdieren werd aan het einde van de 19e eeuw aan het publiek geïntroduceerd. Het was gebaseerd op het idee van "hardtack" dat werd gebruikt als rantsoen voor zeelieden op zee. Fabrikanten ontwikkelden later voer voor huisdieren in de vorm van koekjes en korrels en promootten het als een goedkoper, handiger alternatief voor het voeren van tafelresten aan huisdieren.

Het is moeilijk te betwisten dat droog voer voor huisdieren goedkoper en gemakkelijker op te slaan is. Afgezien van de kosten en het gemak, zijn er veel redenen waarom droog voer voor huisdieren niet opweegt tegen nat voer voor huisdieren als het gaat om een ​​optimale gezondheid.

Vochtgehalte is hoger

Om droog voer voor huisdieren te maken, wordt een deeg gevormd door ingrediënten te pureren en te mengen. Het deeg wordt verwarmd tot relatief hoge temperaturen om de ingrediënten te koken en te drogen. Het wordt vervolgens geëxtrudeerd (denk aan Play-Do Fun Factory) en in brokjes gesneden. Een laag vochtgehalte zorgt ervoor dat het voedsel minder snel bederft en dus houdbaar is. Het vochtgehalte in het gemiddelde droogvoer voor huisdieren is 6-12%. Vergelijk dat met een vochtgehalte van bijna 70% in hun voorouderlijk of wild dieet.

Vooral bij het voeren van katten is het vochtgehalte in het voer van belang. Moderne huiskatten stammen af ​​van woestijnaangepaste voorouders en hebben een lage dorst. Katten zijn afhankelijk van het vocht in het voer voor voldoende hydratatie. Katten die droogvoer krijgen, consumeren ongeveer de helft van de totale hoeveelheid water (in hun dieet en door te drinken), vergeleken met katten die ingeblikt voedsel eten (Kane 1981).

Een hoger vochtgehalte komt alle lichaamssystemen ten goede, maar nergens is het belangrijker dan in het urinestelsel. Wanneer honden en katten meer vocht opnemen, produceren ze meer urine. Een groter urinevolume verdunt de mineralen die van nature in de urine aanwezig zijn, waardoor de kans op nier- en blaassteenvorming kleiner wordt.

Overweeg tot slot wat er gebeurt met droge brokjes in de maag van uw huisdier. De meeste dieren slikken het grootste deel van hun brokjes in hun geheel door. Wanneer de intacte brok de maag bereikt, moet er veel vloeistof worden opgenomen voordat de droge brok afbreekt. Het kost veel spijsverteringssappen om dit te bereiken! De gezwollen brokjes kunnen lang in de maag blijven, wat ongemak en symptomen van indigestie kan veroorzaken.

Meer eiwitten en vetten (minder koolhydraten)

Nat (blik) voer voor huisdieren is lager in koolhydraten dan droog voer voor huisdieren. Droog voer voor huisdieren moet een grote hoeveelheid zetmeelrijke ingrediënten bevatten, zodat het in de vorm van een brok kan worden gevormd en gebakken. De andere reden waarom koolhydraten een groot deel van droog voedsel uitmaken, is dat koolhydraten goedkoper zijn dan eiwitten en ongeveer dezelfde hoeveelheid calorieën leveren.

Honden en katten kunnen een dieet volgen dat relatief veel koolhydraten bevat, maar een koolhydraatrijk dieet is niet vergelijkbaar met hun voorouderlijk/wild dieet. Katten zijn obligate carnivoren, wat betekent dat ze voedingsstoffen nodig hebben die alleen uit vlees komen. Wilde katten overleven het eten van knaagdieren, kleine reptielen en insecten (Freeman 2013). Ze eten geen maïs of aardappelen.

Honden hebben zich meer dan katten aangepast aan het delen van het menselijke dieet, maar veel experts zijn van mening dat zelfs honden het beter doen met koolhydraatarme diëten. Noch katten noch honden hebben een voedingsbehoefte aan koolhydraten. Dus waarom zou je ze droogvoer willen geven waarvan meer dan 50% van hun calorieën uit koolhydraten komt?

Eten blijft verser

Een van de redenen waarom droogvoer voor huisdieren zo handig is, is dat het lang houdbaar is. De waarheid is dat de houdbaarheid van huisdiervoer geen wettelijke regeling heeft. Zelfs als er een houdbaarheidsdatum op de tas staat, zijn winkels daarna niet verplicht om ze weg te doen. Het voedsel kan na die datum al dan niet qua voedingswaarde voldoende zijn, maar het is nog steeds legaal om het aan het publiek te verkopen.

Fabrikanten van diervoeding berekenen hoeveel vitamines, vetten en mineralen in de loop van de tijd worden afgebroken. Droogvoer voor huisdieren is gemaakt met hogere startniveaus aan voedingsstoffen. Dit wordt gedaan in een poging ervoor te zorgen dat het voedsel nog steeds voldoende voedingswaarde heeft nadat het lange tijd in een zak op een magazijnplank heeft gelegen. Zakken met droog voer voor huisdieren die op of voorbij de houdbaarheidsdatum zijn, hebben hoogstwaarschijnlijk een zekere mate van vet ranzigheid en een verlaagd vitaminegehalte.

Nat voer voor gezelschapsdieren daarentegen is verzegeld in een container die contact met de buitenomgeving verhindert. Dat betekent dat ingrediënten minder worden aangetast door oxidatie, uitdroging en vochtopname. Goed bewaard nat/ingeblikt voer voor huisdieren zal na verloop van tijd enige degradatie van voedingsstoffen ondergaan, maar zal naar verwachting langer vers blijven dan droog voer voor huisdieren in een zak.

Conclusie

Natvoer voor huisdieren is om verschillende redenen het beste voor huisdieren. Het komt dichter in de buurt van wat honden en katten zouden eten als ze hun eigen voedsel moesten vinden. Daarom smaakt natvoer beter en is het aantrekkelijker voor de meeste dieren. Het lagere koolhydraatgehalte, het hogere vochtgehalte en de verhoogde versheid van natvoer voor huisdieren maken het de duidelijke winnende keuze voor een optimale gezondheid van huisdieren.

Bronnen

Freeman, L.M., Chandler, M.L., Hamper, B.A., &Weeth, L.P. (2013). Actuele kennis over de risico's en voordelen van op rauw vlees gebaseerde diëten voor honden en katten. Tijdschrift van de American Veterinary Medical Association, 243(11), 1549-1558.

Kane, E., Rogers, Q.R., &Morris, J.G. (1981). Voedingsgedrag van de kat gevoed door laboratorium- en commerciële diëten. Voedingsonderzoek, 1 (5), 499-507.

Zoran, DL (2002). De carnivoorverbinding met voeding bij katten. Tijdschrift van de American Veterinary Medical Association, 221 (11), 1559-1567.