Laat me de scène voor je bepalen:
Je hebt een nieuwe kat, een lief klein ding, rechtstreeks uit het kattenasiel. Heb haar gisteren eruit gehaald.
Afbeelding uit post Avery's Baby Pictures
(Ik speel vals - dit zijn foto's van mijn man kat, maar je krijgt de foto 😉 ).
Ze was zo schattig toen je haar vond - je houdt absoluut van de manier waarop ze recht naar de voorkant van de kooi kwam en naar je miauwde alsof ze wilde zeggen:"Jij - jij bent degene! Je brengt me naar huis!”
Dus je deed precies dat, nam haar mee naar huis. Ze past zich redelijk goed aan haar nieuwe, zachte leven aan. Ze heeft gegeten en zit nu in het bed van dekens dat je voor haar hebt gemaakt. Gebruikte eerder haar krabpaal. Je hebt zelfs een beetje met haar gespeeld met het laserspeelgoed dat je in een dierenwinkel hebt gekocht. Het leven is geweldig - voor jullie allebei.
Schuldig als aangerekend - je hebt nu al te veel schattige kattenfoto's op je telefoon. Ja, al; ja, het is maar een dag. Eigenlijk ben je schuldiger dan je laat merken - de foto's van je kat zijn al in aantal in aantal overtroffen de rest van de foto's die je deze maand hebt gemaakt (en het is al halverwege de maand), dus het lijkt erop dat je met één kat is erin geslaagd om in één dag een gekke kattenmens te worden. Natuurlijk vind je dat niet erg.
AWW hoe schattig. Kitty is verschoven en slaapt nu opgerold in een bal. Je gaat haar aaien en ze is blij. Begint te spinnen. Hoeveel beter kan het leven zijn? Oké, maar nu is het etenstijd voor mensen, en je moet wat eten halen. Dus tijd om de kachel aan te steken en te beginnen met het koken van de steak die je zelf hebt gemaakt. Een van je favoriete maaltijden voor zo'n speciale dag. Hoe kan het leven beter zijn?
En dan ineens, oh wat is dat? Kitty lijkt de steak te hebben geroken en is wakker geworden. In een flits ligt ze aan je voeten, ze kijkt niet alleen naar je, maar miauwt actief en smeekt om wat van je eten.
Je bent klaar met het koken van je biefstuk, terwijl je probeert je kat het zwijgen op te leggen en haar te verzekeren dat ze moet volhouden totdat je klaar bent. Het mocht allemaal niet baten, ze blijft miauwen. Je verzekert haar dat ze wat krijgt, je moet ervoor zorgen dat het helemaal gaar is! Voordat je zelfs maar de kans krijgt om zelf een hap te nemen, leg je de biefstuk op een bord, snijd je een klein stukje af en geef je het aan je nog steeds smekende kat.
Zijn er problemen met deze foto?
Nou, je biefstuk had geen kruiden en het was lang niet rauw, dus nee, het is niet bijzonder ongezond voor je kat om het te eten. Dat is het niet.
Maar dat was in ieder geval niet wat je vermoedde, aangezien je de titel van dit bericht hebt gelezen (Clever you 😉 )
Wat je al geraden hebt, is precies wat er in dit geval is gedaan:wat er in wezen mis is, is dat je een kat hebt geleerd om te miauwen en te jammeren - om te bedelen om eten!
Waarom is dat, zegt u? Je hebt haar net wat te eten gegeven omdat ze het wil, en je deelt het graag. Zij is blij, jij bent blij, dus waar is de misdaad?
Stel je voor dat dit maanden of zelfs jaren doorgaat. Elke keer dat je kat zeurt, geef je haar een klein stukje eten - wanneer ze maar wil. Wat gebeurt er als je haar geen eten kunt geven – omdat het niet gezond is om een kat te geven wat je wel eet? Wat gebeurt er als er gasten komen eten?
Geen verandering natuurlijk, ze zal nog steeds zeuren en smeken totdat je haar het eten geeft waar ze naar op zoek is.
Nou, geen probleem, zou je zeggen. Je houdt het gewoon lang vol en geeft haar geen eten als ze het niet mag hebben.
Geweldig, soort van. Als je ooit toegeeft (waarvan ik zeker weet dat je dat zult doen - katten zijn vaak veel beter dan wij in het wachtspel, en ze zijn erg overtuigend als ze dat willen), heb je de zaken enorm erger gemaakt.
Waarom? Als je kat veel smeekt en dan uiteindelijk krijgt wat ze wil, zal je kat in de toekomst aannemen dat de enige manier om aan eten te komen is door lang genoeg te zeuren . Je hebt je kat in wezen getraind om te janken en te janken - consequent, aanhoudend en zo irritant mogelijk - totdat ze eindelijk krijgt wat ze wil. Per slot van rekening heeft het in het verleden gewerkt.
In haar gedachten, als je haar nog niet hebt gegeven wat ze wil, komt dat omdat ze er nog niet genoeg om heeft gehuild en gesmeekt . Ze zal nog vervelender moeten zijn en dan uiteindelijk - ja, je geeft toe!
Dus nu heb je je kat getraind om niet alleen te bedelen wanneer ze wil en denkt dat ze eten kan krijgen (blijkbaar de hele tijd!), maar ook om lang en hard te zeuren totdat ze eindelijk heeft wat ze wil. Ze zal niet eerder toegeven dan jij. Waarom zou ze? Ze heeft je in het verleden versleten en ze weet dat ze het opnieuw zal kunnen doen.
Niet leuk voor onze arme mensenoren.
Hoe kunt u dit probleem verhelpen? Hoe zorg je ervoor dat je kat niet meer zo veel om eten smeekt? Hoe leer je in hemelsnaam een kat om te stoppen met huilen en constant miauwen om eten? En, na al die jaren, is het te laat ?
Gelukkig voor jou, het is nooit te laat. Je kunt een oude hond misschien geen nieuwe trucjes leren, maar je kunt een oude kat vrijwel zeker nieuwe trucjes leren.
Het enige wat je hoeft te doen is jezelf eerst trainen .
Hoe?
Als je kat om eten smeekt, laat het haar dan niet hebben.
Periode.
Oké, geweldig in theorie, maar hoe werkt dit in de praktijk?
Dus de regels zijn:
Nog een keer. Spoel en herhaal voor altijd.
Je kat zal zich zeker gedragen als zijn gedrag op zo'n positieve manier wordt beloond. Welke kat houdt er niet van lekkers, genegenheid en verbale felicitaties voor zijn of haar gedrag? Als je overschakelt van het geven van voer aan je kat als ze lawaaierig is naar het geven van alleen voer als ze stil is, staat je in de toekomst een kat die zich heel goed gedraagt.
Als uw kat nu veel te veel miauwt in eerste instantie, en je kunt het absoluut niet aan en je wil er bijna aan toegeven gewoon om haar te laten stoppen (ja, het gebeurt, voel je er niet al te schuldig over) - geef kat een time-out door haar op te pakken en in een andere kamer te plaatsen met de deur dicht totdat ze het opgeeft en stil wordt, dan open de deur (alleen wanneer hij of zij stil is), haar aaien en haar weer bij het eten laten komen om haar te laten weten dat het miauwen en smeken het probleem is en niets anders.
Is het echt zo simpel? Ja, het is echt zo. Maar het is niet gemakkelijk . Er zal veel hard werk voor u nodig zijn - de verleiding weerstaan om toe te geven :absoluut.
We weten allemaal hoe volkomen onweerstaanbaar een schattige kleine meep van een mooie kleine kat kan zijn. We houden er allemaal van om onze katten te geven wat ze willen. Het is zo heerlijk om ze te verwennen, maakt ze blij en geeft je een goed gevoel. Maar als je niet oppast en begint toe te geven aan bedelen, leer je je kat om opnieuw te zeuren om eten.
Heeft u uw kat in de maanden of jaren dat u hem/haar heeft gehad ooit per ongeluk getraind om te bedelen? Heb je ooit geprobeerd je kat af te leren, zodat hij/zij niet zou bedelen als er eten in de buurt was?
Denk je dat je de hierboven voorgestelde techniek zou kunnen proberen? Ooit iets soortgelijks met succes gedaan? Laat het me weten in de reacties!
