Ongeacht of u een puppy van 10 weken of een kat van 10 jaar oud heeft, uw huisdier kan allerlei belangrijke signalen leren - signalen die iets overbrengen dat u wilt dat ze weten of doen. Aanwijzingen zijn er in alle vormen, van verbale signalen zoals "zit" of "kom" tot visuele signalen zoals een puntige vinger of het oppakken van een riem. Uw huisdier kan zelfs signalen leren die u niet voor hen bedoelde, zoals het gerinkel van uw sleutels of het kraken van een deuropening. Hoe u een keu gebruikt, is van cruciaal belang om te overwegen wanneer u uw huisdier een vaardigheid wilt leren. In combinatie met positieve bekrachtiging kunnen signalen u helpen om effectief met uw huisdier te communiceren tijdens trainingssessies en in het dagelijks leven.
Cues kunnen van alles zijn:een fluitje, een woord, een handgebaar of zelfs gewoon een gebeurtenis zoals het aantrekken van je sneakers of het kijken op je horloge. Sommige signalen leren we onze huisdieren bewust, zoals het woord 'zitten' of 'liggen', en andere keren ontdekken onze huisdieren het zelf, zoals wanneer je de riem van je hond vastpakt en ze weten dat het tijd is om uit te laten.
Wanneer gebruikt in positieve bekrachtigingstraining, is een keu een signaal dat we ons dier voordat goed geven we willen dat ze bekend gedrag vertonen (iets dat ze hebben geleerd). Dierentraining en gedragsexpert Karen Pryor zegt dat een signaal "het 'groene licht' is dat de hond vertelt dat het tijd is om gedrag te vertonen." Als ons dier reageert, krijgen ze toegang tot een bekrachtiger (iets waar ze van houden). Bij herhaald gebruik wordt een cue snel geassocieerd met dat gedrag.
Aanwijzingen stellen ons in staat om informatie te delen, onze huisdieren te vertellen wat er gaat gebeuren, en dat voorkomt dat ze ongewenste stress ervaren. We kunnen aanwijzingen gebruiken om onze huisdieren te helpen de mensenwereld veilig en met succes te ervaren.
Trainers voor positieve bekrachtiging, zoals ikzelf, hebben de neiging de term 'commando' te vermijden. Het wordt als achterhaald beschouwd en heeft een heel andere betekenis dan 'cue'.
Commando's impliceren dat er geen keuze is en kunnen erop wijzen dat er geweld wordt gebruikt. Bedenk hoe we het woord in mensentaal gebruiken. Als je baas tegen je zou zeggen:"Ik beveel je om dit vandaag voor elkaar te krijgen", hoe zou je dan reageren? We geven de titel "commandant" aan een persoon die extreme controle over anderen kan uitoefenen. Als iemand je opdraagt iets te doen en je doet het niet, dan krijg je waarschijnlijk straf.
Cues stellen onze huisdieren in staat om keuzes te maken, en ze moedigen leren aan. We leren aanwijzingen en gebruiken ze in situaties waarin we weten dat ons huisdier succesvol kan zijn. Onze huisdieren leren van signalen te genieten omdat ze begrijpen dat signalen hen vertellen dat ze kansen kunnen krijgen voor goede dingen. Wanneer cued-gedrag is geleerd door het gebruik van positieve bekrachtiging, beginnen onze huisdieren aan te bieden die gedrag, wat inhoudt dat ze ze doen zonder dat we erom vragen, en in staat zijn om door situaties te navigeren en goede beslissingen te nemen zonder hulp (ons doel voor onze tieners, toch?).
Het is niet ongebruikelijk dat ouders van huisdieren onbedoelde signalen creëren die later verwarring veroorzaken. Eigenaren van gezelschapsdieren denken dat ze één cue geven, maar geven in werkelijkheid een andere, of meerdere, of helemaal geen signalen.
Ik heb bijvoorbeeld ooit een nieuwe puppy-eigenaar geholpen te begrijpen waarom elke keer dat ze hun puppy vroegen om van hun gloednieuwe bank te komen, de puppy er met nog meer enthousiasme op leek te gaan liggen. Ik observeerde de eigenaar een tijdje met hun briljante puppy, inclusief kijken naar een snelle trainingssessie en daarna gewoon spelen in de woonkamer. De nieuwe eigenaar had hun puppy allerlei dingen geleerd, waaronder instructies voor zitten, liggen en blijven. Hun cue voor "down" trok meteen mijn aandacht. Ze leerden hun pup te gaan liggen met behulp van een visuele aanwijzing, een naar beneden wijzende vinger. Maar als de pup op de nieuwe bank zou springen, zei de eigenaar "uit" en wees met zijn vinger naar de grond. A-ha! Die puntige vinger zag er precies hetzelfde uit als het teken voor 'naar beneden'. De puppy was zo in de war en dacht dat ze precies deden wat de eigenaar hen had geleerd. Het woord "uit" werd nooit geleerd en had geen enkele betekenis voor de pup, maar de puntige vinger wel en dat was waar de puppy op reageerde.
Gedrag, of dingen die we onze huisdieren aanleren, worden als "op cue" beschouwd wanneer het dier het gedrag aanbiedt als reactie op de presentatie van de cue. Eigenaren kunnen de fout maken te denken dat hun huisdier een cue kent, maar het dier begrijpt het nog niet of de context waarin het werd gegeven is te verwarrend. Heb je ooit gezien dat iemand zijn hond herhaaldelijk vertelde om te gaan zitten, en de hond niet? De eigenaar zegt:"Hij weet het thuis" of "Hij is koppig." Het is nooit zo dat de hond koppig is (herhaal:het is nooit de zaak). Het is waarschijnlijker dat het huisdier de cue in die specifieke context niet echt kent, of dat de eigenaar de cue anders geeft dan normaal, of dat de omgeving gewoon te overweldigend is.
Een huisdier kan leren dat sommige signalen ook geen prettige betekenis hebben. Dit is vooral het geval wanneer onze huisdieren dingen worden geleerd door angst of pijn. Honden die wandelingen vol met enge dingen vinden, associëren hun halsband of riem snel met de angstaanjagende gebeurtenissen die zich tijdens wandelingen kunnen voordoen. Een kat kan zijn kennel verontrustend vinden als deze alleen wordt gebruikt als hij naar de dierenarts gaat. Schreeuw herhaaldelijk tegen uw hond als hij naar andere honden blaft, en ik kan u garanderen dat dit het probleem alleen maar erger zal maken.
Vergiftigde signalen, of signalen die zijn geruïneerd, zijn een veelvoorkomende reden voor een huisdier dat niet reageert op een eigenaar (nogmaals, uw hond is niet koppig!). De meest voorkomende vergiftigde signalen zijn de naam van een huisdier (vooral honden) en het signaal dat moet komen wanneer het wordt gebeld. De keu wordt geassocieerd met iets onaangenaams. We denken er niet over na, maar we zeggen vaak de naam van onze hond en dan gebeuren er dingen die ze niet leuk vinden:een bad, een bezoek aan de dierenarts of een standje (te allen tijde vermijden!). Na verloop van tijd kan reageren op hun naam eng of ongemakkelijk zijn. In het geval van terugroepacties (kom), zeg je "Buddy, kom!" en verlaat dan het hondenpark. Of je roept "kom" en dan moet je hond een achtervolgingsspel achterlaten met de buurpuppy. Als je geen traktatie of iets anders goeds volgt, betekent komen wanneer je wordt geroepen iets slechts. Vergiftigde signalen kunnen worden vermeden als je voortdurend positieve bekrachtiging gebruikt.
Cues werken ook niet beter als ze worden herhaald. Als je het woord "zit" keer op keer zegt om je hond te laten zitten, is de cue om te gaan zitten niet het woord slechts één keer zeggen, maar in plaats daarvan het woord drie keer of vijf keer zeggen of hoe vaak je het ook altijd zegt. Dit geldt ook voor de naam van uw huisdier. Ik kan niet eens tellen hoe vaak ik heb gewerkt met een hondenbezitter die de naam van zijn hond zo vaak herhaalt tijdens trainingssessies dat de naam gewoon witte ruis is geworden - het is waarde verloren.
Cues moeten ook worden geoefend in alle situaties waarin ze kunnen worden gebruikt. Onze huisdieren zijn niet altijd goed in generaliseren, dus je kunt er niet zomaar vanuit gaan dat ze begrijpen wat je bedoelt als je 'schudden' of 'omrollen' in het park zegt als je nooit tijd besteedt aan oefenen in het park. em>
Als u uw huisdier een cue wilt leren, moet u eerst een cue kiezen die gemakkelijk te geven is, zich onderscheidt van andere cues die ze al kennen en die in veel situaties gemakkelijk te gebruiken is. Verbale en visuele signalen zijn goede opties voor de meeste huisdieren. Een verbale cue is meestal een woord als 'zit', 'blijf' of 'kom'. Een visuele aanwijzing is meestal een handgebaar, zoals je handpalm naar boven gericht of je wijsvinger die naar de grond wijst.
Tijdens de training worden er pas signalen toegevoegd als uw dier het gedrag al begint uit te voeren. We bouwen het gedrag op voordat we het een naam geven (een cue). Bij positieve bekrachtigingstraining helpt het gebruik van een marker en echt goede bekrachtigers (zoals traktaties of lekkere stukjes eten) uw dier om de keu snel te leren. Zorg er echter voor dat u een marker en een keu niet door elkaar haalt! Een markering vertelt uw huisdier het moment of het gedrag dat hem een bekrachtiger heeft opgeleverd. Het is alsof je tegen ze zegt:"DAT is het!" Een cue is een signaal die uw dier vertelt dat het versterkt zal worden wanneer ze voeren het door jou gevraagde gedrag uit.
Wanneer we betrouwbaar kunnen voorspellen dat ons dier het gedrag zal vertonen, kunnen we de keu direct voor toevoegen het gedrag optreedt. Onze dieren zullen hoogstwaarschijnlijk het laatste herhalen wat ze deden waardoor ze een bekrachtiger kregen en na verschillende herhalingen van dat ding, ze leren het snel te herhalen. Overweeg bijvoorbeeld om uw puppy te leren op commando te zitten. Met behulp van een lokmiddel volgt de pup het lekkers met hun neus en gaat zitten en krijgt dan een heerlijke traktatie. Je lokt ze met het lekkers, ze zitten, ze krijgen het lekkers. Uw pup zal beginnen te anticiperen op de beweging van het kunstaas en ze zullen gaan zitten voordat de beweging eindigt. Nu kunt u de verbale cue "zit" toevoegen net voordat u het kunstaas begint te verplaatsen. Als de pup zit, markeer en versterk je. Na verschillende succesvolle herhalingen is het kunstaas vervaagd en niet langer nodig en zeg je gewoon "zit".
Communiceren met onze huisdieren is gemakkelijk te doen als je ze een groot repertoire aan signalen hebt geleerd. Het is belangrijk om te onthouden dat u voldoende tijd wilt besteden aan het aanleren van elke keu voordat u naar een nieuwe springt. Wees extra voorzichtig dat u niet per ongeluk een keu vergiftigt of aanneemt dat uw hond er een meteen weet. Met geduld, consistentie en positieve bekrachtiging zullen jij en je huisdier genieten van geweldige gesprekken.
