1. Niet-binden:
Soms ontwikkelt een moederhond geen natuurlijke band met haar pasgeboren puppy’s. Dit gebrek aan gehechtheid kan verschillende redenen hebben, waaronder hormonale onevenwichtigheden, stress of eerdere traumatische ervaringen. De moeder kan haar nakomelingen vermijden of afwijzen.
2. Stress en angst:
Overmatige stress of angst bij de moeder kan haar vermogen om voor haar puppy’s te zorgen beïnvloeden. Factoren zoals een onbekende omgeving, harde geluiden of andere verstoringen kunnen angst veroorzaken en ertoe leiden dat de pups als beschermende reactie worden weggeduwd.
3. Medische aandoeningen:
Bepaalde medische aandoeningen, zoals mastitis (infectie van de borstklieren), pijn of ongemak bij de moeder, kunnen ertoe leiden dat zij haar pups afstoot. De moeder associeert het verzorgen van de pups of het dichtbij zijn ervan met pijn, waardoor ze de pups wegduwt.
4. Ziekte bij puppy's:
Als een puppy ziek is of geboorteafwijkingen heeft, kan de moederhond dit voelen en de pup instinctief afwijzen. Dit gedrag zou een natuurlijk overlevingsmechanisme kunnen zijn om haar middelen aan gezondere nakomelingen toe te wijzen.
5. Onvoldoende melkaanvoer:
Als de moederhond een lage melkproductie heeft of niet in staat is om goed borstvoeding te geven, kan ze gefrustreerd of gestrest raken, waardoor de pups uit de verpleegruimte worden geduwd.
6. Moederonervarenheid:
Nieuwe moeders of jonge honden beschikken mogelijk niet over de noodzakelijke moederinstincten en ervaring die nodig zijn om hun nakomelingen te verzorgen. Deze onervarenheid kan leiden tot moeilijkheden bij het binden en verzorgen van de pups, wat mogelijk kan resulteren in afwijzing of wegduwend gedrag.
7. Dominantie en ranking:
In sommige gevallen kan een dominante vrouwelijke hond een hiërarchische orde onder haar puppy's creëren. Deze dominantie kan zich manifesteren in het wegduwen of positioneren van bepaalde puppy's uit de meest wenselijke verpleegposities.
8. Overstimulatie:
Als de pups overdreven actief of veeleisend zijn, kunnen ze de moeder overweldigen, waardoor ze uitgeput en overweldigd raakt. Als reactie daarop zou ze de puppy’s misschien wegduwen om een moment van rust en uitstel te zoeken.
Wat te doen:
1. Observeren en monitoren:
Houd de moeder en de puppy's nauwlettend in de gaten om hun interacties en gedrag te observeren. Let op tekenen van angst of ongemak bij zowel de moeder als de pups.
2. Creëer een rustige omgeving:
Zorg voor een rustige en rustgevende omgeving voor de moederhond en haar puppy's. Minimaliseer verstoringen, harde geluiden en onderbrekingen om stress en angst te verminderen.
3. Raadpleeg een dierenarts:
Als u vermoedt dat een medische aandoening aan het probleem kan bijdragen, breng de moederhond en haar puppy's dan naar een dierenarts voor evaluatie en behandeling.
4. Hulp bij verpleging:
Als de moeder onvoldoende melk heeft of moeite heeft met borstvoeding, overweeg dan om de pups flesvoeding te geven om ervoor te zorgen dat ze de nodige voeding krijgen.
5. Zoek professionele hulp:
Raadpleeg een dierenarts of een gekwalificeerde dierengedragsdeskundige voor advies over het verbeteren van de band tussen moeder en puppy en het oplossen van het wegduwgedrag.
Houd er rekening mee dat het wegduwen van gedrag schadelijk kan zijn voor de pups en hun ontwikkeling en overleving negatief kan beïnvloeden. Vroegtijdig ingrijpen en inzicht in de oorzaak kunnen helpen de situatie recht te zetten en een gezonde en verzorgende omgeving voor de moeder en haar nakomelingen te garanderen.
