Als kattenouder zijn er maar weinig dingen erger dan je harige kinderen te zien vechten. Het ene moment bemoeit iedereen zich met zijn eigen zaken, en het volgende moment sissen en meppen ze naar elkaar. Het slechte nieuws is dat er geen manier is om van tevoren te weten hoe goed een kat met een andere kat kan opschieten, of helemaal niet. Het goede nieuws is dat katten die elkaar niet mogen, vaak kunnen leren om in hetzelfde huishouden te leven met minimale conflicten, met wat hulp van hun menselijke familie. Dus waarom vechten katten?
Katachtige agressie komt in verschillende vormen, maar ze komen allemaal meestal voort uit angst en wantrouwen. Veelvoorkomende soorten agressief gedrag tussen katten zijn territoriale agressie, defensieve agressie, agressie tussen mannen en omgeleide agressie.
Katten zijn zeer territoriale wezens die niet aarzelen om een gevecht aan te gaan als ze het gevoel hebben dat hun territorium of overleving bedreigd wordt; ze zullen een indringer achtervolgen, in een hinderlaag lokken, meppen en/of sissen. Interessant is dat het niet ongebruikelijk is dat een kat vijandig is tegenover de ene katachtige huisgenoot, maar vriendelijk tegenover een andere. Territoriale agressie kan worden veroorzaakt door een nieuwe kat die in het huishouden komt, of wanneer een kat buurtkatten buiten tegenkomt.
Een kat die zich in een ongewenste situatie bevindt waar ze niet aan kan ontsnappen, zal ook agressief worden om zichzelf te beschermen. De defensief agressieve kat zal hun oren plat tegen hun hoofd drukken, hurken met hun benen onder hun lichaam ingetrokken, hun staart instoppen en/of lichtjes opzij rollen om hun klauwen bloot te leggen. Ze waarschuwen in feite de waargenomen dreiging om zich terug te trekken of anders!
Intermale agressie komt vaak voor wanneer intacte volwassen mannetjes vechten om een vrouwtje. Mannelijke katten gaan zitten, staren, stalken, janken en/of huilen, maar dit leidt niet altijd tot ruzie als een van hen wegloopt. Als er toch een fysieke woordenwisseling plaatsvindt, komen de betrokken partijen er meestal zonder ernstige verwondingen uit; u moet echter nog steeds controleren op prikwonden om zeker te zijn.
Bij omgeleide agressie richt een kat zijn agressie op een andere kat die niets te maken had met de gebeurtenis die hem aanvankelijk bedreigde of bang maakte. Een veelvoorkomend voorbeeld is wanneer twee huiskatten op een vensterbank zitten en een buitenkat verschijnt. Een van de huiskatten voelt zich bedreigd, maar kan niet reageren op de buitenkat en kan de andere kat aanvallen die naast hen zit.
Katachtige huisgenoten die niet goed met elkaar kunnen opschieten, mogen niet blijven vechten. Omdat de sociale hiërarchie van katten losjes is en niet zo gedefinieerd als die van honden, is het zeer onwaarschijnlijk dat ze conflicten alleen zullen oplossen - u als kattenouder moet ingrijpen. Gelukkig kunnen de meeste gevallen van agressie tussen katten in de eerste plaats worden opgelost of zelfs voorkomen. Dit is wat u kunt doen.
Er zijn veel voordelen aan het steriliseren en castreren van je harige vrienden, en een daarvan is dat het de agressie aanzienlijk vermindert. Slechts één intacte kat kan uw hele kudde beïnvloeden, dus zorg ervoor dat iedereen gesteriliseerd of gecastreerd wordt. Zorg er bovendien voor dat er voldoende middelen zijn om rond te gaan. Door voldoende speelgoed, kattenbakken, krabpalen, voer- en waterbakken, rustplekken en aandacht voor elke kat te geven, voorkomt u gevoelens van wantrouwen en concurrentie.
Je kunt je katten ook "trainen" om elkaar leuk te vinden. Geef je kat iets lekkers of speel ermee als de andere kat in de buurt is om positieve associaties te creëren. Houd er rekening mee dat dit niet van de ene op de andere dag zal gebeuren; geduld en consistentie zijn een must. Over langdurige processen gesproken, introduceer katten langzaam wanneer er een nieuwe toevoeging aan het gezin is. Dit kan dagen, weken of maanden duren, maar volg altijd het tempo van de kat die de meeste angst toont.
Probeer de katten niet uit elkaar te trekken om ruzies te verbreken. Maak in plaats daarvan een hard geluid of gooi er een deken over. Straf de betrokken partijen ook niet, omdat dit het probleem alleen maar erger kan maken.
Verveling kan soms worden aangezien voor agressie. Als een kat een andere kat achtervolgt, betekent dit niet altijd dat ze ruzie proberen te maken, vooral als de eerste jonger en actiever is. Het is waarschijnlijker dat niet aan hun dagelijkse trainingsbehoeften wordt voldaan. Maar ondanks dat ze beruchte luiers zijn, hebben katten ook fysieke activiteit nodig!
Als je kattenvriend energie heeft om te verbranden, speel dan elke dag met hem. Spelen zorgt niet alleen voor lichaamsbeweging, maar het helpt ook om stress te verminderen en het zelfvertrouwen te vergroten. Bovendien zorgt het ervoor dat ze de minder actieve kat met rust laten.
Katten vechten om verschillende redenen, maar de meeste problemen kunnen worden opgelost met menselijke tussenkomst. Als je extra hulp nodig hebt, aarzel dan niet om contact op te nemen met een specialist in kattengedrag.
