Erwten, die zoete kleine groene groenten, zijn een van de geneugten van de natuur. Vol vitamines en mineralen, fris en sappig, maar zijn ze ook aantrekkelijk voor uw hond? Er zijn honden die van deze groene, sappige erwt kunnen genieten. Als je de erwt echter vanuit een hondenperspectief bekijkt, is het anders dan het vlees en de botten die het hoofdvoedsel vormden van de voorouder van de wolf van de hond. De grootte van de erwt en de textuur zouden een hond niet per se aanspreken. Vleesetende dieren zijn niet toegerust om veel groente- en fruitproducten te eten, omdat hun spijsverteringsstelsel is afgestemd op het eten van vlees. Het belangrijkste zintuig van de hond dat hem ertoe brengt om over zijn voedsel te beslissen, is zijn reukvermogen. Erwten, als groente, zullen heel anders ruiken dan vlees of brokjes met vleessmaak.
Het lijdt geen twijfel dat erwten gunstig zijn voor elk dieet en het hondenvoer dat tegenwoordig wordt geproduceerd, bevat vaak groenten, zoals erwten. Erwten zijn echter een peulvrucht en sommige honden zijn allergisch voor peulvruchten. Honden lijken instinctief te weten dat iets niet met hun systeem zal overeenkomen. Er zijn natuurlijk veel honden die alles eten wat voorhanden is en de uitzondering op de regel zijn. Erwten die in de tuin of op de boerderij groeien, moeten uit de peul worden gepeld. U zult merken dat een wandeling door de tuin ertoe leidt dat u wat erwten pellen en aan uw hond geeft. Een snelle snuif aan de erwten in uw hand geeft uw hond misschien niet de smaak en het aroma dat hij gewend is. Hij zal zich afvragen waarom je zijn brokjes of hondensnoepjes waar hij zo van houdt niet uitdeelt. Honden hebben voedselassociaties die hen ertoe brengen te presteren en te genieten van hun gedomesticeerde leven. Kleine, groene ronde pseudo-brokjes raken mogelijk niet de juiste plek.
Het natriumgehalte van erwten in blik en bevroren erwten is niet goed voor honden. U zou met dit feit rekening moeten houden voordat u besluit erwten in het dieet van uw hond te mengen. Erwten worden gebruikt in sommige gedroogde voedingsproducten voor honden, maar zijn in dit stadium verwerkt en getest om voedzaam in balans te zijn met de rest van het hondenvoer. Het verteren van erwten is een uitdaging voor honden, omdat hun spijsverteringsstelsel niet is ingesteld op het opnemen van plantaardig materiaal. Plantaardig materiaal en waarschijnlijk erwten met hun huid zouden hoogstwaarschijnlijk door het systeem van de hond gaan zonder te worden afgebroken. De voedingsstoffen van de erwt zouden dan worden verspild als de groente door de maag en het spijsverteringskanaal van de hond zou gaan om te worden uitgescheiden zonder enig voordeel voor de voeding van de hond. Erwten die met de peul in hun geheel worden gegeten, kunnen vast komen te zitten in de keel van de hond en ervoor zorgen dat uw hond stikt. Honden zouden iets vermijden dat moeilijk te eten is. Hun tanden zijn ingesteld om te scheuren en vlees te eten, ze zijn niet uitgerust om erwten in een peul te eten. Als je de peul in zijn geheel wegzuigt, kan dit verstikking veroorzaken en schadelijk zijn voor je hond.
Wetende dat uw hond van nature een carnivoor en vleeseter is, zal zijn dieet in perspectief plaatsen. Er zijn diëten die allerlei soorten rauw voedsel bevatten. Het BARF-dieet (Bones And Raw Food) bestaat bijvoorbeeld uit vlees en rauw voedsel. Er zijn onderzoeken die suggereren dat honden al deze componenten nodig hebben. Dit soort diëten kan erwten bevatten als een voedingswaarde toegevoegd ingrediënt. Vermengd met het eten, zullen ze waarde toevoegen. Wanneer een hond in het verleden op zoek was naar voedsel, zou hij natuurlijk op het geurspoor van een klein dier zijn. De geur van erwten zal uw kleine jager misschien niet gemakkelijk verleiden om op zoek te gaan naar een zoete, sappige groente.
Als uw hond erwten eet, moet u op zijn reactie letten voordat u meer rauwe erwten voert. Braken en diarree zullen zorgen baren en wijzen op een allergische reactie. Erwten kunnen gas veroorzaken omdat het peulvruchten zijn en dat zou een andere reden zijn om ze te vermijden. Het is de overmatige lectine uit de erwten die een probleem kan zijn. Lectines zijn ongevaarlijk als ze een kwartier kunnen worden gekookt, maar in rauwe staat zijn ze niet licht verteerbaar. Honden die zich ongemakkelijk voelen vanwege indigestie zullen waarschijnlijk geen erwten meer willen proberen!
Het eten van rauwe erwten in de tuin kan een landelijke traktatie zijn waar je van geniet met je hond, maar honden zijn misschien niet van nature aangetrokken tot het eten van erwten. Het zou belangrijk zijn om erwten langzaam te introduceren en ze eerst te schillen. Gekookte erwten helpen de erwt zelf af te breken en maken het gemakkelijker te verteren. Het is onwaarschijnlijk dat de stadshond rauwe erwten tegenkomt als hij gedroogde brokjes krijgt, de diethe is eraan gewend. Controleer de inhoud van de brokjes en u zult zien dat de voedzame erwt in de mix is gebruikt. In rauwe staat ruikt het echter niet of smaakt het niet naar hondenvoer. Uw hond kan de erwt eens goed ruiken en dan verder gaan met iets dat meer in overeenstemming is met zijn natuurlijke dieet.
Ronde en zoete doperwten maken al eeuwenlang deel uit van ons dieet. Erwten, gedroogd en klaar om een pap te maken, was de inspiratie voor een kinderrijmpje over Pease-pap. Wil je hond Pease pap in de pot van negen dagen oud? Waarschijnlijk niet, en zijn reactie toen hij zijn neus optrok zou kunnen zijn:"Pootachtig verschrikkelijk!"…. warm of koud! Erwtenpap in de pot van negen dagen oud is een knevel begin elke hondendag!
