Als uw hond zijn haar verliest en slecht ruikt, kan de boosdoener een van de verschillende soorten huidinfecties zijn. Breng uw hond naar de dierenarts voor een nauwkeurige diagnose en behandeling. Ze zal waarschijnlijk huidmonsters nemen of een biopsie uitvoeren om het haarverlies - of alopecia - en de vieze geur van uw hond tot op de bodem uit te zoeken.
Pyodermie verwijst naar pus in de huid van de hond, die optreedt als gevolg van een bacteriële infectie. Hoewel met pus gevulde laesies altijd aanwezig zijn in pyodermie, kan de hond al dan niet haar verliezen. Door de infectie gaat de huid behoorlijk stinken. Hoewel elke hond pyodermie kan ontwikkelen, zijn Duitse herders bijzonder vatbaar. Bijkomende symptomen zijn onder meer:
Topische en systemische antibioticabehandeling geneest meestal de aandoening, maar de therapie duurt vaak een maand of langer.
Honden met seborrhea ontwikkelen een vettige vacht en huid, en die vettigheid ruikt vaak behoorlijk slecht. Haaruitval treedt op doordat de hond krabt aan de plekken met de olieachtige opbouw. Sommige rassen zijn genetisch vatbaar voor seborroe. Deze omvatten:
Niet-erfelijke seborroe is het gevolg van allergieën, parasitaire besmetting en endocrien en andere aandoeningen. Er is geen echte remedie voor de aandoening, maar uw dierenarts kan medicijnen voorschrijven en supplementen aanbevelen om de vettigheid onder controle te houden. Zwavelshampoos die zijn ontworpen voor honden kunnen de olie en geur tegengaan, evenals reinigingsmiddelen met producten voor het bestrijden van acne, zoals benzoylperoxide of salicylzuur.
Eventuele secundaire infecties als gevolg van seborrhea vereisen een plaatselijke of systemische therapie met antibiotica of antischimmelmiddelen, volgens de resultaten van huidtesten. Door uw huisdier hondenvoer van hoge kwaliteit te geven en hem omega-3-vetzuursupplementen te geven, kan de kwaliteit van huid en vacht verbeteren.
Huid met een sterke stank wijst vaak op een schimmelinfectie, meestal met de Malassezia schimmel. Uw hond verliest niet alleen haar - zijn huid kan gaan lijken op die van een olifant. Hij jeukt constant en de infectie kan zich over zijn hele lichaam verspreiden. Bepaalde rassen zijn ook vatbaar voor schimmelinfecties, waaronder:
Een allergie kan de bal van de schimmelinfectie aan het rollen brengen, evenals seborrhea - een dubbele klap voor een hond die al last heeft van een vette, stinkende huidaandoening. De behandeling bestaat uit het minstens twee keer per week wassen met shampoo met anti-gist en ontvettende reinigingsmiddelen, samen met orale antischimmelmiddelen zoals ketoconazol of fluconazol. De onderliggende oorzaak vereist diagnose en behandeling. of de schimmelinfectie zal nooit volledig worden uitgeroeid. Voor allergieën kan dat immunotherapie-injecties, voedselproeven of medicijnen vereisen om reacties onder controle te houden, wat de trigger ook blijkt te zijn.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
