Als uw hond of kat vaak zijn hoofd schudt en aan een jeukend oor krabt, is het niet zo ongebruikelijk om een zwelling in zijn oorflap te vinden die bekend staat als een hematoom. Een oorhematoom treedt op wanneer een ader of capillair bloed lekt en zich verzamelt tussen de huid en het kraakbeen van de oorflap. Hoewel een bezoek aan de dierenarts wordt aangeraden, zijn er verschillende dingen die u thuis kunt doen.
Volgens het Mar Vista Animal Medical Center zijn zowel honden als katten vatbaar voor auditieve hematomen. De aandoening treedt meestal op wanneer het dier een oorontsteking of oormijt heeft die irritatie en jeuk veroorzaken. Omdat uw huisdier het vervelende gevoel probeert te onderdrukken, irriteert het en breekt het soms bloedvaten in de oorflap, waardoor een hematoom ontstaat.
In tegenstelling tot blauwe plekken, omvat een oorhematoom een of meer bloedstolsels omgeven door vloeistof. Het stolsel kan littekens veroorzaken die het gehoor van uw huisdier permanent beschadigen of resulteren in een lelijk 'bloemkooloor'.
De zwelling kan een beetje aanvoelen als een waterballon en is soms zwaar genoeg om het oor van uw huisdier abnormaal te laten hangen. Soms kan zwelling de gehoorgang volledig blokkeren, waardoor een groot deel van het gehoor van het dier in dat oor wordt afgesloten en de weg wordt vrijgemaakt voor infectie.
Vooral katten hebben kwetsbaar kraakbeen in hun oren, wat betekent dat ze veel meer kans hebben op permanent gehoorverlies als gevolg van littekens van het hematoom. Een hematoom of resulterende littekenvorming die de gehoorgang blokkeert, kan de infectie afdichten, waardoor uw kat een leven lang oorproblemen kan krijgen.
Zelfs met onmiddellijke veterinaire interventie, heeft uw kat meer kans op een misvormd oor na een hematoom. Bij een hematoom van een kattenoor zal een natuurlijke behandeling of thuisbehandeling meestal niet effectief zijn. Chirurgische ingreep is noodzakelijk omdat de gehoorgang van een kat na een hematoom zeer waarschijnlijk permanent vernauwd blijft.
Als u een zwelling vindt waarvan u vermoedt dat het een hematoom is, moet u een afspraak maken met uw dierenarts. Het is van cruciaal belang om de bron van het hematoom te achterhalen - zoals ongemak door een oorontsteking of oormijt - en een snelle veterinaire behandeling te geven.
Terwijl u wacht om de dokter te zien, zijn er echter een paar dingen die u kunt proberen om uw pup meer op zijn gemak te stellen. Bij een hematoom aan het oor van een hond is thuisbehandeling misschien mogelijk, maar neem contact op met uw dierenarts voordat u huismiddeltjes toepast.
Canine Journal merkt op dat sommige natuurgeneeskundige dierenartsen homeopathische middelen gebruiken, zoals colloïdaal zilver of arnica-olie op zeer kleine hematomen. Beide remedies zijn gemakkelijk te vinden in uw reformwinkel, samen met Hamamelis, aanbevolen door Roccos Pets. De sterke samentrekkende eigenschappen van toverhazelaar kunnen ook helpen de zwelling te verzachten.
Als het hematoom groter of meer ontstoken wordt, was het oor van uw hond dan met koud water en laat het uw dierenarts onmiddellijk weten. Huisdieren kunnen allergische reacties krijgen op elk huismiddeltje dat het probleem in korte tijd veel erger kan maken.
Hoewel de meeste hematomen uiteindelijk vanzelf zullen genezen, moet u er rekening mee houden dat uw hond zich ongemakkelijk voelt, genezing kan enkele maanden duren en de zwaarte en littekens van het hematoom kunnen blijvende schade aan haar oor veroorzaken.
Probeer thuis geen hematoomafvoer bij katten of honden. Uw dierenarts kan de knobbel opzuigen met een naald; dit is echter niet altijd een permanente oplossing en het kan zijn dat u meerdere keren terug moet komen als het hematoom geneest.
Sommige dierenartsen kiezen ervoor om "taartkorsthechtingen" te doen waarbij de oorflap in wezen is gewatteerd om te voorkomen dat deze opnieuw wordt gevuld met vloeistof. Een andere oplossing is om een buisje te implanteren dat bekend staat als een speencanule om de zwelling enkele weken te laten wegvloeien terwijl de genezing plaatsvindt.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
