Het rabiësvaccin wordt aan honden gegeven om blootstelling aan de ziekte te voorkomen, die wordt verspreid door de beet van knaagdieren en andere wilde dieren. Hondsdolheid is bijna altijd terminaal als de symptomen al zichtbaar zijn. Het rabiësvaccin heeft het aantal gevallen in de VS teruggebracht van ongeveer 100 tot slechts enkele per jaar. Helaas kunnen de bijwerkingen die door het vaccin worden veroorzaakt in sommige gevallen net zo erg zijn als de ziekte.
Honden die een allergische reactie hebben op het rabiësvaccin kunnen plotseling in een anafylactische shock raken. Dit resulteert in ademhalingsmoeilijkheden, een verhoogde hartslag, zwelling, jeuk, diarree, algemene shock en in sommige gevallen de dood. De reactie kan optreden na de eerste, tweede of derde vaccinatie in de serie. Antihistaminica worden gebruikt als behandeling om de reactie te blokkeren.
Auto-immuun hemolytische anemie is een bloedaandoening die soms het gevolg is van het rabiësvaccin en een reactie veroorzaakt tegen de rode bloedcellen van het lichaam. Symptomen zijn onder meer zwakte, vermoeidheid, verhoogde hartslag en ademhalingsproblemen. In dit geval kan een levenslange behandeling met steroïden en transfusies nodig zijn.
Verharde huid en vlees kan resulteren in de directe omgeving waar de injectie is toegediend. Dit granuloom verschijnt kort na vaccinatie en kan plaatselijk worden behandeld. Veel voorkomende systemische reacties zijn vermoeidheid en depressie, evenals een klein geval van rabiëssymptomen zelf. Deze verdwijnen meestal vanzelf.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
