Toen ik opgroeide, keek ik toe hoe mijn vader zijn bloed testte voor de maaltijd, en ik herinner me dat ik daar zat te kijken en recht opsprong toen de naald in zijn vinger "klikte" om zijn glucosewaarden te testen. Ik ben opgegroeid met de gedachte dat diabetes gewoon een ziekte van mijn vader was. Ik was te jong om te begrijpen wat de ziekte betekende, hoe mensen het kunnen krijgen en hoe het (in sommige gevallen) kan worden voorkomen. Pas toen onze kat Roo 6 werd, kwamen we erachter dat ze diabetes had. Hoewel sommige huisdieren vatbaar zijn voor de ziekte, was het door onze acties die ervoor zorgden dat onze kat de ziekte kreeg die haar uiteindelijk het leven kostte.
Roo the Cat
We hebben Roo gekregen van een lieve dame verderop in de straat. Alle buurkinderen stopten bij Patty's huis op weg naar huis van de bushalte voor melk en koekjes. Op een dag waren we meer dan extatisch toen we de kittens ontdekten die haar kat een paar maanden eerder had gekregen. Mijn zus en ik renden meteen naar huis, pakten mijn moeders hand en renden terug naar Patty's huis. Het kostte wat voetstappen en huilen tussen mijn zus en mij, maar uiteindelijk hebben we mijn moeder overtuigd om ons toe te staan Roo mee naar huis te nemen. Mijn zus en ik waren het eens over de naam, vanwege de manier waarop ze rondsprong op haar kleine poesjes. Als we er nu op terugkijken, waren we zeker niet klaar voor een eigen huisdier.
Hoe het begon
Het begon met een vriendelijk gebaar van "hier Roo, wil je wat proberen?" om ons servies op de grond te zetten zodat Roo het schoon kan likken. We vonden het hilarisch om haar de borden en kommen te zien likken. We lieten haar van alles proeven, van ons eten tot kleine kommen ijs en gedeelde likjes van onze ijslolly's. Suiker op zich is niet giftig voor katten, hoewel het nooit wordt aanbevolen om uw katten suikers te geven, omdat dit leidt tot obesitas en diabetes. We wisten nooit dat we zoveel kwaad deden. Onze kat had Insuline-dependent-Diabetes-Mellitu (IDDM), en het was onze schuld.
We merkten voor het eerst de sterke toename van huidschilfers bij haar staart. We borstelden Roo dagelijks, maar door haar toename in omvang en lethargie kon ze zichzelf niet zo goed schoonmaken. Na een tijdje merkten we dat de eenmaal daagse vulling van de waterbak het niet sneed, en we vulden de kom 2-3 keer per dag. Mijn moeder, die nu een gepensioneerde RN is, wist meteen dat er iets niet klopte. Ze belde en maakte een afspraak voor Roo de volgende dag.
Betere eigenaren van huisdieren worden
Zodra we de bevestiging van de bloedtesten kregen, begonnen we allemaal een aanvalsplan te maken. Mijn moeder nam de beslissing om de insuline-injecties zelf te doen, waar ik geen enkel probleem mee had, en mijn zus ook niet. In geval van nood hebben we gekeken en geleerd hoe we zelf de insuline kunnen injecteren.
We aten gewoonlijk in de woonkamer zodat we televisie konden kijken. We probeerden meer aan de keukentafel te eten, maar dat duurde helaas niet lang. Als we in de woonkamer aten, zorgden we ervoor dat we onze borden naar de keuken brachten als ze klaar waren in plaats van ze te laten liggen. Roo kreeg een formule voor gewichtsbeheersing en haar voedingsinstructies werden nauwlettend gevolgd.
Mijn beste advies aan iedereen is om voor je huisdieren te zorgen door ze het juiste voedsel en in de juiste porties te geven. Onze kat moest een 8-jarige en een 11-jarige vertrouwen, ze had geen keus. Onze huisdieren kijken naar ons voor liefde, mededogen en gezelschap. Ze verdienen het om voor gezorgd te worden.
Bedankt voor het lezen, en als je vragen hebt, laat ze dan achter in de reacties hieronder.
Als je meer informatie wilt over diabetes bij katten, bekijk dan deze educatieve bronnen:
