Van antibiotica tot pijnstillers, elk hondenmedicijn dat we onze huisdieren geven, kan bijwerkingen veroorzaken. Sommige van die bijwerkingen zijn normaal (zoals diarree door antibiotica), maar andere bijwerkingen kunnen veel gevaarlijker zijn voor uw hond en mogen niet worden genegeerd.
Moeite met ademhalen kan snel een levensbedreigende situatie worden en vereist onmiddellijke veterinaire interventie.
De gemiddelde hond moet 20 tot 34 ademhalingen per minuut . Deze ademhalingen moeten vol zijn en uw hond mag geen pijn of moeite hebben bij het vullen van zijn longen met lucht.
Als de ademhaling van uw hond gestotterd, onvolledig of pijnlijk lijkt, wordt dit als moeizaam ademen beschouwd. U kunt ook merken dat de hond snuift, raspend klinkt of klinkt alsof hij stikt.
Er zijn verschillende medicijnen die ademhalingsmoeilijkheden bij honden kunnen veroorzaken, meestal pijnstillers en kalmerende middelen . Deze medicijnen vertragen de hartslag en ademhaling van het dier.
Bij correct gebruik ervaren de meeste honden die deze medicijnen gebruiken geen moeizame ademhaling als bijwerking, maar het kan gebeuren, en als dat het geval is, kan dat om een paar redenen zijn:
Een gebrek aan coördinatie als bijwerking van hondenmedicatie kan worden veroorzaakt door iets "eenvoudigs" zoals een gevoel van duizeligheid of iets ernstigers, zoals een sensorisch of neurologisch probleem. Hoewel het het resultaat kan zijn van iets eenvoudigs, moet een verlies van coördinatie altijd worden behandeld als een noodgeval.
Een hond die een gebrek aan coördinatie ervaart kan zwaaien terwijl hij stilstaat , hun hoofd opzij kantelen, grotere of kleinere stappen nemen dan normaal, trillingen vertonen of eruit zien alsof ze vreemd lopen.
Een gebrek aan coördinatie bij honden veroorzaakt door duizeligheid of desoriëntatie is vaak het gevolg van medicijnen zoals zware pijnstillers . Andere medicijnen die coördinatiestoornissen kunnen veroorzaken, zijn medicijnen waarvan bekend is dat ze sensorische of neurologische symptomen veroorzaken, zoals toevallen, zoals Fluoroquinolone-antibiotica.
Een verlies van coördinatie kan om verschillende redenen optreden, waaronder:
Een snelle hartslag - soms tachycardie genoemd - moet altijd als een veterinair noodgeval worden beschouwd. In feite moet alles dat het normale ritme van het hart van de hond verandert, onmiddellijk door een dierenarts worden beoordeeld.
Er zijn verschillende categorieën tachycardie, maar meestal:atriale, ventriculaire en sinustachycardie. Het type tachycardie hangt af van waar in het hart van de hond de afwijking ontstaat.
De gemiddelde hartslag voor honden hangt af van hun grootte, leeftijd en gezondheid:
Honden die tachycardie ervaren, kunnen asymptomatisch zijn of de volgende symptomen vertonen:
Tachycardie kan het gevolg zijn van verschillende medicijnen voor huisdieren, maar de meest voorkomende oorzaak van dit symptoom is schildkliermedicatie zoals levothyroxine.
Onder de processen die tachycardie bij honden kunnen veroorzaken als gevolg van medicijngebruik zijn:
Flauwvallen - ook wel syncope genoemd - treedt op wanneer de normale bloedtoevoer naar de hersenen wordt vertraagd door een bloeddrukdaling, wat vervolgens leidt tot bewustzijnsverlies.
Sommige eigenaren van gezelschapsdieren zijn zich er niet van bewust dat hun honden kunnen flauwvallen, en ze stellen een verkeerde diagnose dat hun huisdier een aanval heeft gehad. Maar flauwvallen kan worden onderscheiden door een gebrek aan grijpactiviteit (zie bijvoorbeeld een mens die flauwvalt en een mens die grijpt, en je kunt het verschil iets duidelijker zien).
Als uw hond flauwvalt, zoek dan onmiddellijk een dierenarts voor spoedeisende hulp.
Flauwvallen kan optreden als gevolg van hartproblemen of neurologische problemen, maar wordt ook opgemerkt als een bijwerking van sommige medicijnen zoals pimobendane en benazepril. Dit gebeurt wanneer een medicijn een abnormaal hartritme veroorzaakt dat kan leiden tot syncope.
Als je flauwvalt, valt je hond op de grond. Wanneer dit gebeurt, leg dan uw hand op de borst van de hond om te controleren op vitale functies en voel of de hartslag snel of langzaam is. Dit percentage kan uw dierenarts helpen om de oorzaak van flauwvallen te identificeren.
Onder de processen die syncope bij honden kunnen veroorzaken als gevolg van medicijngebruik zijn:
Convulsies zijn een type aanval (gegeneraliseerde tonisch-clonische aanvallen) waarbij er een abnormale elektrische activiteit is in de hersenen van de hond. Dit zorgt ervoor dat het lichaam verstijft en instort, wat de "tonische" fase wordt genoemd. Dit wordt gevolgd door een periode van snelle samentrekking en ontspanning van de spieren, die de "clonische" fase wordt genoemd.
Gegeneraliseerde tonisch-clonische aanvallen bij honden zijn het meest voorkomende type gegeneraliseerde aanvallen bij honden, maar worden meestal geassocieerd met epileptische stoornissen. In sommige gevallen kunnen ze worden veroorzaakt door medicijnen, waaronder:
Onder de processen die stuiptrekkingen kunnen veroorzaken bij honden als gevolg van medicijngebruik zijn:
Bleek tandvlees of slijmvliezen worden veroorzaakt door een gebrek aan hemoglobine of een gebrek aan bloed. Dit gebeurt wanneer er niet genoeg zuurstofrijk bloed door het lichaam circuleert. Bleek tandvlees bij honden is een ernstige zorg en vereist onmiddellijke veterinaire interventie.
Honden met bleke slijmvliezen vertonen bijna altijd andere symptomen:
Bleek tandvlees/slijmvliezen kunnen het gevolg zijn van bijwerkingen van een reeks medicijnen die de productie van rode bloedcellen verstoren of die bloedingen kunnen veroorzaken, waaronder:
Symptomen veroorzaakt door medicijnen die kunnen leiden tot bloedarmoede of beschadiging van rode bloedcellen zijn:
Geelverkleuring van de huid, ogen of tandvlees wordt geelzucht genoemd. Geelzucht bij honden is altijd een veterinair noodgeval.
De gele kleur die wordt gezien bij geelzucht is het resultaat van een ophoping van bilirubine in het bloed . Bilirubine kan zich ophopen in het bloed wanneer het lichaam van de hond niet in staat is om bilirubine te elimineren of wanneer het vermogen van de rode bloedcellen om de juiste hoeveelheid bilirubine te produceren wordt verstoord.
Honden met geelzucht kunnen ook de volgende symptomen vertonen:
Geelzucht kan het gevolg zijn van medicijnen die schade aan de lever veroorzaken, de rode bloedcellen beschadigen of de rode bloedcellen vernietigen. Deze medicijnen omvatten kruidenbehandelingen en de hierboven genoemde medicijnen, onder "Blek tandvlees".
Onder de processen die geelzucht kunnen veroorzaken als gevolg van medicijngebruik zijn:
Zwarte, teerachtige of bloederige ontlasting zijn allemaal tekenen van bloedverlies. De kleur van de poep is een goed referentiepunt voor de gezondheid van een hond, en elk teken van bloed in de ontlasting van een hond vereist onmiddellijke veterinaire aandacht en kan niet worden uitgesteld.
Een zwarte of teerachtige ontlasting wordt veroorzaakt door donkerder bloed dat melena wordt genoemd, terwijl helder rood bloed in de ontlasting hematochezia wordt genoemd.
Melena heeft een geleiachtige consistentie en is donkerder van kleur omdat het bloed door de maag of het spijsverteringskanaal van de hond is gegaan. Donkerder bloed geeft aan dat het probleem afkomstig is van het bovenste spijsverteringskanaal.
Hematochezia is helderrood bloed en geeft aan dat de bloeding ontstaat in de dikke darm of het onderste deel van het spijsverteringskanaal van de hond.
Honden met bloed in hun ontlasting kunnen ook andere symptomen vertonen, waaronder:
Bloed in de ontlasting kan het gevolg zijn van een breed scala aan medicijnen inclusief alles wat het spijsverteringskanaal irriteert.
Onder de processen die bloed in de ontlasting kunnen veroorzaken als gevolg van medicijngebruik zijn:
Gewichtsverlies is een symptoom dat zeer snel kan optreden of over een periode van weken , maar elk aanzienlijk gewichtsverlies vereist een veterinaire controle. Gewichtsverlies bij honden kan een teken zijn van veel problemen die in ernst variëren, maar alleen een dierenarts kan de oorzaak bepalen.
Gewichtsverlies kan ook het gevolg zijn van bijwerkingen van hondenmedicatie, en meestal van antibiotica en chemotherapiemedicatie.
Onder de processen die gewichtsverlies kunnen veroorzaken als gevolg van medicijngebruik zijn:
Als eigenaar van uw hond weet u wat voor hem als "normaal" gedrag wordt beschouwd en eventuele veranderingen in dat gedrag kunnen wijzen op een ernstig probleem. Noteer hoe het gedrag van uw hond is veranderd, zodat u de verandering beter aan uw dierenarts kunt uitleggen.
Gedragsveranderingen kunnen van alles zijn, maar omvatten vaak verhoogde agressie, terugtrekken of isolement en "uit elkaar gaan".
Gedragsveranderingen kunnen het gevolg zijn van een verscheidenheid aan medicijnen voor huisdieren, maar vooral psychiatrische medicijnen (voor problemen zoals angst of depressie), anti-epileptica zoals levetiracetam of medicijnen die de neurologische functie beïnvloeden .
Onder de processen die gedragsveranderingen kunnen veroorzaken als gevolg van medicatiegebruik zijn:
Bij de meeste medicijnen is er altijd een verschillende mate van risico op bijwerkingen bij honden. Het is belangrijk om je hiervan van tevoren bewust te zijn, en bereid te zijn de signalen te herkennen en te weten welke actie je moet ondernemen.
Hoewel de bovengenoemde bijwerkingen van hondenmedicatie altijd een dierenartsbezoek rechtvaardigen, zijn ze niet allesomvattend. Als u zich ooit zorgen maakt over bijwerkingen die uw hond ervaart na het innemen van een medicijn, ga dan onmiddellijk naar uw dierenarts.
Wil je dit delen?
