Als het gaat om honden en verlies van gezichtsvermogen, voor zover het honden betreft, kan het, net als bij mensen, variëren van wazig zicht tot totale blindheid. In veel gevallen maakt het allemaal deel uit van het verouderingsproces. Als een hond een onbehandelde ooginfectie heeft of een beroerte heeft gehad, kan dit ook leiden tot tijdelijke of blijvende blindheid. Blindheid kan ook het secundaire symptoom zijn van een ziekte die uw hondvriend al heeft, zoals hartaandoeningen, leveraandoeningen en nieraandoeningen of diabetes.
Net als bij mensen neemt diabetes bij honden toe en er wordt geschat dat op elke 10 honden er één diabetes zal worden. Erfelijkheid speelt een rol; slechte voeding en obesitas zijn andere factoren. Daarvan zullen drie op de vier honden cataract ontwikkelen nadat de diagnose is gesteld - dit kan leiden tot volledige of gedeeltelijke blindheid. Wanneer uw hond staar krijgt, kan dit de indicatie zijn dat de hond diabetes heeft. Staar treedt op wanneer het licht het netvlies niet kan bereiken en ze kunnen zich zeer snel ontwikkelen. Als u dit probleem vroeg identificeert, kunt u het zicht van uw hond redden. Als zijn verlies van gezichtsvermogen wordt veroorzaakt door diabetes, kan de genezing langzaam zijn en kunnen littekens permanent zijn. Indien onbehandeld, kan staar ontstekingen veroorzaken en tot glaucoom leiden. Als de ontsteking niet wordt behandeld en glaucoom optreedt, is zelfs een staaroperatie misschien niet mogelijk.
Een andere oogziekte is PRA, progressieve retinale atrofie - waarbij de netvliescellen verslechteren en blindheid veroorzaken, vooral aangetroffen bij collies, poedels, cocker-spaniëls en schnauzers. Het is een degeneratieve ziekte zonder genezing. Als u uw hond antioxidanten geeft, kunt u de achteruitgang van het gezichtsvermogen van uw hond vertragen.
De ergste oogziekte is misschien wel SARDS - Plotseling verworven retinale degeneratiesyndroom. Het lijkt veel op PRA en veroorzaakt geen pijn, maar de blindheid is plotseling, niet geleidelijk, met totale blindheid in slechts een paar dagen tot een paar weken. Overgewicht, oudere vrouwelijke honden lijken meer risico te lopen. Andere aandoeningen die het gezichtsvermogen beïnvloeden, zijn onder meer hoge bloeddruk, tumoren, hart-, nier-, leverziekte en de ziekte van Cushing. Welke problemen uw hond ook heeft met zijn zicht, u moet onmiddellijk naar een dierenarts gaan.
Veel eigenaren van honden die slechtziend zijn haasten hun hond naar de dierenarts en beweren dat hun hond plotseling blind wordt, terwijl de dierenartsen na onderzoek zullen aangeven dat de hond al een tijdje blind is. De hond is er zojuist in geslaagd om zo goed te compenseren - dat alleen een verandering in hun thuisomgeving en nieuwe situaties zijn eigenaren kunnen laten zien dat hij daadwerkelijk problemen met het gezichtsvermogen heeft. Veel mensen overwegen om hun blinde huisdieren te euthanaseren omdat ze denken dat de kwaliteit van leven zal afnemen. Een hondenoogarts zegt dat "Wat ik tegen mensen zeg is, kijk, je hond kon toch niet lezen, schrijven of autorijden. Hij heeft al vier andere zintuigen die beter zijn dan die van jou. Zolang je goed voor hem zorgt, komt het goed met hem.'
Plotseling begin van blindheid kan erg moeilijk zijn voor zowel de eigenaar als de hond dan dat het verlies van het gezichtsvermogen geleidelijk is. Toch passen veel honden zich aan, maar de aanpassing voor de hond en de eigenaar kan moeilijker en langer zijn. Een hond wiens gezichtsvermogen geleidelijk vermindert, heeft de mogelijkheid om te werken aan het in kaart brengen van zijn omgeving en het ontwikkelen van copingstrategieën zonder de hulp of kennis van de eigenaar, maar een hond die plotseling blind wordt, wordt zonder enige waarschuwing in duisternis gedompeld. Het zou niet ongebruikelijk voor hem zijn als hij geen depressie, angst en nervositeit zou ervaren. Zijn eigenaar moet misschien zelfs overwegen om 'babyhekjes' te plaatsen voor zijn eigen bescherming, trappen en andere gevaren af te sluiten. Ze zullen ervoor moeten zorgen dat scherpe hoeken op meubels worden opgevuld en andere aanpassingen maken totdat de hond zich heeft aangepast aan zijn toestand en zijn omgeving in kaart heeft gebracht. Als eigenaar moet u mogelijk de toegang tot slechts één of twee kamers tegelijk beperken totdat de hond zich daar op zijn gemak voelt - en vervolgens uitbreiden naar de rest van het huis. Zodra uw hond een gecontroleerde perimeter onder de knie heeft, kunt u de perimeter uitbreiden naar andere locaties. Misschien moet je hem door het huis leiden en hem "laten zien" waar zijn voer- en waterbakken zijn, evenals zijn krat en beddengoed.
Zodra u ander gedrag bij uw hond opmerkt, moet u onmiddellijk naar een dierenarts gaan. Bij de dierenarts zal uw hond een grondig lichamelijk onderzoek ondergaan - dit zal zowel de oorzaak als de omvang van het verlies van het gezichtsvermogen van de hond bepalen. Dit alles kan een neurologisch onderzoek, bloedonderzoek, hersenvochttest, CT- of CAT-scans of een MCR (Myopic Corneal Reshaping) en oogheelkundig onderzoek omvatten. Uw dierenarts kan u en uw hond zelfs doorverwijzen naar een dierenarts oftalmoloog voor tests.
De behandeling van de oogaandoening hangt af van de oorzaak. Hoewel verlies van gezichtsvermogen niet omkeerbaar is, zal uw hond nog steeds een bevredigend leven kunnen leiden nadat hij zich heeft aangepast aan zijn nieuwe toestand. Het is normaal dat u van streek raakt bij de gedachte aan het verlies van het gezichtsvermogen van uw huisdier. Maar u moet niet vergeten dat dieren opmerkzaam zijn en uw emoties kunnen intoetsen. Blijf kalm, met een positieve instelling. Honden kunnen zich vrij snel aanpassen aan verlies van gezichtsvermogen of blindheid, ervan uitgaande dat u ze helpt in plaats van ze te hinderen. Als u de hond vertroetelt of baby, kan de aanpassingsperiode langer duren en de afhankelijkheid van uw hond van u vergroten, evenals zijn stressniveaus. Zijn zelfvertrouwen zal afnemen. Als de hond erg klein is, heb je misschien de neiging haar op te pakken en mee te nemen naar alle dingen, zoals naar het toilet of naar haar voerbak, of om speelgoed te zoeken, in een poging hem of haar te troosten. Probeer dit te vermijden, want het kan de hond zelfs desoriënteren. Praat met je hond als je de kamer binnenkomt waar hij is, voordat je hem aanraakt, zodat hij niet gealarmeerd wordt. Je zult versteld staan hoe goed en snel een hond zich aanpast. Dit alles betekent echter niet dat u uw routine, gedrag en huis niet moet wijzigen om uw blinde huisdier te huisvesten.
Er zijn een aantal acties die u kunt en moet ondernemen om uw huisdier te beschermen en zijn zelfvertrouwen te vergroten:
U kunt uw hond de zorg en liefde geven die hij verdient, om hem fysiek en mentaal uitgedaagd te houden, zodat hij niet in een depressie verzinkt. Houd er rekening mee dat blinde honden ook plezier willen hebben, net als alle andere honden. Als verantwoordelijke hondenbezitter moet je alert blijven op tekenen dat je geliefde vriend blind wordt of zijn of haar gezichtsvermogen begint te verliezen. En raadpleeg natuurlijk uw dierenarts als u vermoedt dat dit het geval is. Dat omvat ook regelmatige controles, zodat u onmiddellijk iets onaangenaams in uw huisdier kunt ontdekken - dit is tenslotte uw beste vriend.
