Elke hond is uniek, van zijn markeringen tot zijn persoonlijkheid - tot aan zijn vocalisaties en geluiden. Hoewel honden niet rechtstreeks met mensen kunnen communiceren, zijn ze verrassend in staat geworden om zichzelf uit te drukken. Je zult leren dat hoektanden hun angsten, opwinding, behoeften en wensen krijgen door hun hondengeluiden tussen lichaamstaal en verschillende vocalisaties.
Communicatie is niet altijd het gemakkelijkste om over te brengen. Het is belangrijk om te onthouden dat sommige honden een breder assortiment aan vocalisaties hebben dan andere rassen. Husky's staan bekend om hun praten.
Rottweilers staan bekend om hun spinnen. Shiba Inu is berucht om zijn kenmerkende schreeuw.
Hoewel deze rassen unieke zang kunnen hebben, heeft de gemiddelde hond nog steeds verschillende unieke geluiden die ze maken om uw aandacht te trekken. Om u te helpen begrijpen wat ze zijn en hoe ze in uw dagelijks leven moeten worden vertaald.
Hier zijn een paar verschillende geluiden:
Alle honden blaffen. Het maakt niet uit of uw hond een chihuahua van twee pond is of een Napoleon Mastiff van 200 pond; hun geblaf is een belangrijk onderdeel van hun communicatiestijl. Sommige honden zullen een diepe en intimiderende schors hebben, en anderen zullen een hoge, piepende schors hebben. Van angst, frustratie, behoefte, opwinding of geluk, het is niet alleen de blaf die hun punt duidelijk maakt, maar ook de lichaamstaal die ermee gepaard gaat.
Na een lange dag op het werk is thuiskomen bij een blaffende hond met kwispelende staart, steigerende wandeling en ontspannen oren een goede indicatie dat je bent gemist. In feite zou deze lichaamstaal in combinatie met het hondengeluid van blaffen geluk en opwinding suggereren. Als alternatief, als een vreemdeling op de deur klopt en uw hond reageert met de oren naar achteren gericht, met bont in de nek en een stevige houding, zou dit een alerte en waakzame houding suggereren.
Een hondengeluid dat op een hogere toon blaft, kan ook een goede indicatie zijn van hoe ze zich voelen. Voor de meeste honden duidt een hogere toon op geluk, opwinding en interesse. Een lagere toon blaffen suggereert normaal gesproken angst, woede of iets als een bedreiging zien.
Honden hebben het unieke vermogen om iets dreigends als een diepe, lage grom te nemen en het ook van een dreigende handeling om te zetten in iets speels. De meeste honden zullen grommen als ze zich bedreigd of gewond voelen. Het zijn waarschuwingsgeluiden waarmee mensen kunnen herkennen dat een bepaald gedrag moet stoppen voordat acties (zoals uitvallen, bijten of tandenknarsen) worden geëscaleerd.
Het gegrom van een hond kan ook variëren, afhankelijk van de situatie; als een vreemd persoon hem nadert en laat schrikken, kan dit resulteren in een soort grommend hondengeluid, terwijl het zien van een eekhoorn die op het hek zit een andere reactie kan veroorzaken. Het gegrom kan ook duiden op spelen, vooral als je met een speeltje speelt of ruig huisvest met een andere hond.
Voor veel hondenbezitters kan het beruchte gejank tal van redenen hebben. Het is veelzijdig en effectief in het geven van informatie aan het beoogde onderwerp. Normaal gesproken klinkt een hond jammerend omdat ze een behoefte of behoefte hebben waaraan niet wordt voldaan. Dat kan staan voor speelgoed, eten, lekkers of genegenheid.
Een hond kan bijvoorbeeld bij zijn voerbak zeuren als hij honger heeft. Hij kan ook aan de deur janken als hij wil gaan wandelen. Het is een effectieve methode om zijn behoeften onder de aandacht te brengen zonder luid en assertief te zijn.
Evenzo kan zeuren ook effectief zijn bij het tonen van emoties. Een hond die aan angst lijdt, kan janken wanneer hij wordt geconfronteerd met triggers (zoals verlatingsangst en de eigenaar verlaat) of stimuli. Wanneer gezeur uit angst of angst wordt gedaan, zal uw hond het matchen met fysiek gedrag zoals verlaagde staart, ingetrokken oren en liplikken.
Zeuren kan ook pijn of ongemak aan het licht brengen. Voor sommige honden is janken en overmatig hijgen een duidelijke indicator van pijn, vooral als je kreupelheid, ijsberen of een verandering in eetlust opmerkt.
Een hondengeluid van gejank lijkt toe te nemen of lijkt aan te houden buiten het gebruikelijke gedrag (als uw hond bijvoorbeeld gewoonlijk stil is maar plotseling overmatig begint te zeuren), is het altijd verstandig om een dierenarts naar hem te laten kijken.
Net als mensen zal een hond zuchten als hij teleurstelling of tevredenheid ervaart (als hij zich bijvoorbeeld super op zijn gemak voelt). Als de hond je heeft proberen te overtuigen dat de biefstuk op tafel goed bij hun eten zou passen in plaats van die van jou en is genegeerd, kan hij met een zucht van teleurstelling naar beneden vallen.
Evenzo kan een hond die net een comfortabel bed heeft gevonden nadat hij de hele middag heeft rondgelopen, het hondengeluid van een diepe zucht van tevredenheid kunnen uiten als hij een dutje gaat doen.
Als het gaat om zuchten en kreunen, lijken mensen en honden relatief op elkaar.
Aanzienlijk anders dan janken, is het janken een sterke indicator van pijn. Honden zullen janken om hun angst of bezorgdheid te delen met andere roedelleden (inclusief de menselijke familie). Als uw hond gewond of overstuur raakt, helpt het horen van het hondengeluid van een kreet anderen om positief op de communicatie te reageren.
Door een signaal naar de groep te sturen, vertelt uw hond u dat hij gewond is geraakt en ofwel zorg nodig heeft, ofwel waarschuwt hij u voorzichtig te zijn en verder te gaan. Het is ook een snelle en effectieve manier om een hond te waarschuwen dat de speeltijd te ruw is geworden (bijvoorbeeld door te hard gebeten te worden).
Dit hoge geluid is berucht onder husky's, over het algemeen beschouwd als het hondengeluid als een communicatiemethode tussen roedelleden. Het gehuil wordt meestal nagebootst wanneer er voertuigen van hulpdiensten zijn of als ze roedelleden proberen te lokaliseren.
Voor sommige hoektanden kan het gehuil door eigenaren als een commando worden geleerd. Normaal gesproken zou gehuil duiden op verlatingsangst of een signaal van isolatie.
Als u merkt dat uw hond kort na het verlaten van het huis luidruchtiger wordt of misschien net nadat u thuiskomt van het werk, is de kans groot dat uw hond die geluiden heeft geassocieerd met eenzaamheid en isolement.
Als je je zorgen maakt over het niveau van gehuil, overweeg dan om je hond te trainen om zichzelf op commando "rustig" te brengen. Het werkt misschien niet nadat je het huis hebt verlaten, maar je kunt het geluid tenminste onder controle houden terwijl je thuis bent.
Bied uw hond stimulatie met een paar speeltjes, botten of kauwsnacks wanneer u het huis verlaat. De afleiding kan hem ervan weerhouden te blaffen, janken en huilen.
Net als mensen staan honden bekend om het maken van rare geluiden. Een maag zal gorgelen, sinussen kwetsen hen, en het vreemde geluid kan een beetje angstaanjagend lijken. Maar het is belangrijk om te onthouden dat de meeste hondengeluiden volkomen normaal zijn. Als je je zorgen maakt over een nieuw geluid dat je hond maakt, lees dan verder om erachter te komen of het normaal is.
Formeel genoemd borborygmi, staat de maag bekend om het maken van geluiden als gas van het ene deel van de darmen naar het andere gaat. In feite is het heel gewoon en normaal om gas in de darmen tegen te komen.
Motiliteit is vereist om voedsel door het spijsverteringskanaal te verplaatsen. Het grootste deel van de tijd zijn borborygmi stil.
Als u uw oor op de buik van uw hond houdt, hoort u perioden van stilte gevolgd door een hondengeluid van zacht gorgelen.
Af en toe kunnen deze geluiden behoorlijk hoorbaar en luid worden. Als dit gebeurt, wordt dit waarschijnlijk veroorzaakt door grote hoeveelheden gas of verhoogde inactiviteit.
Ten slotte, als uw hond honger heeft, is het niet ongewoon om veel geluiden uit zijn maag te horen. Dat komt omdat grotere hoeveelheden gas naar vaste stoffen van nature worden aangetroffen in de darmen van hoektanden.
Als het op etenstijd aankomt, begint uw hond te anticiperen op de maaltijd en zal hij van nature meer gas in zijn spijsverteringskanaal hebben, en u kunt een zeer hoorbaar hondengeluid uit zijn maag horen.
Gastro-intestinale klachten zijn een andere oorzaak van luid gegorgel in de darmen, vooral als er sprake is van een indiscretie in de voeding (iets eten wat hij niet zou moeten hebben). Normaal gesproken is dit soort overstuur mild van aard en duurt het slechts een korte periode. Het is belangrijk om te onthouden dat sommige indiscreties in de voeding aanzienlijke problemen kunnen veroorzaken, zoals ernstige diarree of braken. Het kan ook bij honden tot pancreatitis leiden.
Hoewel het minder vaak voorkomt, zijn er potentieel ernstige oorzaken voor het maken van significante geluiden in de maag van uw hond. Kwesties zoals darmparasieten, gastro-intestinale vreemde lichamen (wanneer iets vast komt te zitten in het spijsverteringskanaal), inflammatoire darmaandoeningen, reacties op medicijnen, klieraandoeningen of toxiciteiten kunnen allemaal de boosdoener zijn achter een luide, borrelende maag.
Is het u ooit opgevallen dat uw hond af en toe tegelijk snuift, hakt, toetert en hikt? Je bent niet de enige. Hoewel de meeste ouders van huisdieren zich zorgen maken over de onhandelbare geluiden die van hun hond komen, veroorzaken ze meestal geen alarm. Je zult leren dat deze afleveringen meestal van korte duur zijn. Ze worden veroorzaakt door irritatie of spasmen in de keel en het zachte gehemelte. Andere triggers zijn meestal trekken aan de lijn, vreemde voorwerpen, virussen, allergieën of irriterende stoffen uit de omgeving.
Maak je niet al te veel zorgen over een vreemde hoest. Wanneer de hoest aanhoudt, kan er reden tot bezorgdheid zijn. Ernstige problemen worden vaak geassocieerd met constant hoesten bij honden, waaronder schimmelinfecties, hartwormen, hondenziekte, kennelhoest en hartfalen.
Als u dit hondengeluid opmerkt en denkt dat uw hond moeite heeft met ademhalen (door zwelling of een verstopping), wees dan altijd voorzichtig. Neem onmiddellijk contact op met uw dierenarts.
Af en toe kunnen stokken, voedsel, puin of andere vreemde voorwerpen vast komen te zitten in de luchtwegen, wat resulteert in verminderde ademhaling.
Zoals af en toe een niesbui die we krijgen, is het vreemde niezen geen probleem voor uw pup. Als het lijkt alsof hij niet kan stoppen, is het iets om verder te onderzoeken.
Stof, rook en neusmijten kunnen een aanhoudende niesbui veroorzaken die uw hond niet lijkt te kunnen schudden. Evenzo kunnen sinusinfecties, rhinitis en tumoren dezelfde symptomen veroorzaken. Het kan belangrijk zijn om dit hondengeluid te bekijken.
Heeft u een ras met een van nature voorkomende korte snuit? Je weet dat ze aanleg hebben voor snurken. Hun neusholtes zijn aanzienlijk ingekort en vernauwd. Deze rassen omvatten vaak Mopsen, Shih Tzus en Engelse Bulldogs.
Hoewel het hondengeluid van snurken vrij vaak voorkomt, is het altijd belangrijk om elke situatie in de gaten te houden die buiten normaal lijkt. Als uw hond nooit iemand is geweest die snurkt en u plotseling 's nachts wakker houdt met geluiden die de doden kunnen wekken, is er mogelijk iets aan de hand dat moet worden aangepakt.
Een nachtje snurken is niet altijd een probleem, maar als het een aanhoudend probleem wordt, kan het een goed idee zijn om je pup naar de dierenarts te brengen.
Snurken kan om verschillende redenen voorkomen, van hoofdpositionering tot een lichte irritatie in de luchtwegen. Tweedehands rook, stof en allergieën zijn veelvoorkomende boosdoeners van snurken, vooral bij honden die geen korte snuit hebben.
Hoewel minder vaak voorkomende, ernstige aandoeningen die snurken kunnen veroorzaken, zijn onder meer overgewicht, hypothyreoïdie, een tandabces en slaapapneu.
Als het gaat om het ouderschap van een huisdier, zul je de persoonlijkheid van je hond beter kennen dan wie dan ook. Je begrijpt hun niveau van normaal, van vocalisaties tot snurken en alles daartussenin.
U maakt zich dus zorgen over nieuwe of zich ontwikkelende symptomen, vooral symptomen die ongewoon zijn voor uw pup. Laat ze dan altijd nakijken door een dierenarts.
De meeste geluiden zijn waarschijnlijk normaal. Als u denkt dat er ernstige gezondheidsproblemen op het spel staan, is het altijd beter om aan de veilige kant te blijven.
Als je merkt dat de symptomen toenemen, neem dan even de tijd om een logboek van de symptomen te maken. Geef de datum, tijd, symptomen en frequentie aan. Als er andere symptomen zijn (zoals tranende ogen, ophoesten van brokjes, slijm of overmatig verlies), neem deze dan ook mee. Hoe gedetailleerder u bent met uw dagboek, hoe nauwkeuriger de dierenartsdiagnose zal zijn. De dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren en, afhankelijk van de resultaten, kan verder onderzoek nodig zijn om de oorzaak te achterhalen.
Hoewel sommige oplossingen eenvoudig kunnen zijn (bijvoorbeeld allergiemedicatie), kunnen andere een operatie vereisen (bijvoorbeeld wanneer ze worden geconfronteerd met een vreemd lichaam in de luchtwegen). De dierenarts zal alle mogelijke oplossingen van tevoren met u bespreken, tenzij het een noodgeval is.
