Glaucoom is een aandoening van het oog waarbij vochtophoping zorgt voor druk die gewoonlijk het netvlies en de oogzenuw beschadigt. Helaas is deze pijnlijke aandoening de meest voorkomende oorzaak van blindheid bij honden - maar dat wil niet zeggen dat er niets kan worden gedaan om de kwaliteit van leven van de hond te verbeteren.
In dit artikel kijken we naar de oorzaken van glaucoom bij honden, de meest voorkomende symptomen om op te letten en behandelingen die kunnen helpen bij het beheersen van de aandoening.
Inhoudsopgave:
Pro-tip: Het behandelen van ernstige oogaandoeningen zoals glaucoom kan duizenden dollars kosten. Een huisdierenverzekering kan u helpen dure dierenartsenzorg te betalen als uw hond de aandoening ontwikkelt na de inschrijvingsdatum van de polis.
Glaucoom is de toestand van verhoogde druk in het oog (bekend als intraoculaire druk ). Normaal gesproken wordt de druk geregeld door vloeistof die in en uit het oog stroomt. Wanneer de normale uitstroom van deze waterige vloeistof wordt belemmerd, zal de druk in het oog toenemen, waardoor schade aan de oogzenuw en het netvlies ontstaat.
Als glaucoom chronisch wordt of onbehandeld blijft, kan dit blijvende schade veroorzaken en verlies van gezichtsvermogen tot gevolg hebben . Ongeveer 40% van de honden met deze aandoening wordt binnen een jaar blind.
Glaucoom kan alle honden treffen, maar bepaalde rassen hebben een genetische aanleg aan de conditie. Deze lijst bevat Beagles, Boston Terriers, Basset Hounds, Shar-Peis en Cocker Spaniels. Andere rassen die vaak worden aangetast, zijn Samojeden, Siberische Huskies, Toy Poodles en Labrador Retrievers.
De oorzaak van glaucoom bij honden hangt af van het feit of de aandoening als primair wordt beschouwd of secundair .
Primair glaucoom verwijst naar de toename van de druk in een gezond oog als gevolg van anatomische afwijkingen die bij de geboorte zijn geërfd. Honden kunnen op elke leeftijd primair glaucoom ontwikkelen, maar de meeste pups met deze aandoening worden rond de leeftijd van drie tot zeven jaar gediagnosticeerd.
Secundair glaucoom resulteert in verhoogde intraoculaire druk veroorzaakt door oogziekten of oogletsel. Veelvoorkomende triggers zijn oogontsteking, tumoren, infecties, netvliesloslating en gevorderde staar.
Veelvoorkomende klinische symptomen van glaucoom bij honden zijn onder meer:
Andere symptomen van glaucoom bij honden zijn waterige afscheiding uit het oog, gezwollen en uitpuilende oogbol, tranen, loensen, licht vermijden, fladderend ooglid, zwakke knipperreflex, een troebel hoornvlies (het transparante deel dat het voorste deel van het oog bedekt), en pupillen verschillend in grootte.
De hond kan ook tekenen vertonen die niet direct verband houden met de ogen, zoals verlies van eetlust, lethargie en zelfs niet reageren.
In gevallen van acuut glaucoom kunnen al deze symptomen plotseling optreden, vergeleken met chronisch glaucoom dat zich in de loop van de tijd langzamer ontwikkelt. Naarmate uw huisdier ouder wordt, kunnen deze tekenen zich in het ene oog voordoen en vervolgens in het andere. In zeldzame gevallen treft glaucoom vanaf het begin beide ogen.
Als u symptomen van hondenglaucoom opmerkt, ga dan onmiddellijk naar de dierenarts. Hoe langer de druk aanhoudt, hoe groter de kans dat uw huisdier zijn gezichtsvermogen verliest .
Uw dierenarts zal u vragen naar de medische geschiedenis van uw hond, het begin van klinische symptomen en mogelijke incidenten of oogletsels die secundair glaucoom kunnen veroorzaken.
Vervolgens zal de dierenarts een lichamelijk onderzoek uitvoeren en de druk in de ogen van uw huisdier testen met behulp van een apparaat dat een tonometer wordt genoemd . Als de aandoening plotseling optreedt, zal de dierenarts u waarschijnlijk doorverwijzen naar een dierenarts oftalmoloog (een arts die gespecialiseerd is in ooggezondheid) om beide ogen te onderzoeken. De oogarts zal elektroretinografie uitvoeren om de elektrische activiteit van het netvlies te meten en te bepalen of het oog van de hond blind zal blijven.
In het geval van secundaire ziekte, een echografie of röntgenfoto kan afwijkingen in het oog vertonen.
Glaucoom bij hondenbehandelingen hangt af van de ernst van de aandoening en van elk onderliggend gezondheidsprobleem dat glaucoom kan veroorzaken. De meest gebruikelijke manieren om glaucoom bij honden te behandelen zijn onder meer medicatie, cyclocryotherapie en chirurgie.
Medicijnen helpen de druk in het oog te verminderen om pijn te verlichten en het zicht van het dier te behouden. De meeste glaucoomrecepten komen in de vorm van zalven, topicals of oogdruppels, die allemaal de toestemming van een dierenarts vereisen. De dierenarts kan ook orale pijnstillers voorschrijven om te helpen met het ongemak. Als de toestand van uw hond ernstig is, kunnen ze ziekenhuisopname aanbevelen om de medicijnen via injectie toe te dienen en de intraoculaire druk sneller te verlagen.
Cyclocryotherapie (kortweg CCT) is een medische procedure waarbij lage temperaturen (-112°F) worden gebruikt om het corpus ciliare te vernietigen, d.w.z. de cellen die intraoculaire vloeistof produceren. Indien vroeg ontdekt, kan deze techniek verdere progressie vertragen of helemaal stoppen.
Chirurgie kan nodig zijn als de aandoening gedurende een langere tijd onopgemerkt of onbehandeld blijft, wat leidt tot kritieke schade aan de optische zenuw. Deze procedure omvat de chirurgische verwijdering van het oog (enucleatie), en hoewel dergelijke maatregelen ernstig kunnen klinken, zullen huisdieren grote opluchting ervaren en zich zoveel beter voelen nadat ze zijn genezen van een operatie.
Pro-tip: Een huisdierenverzekering kan een breed scala aan operaties dekken. Afhankelijk van uw huisdierverzekeringsplan, kunnen gedekte veterinaire diensten zijn:gerepareerde ligamenten die zijn gescheurd door een verwonding, enucleatie als gevolg van een aangeboren ziekte, verwijdering van kankerweefselgroei en zelfs sterilisatie/castratie die zijn opgenomen in de welzijnsplannen voor huisdieren.
De prognose hangt grotendeels af van de onderliggende oorzaak van het glaucoom van de hond . Als het gaat om secundair glaucoom, is er een mogelijkheid voor genezing, terwijl er in het geval van primair glaucoom geen genezing is, maar er zijn manieren om de aandoening te behandelen en te beheersen.
Levenslange behandeling zal nodig zijn om de toestand onder controle te houden. Uw huisdier zal regelmatig naar de dierenarts moeten om de oogdruk te laten beoordelen. De dierenarts zal er ook voor willen zorgen dat uw huisdier goed reageert op de behandeling en de therapie zo nodig aanpassen.
Gezien het feit dat 50% van de honden met primair glaucoom naar verwachting complicaties zullen ontwikkelen in het niet-aangedane oog , zal een dierenarts-oogarts ook het gezonde oog** moeten onderzoeken om het risico te bepalen en preventieve medicatie voor te schrijven.
Voor hondenrassen die genetisch vatbaar zijn voor glaucoom, kunnen controles om de zes maanden helpen bij vroege detectie, waardoor de kans op blindheid wordt verkleind en de algehele kwaliteit van leven van het huisdier in de komende jaren verbetert.
Secundair glaucoom is te voorkomen door de optimale gezondheid van huisdieren te behouden, trauma aan hun orbitale gebied te vermijden en tijdige behandeling te zoeken voor infecties (vooral die gerelateerd aan de ogen).
Primair glaucoom , aan de andere kant, kan niet worden voorkomen omdat het het resultaat is van genetica. Hoewel er geen definitieve manier is om te bepalen of een hond glaucoom zal krijgen, zijn er een paar tests zoals de oculaire echografie en gonioscopie die kunnen worden gebruikt om de ogen van het huisdier te onderzoeken (vooral bij gepredisponeerde rassen) en het risico te beoordelen.
Bovendien zijn er bepaalde stappen die ouders van huisdieren kunnen nemen om degeneratieve veranderingen in de ogen van hun huisdier te vertragen en de kans op ontwikkeling van de aandoening te verkleinen. Deze stappen omvatten het geven van antioxidanten aan de hond om oxidatieve schade door het hele lichaam te verminderen, inclusief de ogen, en het minimaliseren van omgevingsstressoren die bijdragen aan nadelige gezondheidseffecten.
Vroege detectie en behandeling is de beste manier om de progressie van glaucoom te voorkomen en de kans te vergroten dat het gezichtsvermogen van de hond behouden blijft.
