Zuid-Korea is een prachtige plek met veel divers aanbod, van oude taal en cultuur tot dansen in "Gangnam-stijl". Minder bekend maar veel innemender, Korea is ook de thuisbasis van verschillende hondenrassen. Je hebt misschien gehoord van de Koreaanse Jindo, het is een van de weinige Koreaanse rassen die veel westerlingen kennen, maar de andere zes rassen op deze lijst zijn je misschien nog helemaal niet bekend. Dat is jammer, want deze prachtige rassen uit het Oosten hebben veel te bieden.
De algemene houding ten opzichte van honden in Zuid-Korea is de afgelopen decennia veranderd. Jarenlang waren honden in wezen vee. Ze werden voornamelijk gebruikt voor werk en als voedselbron. Ze werden zelden gezien als metgezellen of vrienden, en ze werden een belangrijke bron van vlees voor Zuid-Koreanen.
Natuurlijk worden in Zuid-Korea niet alleen Koreaanse rassen als voedsel gebruikt. Populaire Amerikaanse rassen worden daar ook vaak gegeten, waaronder opmerkelijke vermeldingen als de Labrador Retriever of de Cocker Spaniel.
Maar het eten van honden is een lange traditie in Zuid-Korea, evenals in veel andere Aziatische landen die honden gewoon als een ander vee zien. Ze eten al duizenden jaren honden, hoewel de houding in het huidige tijdperk in het hele land verandert.
Tegenwoordig worden veel van deze honden eerder als gezelschapsdier aangetroffen, hoewel sommige rassen nog steeds als voedsel worden gebruikt. Momenteel worden er in Zuid-Korea elk jaar meer dan een miljoen honden gegeten, hoewel de jongere generatie afstand heeft genomen van tradities als dierenactivisten die vechten om een einde te maken aan de cultuur van het eten van honden.
Zuid-Korea heeft meer dan 51 miljoen inwoners, van wie ongeveer 70% het gebruik van honden als voedsel afkeurt. Naarmate dit aantal blijft toenemen, nemen de hondenfokkerijen in het land af, hoewel er nog ongeveer 17.000 over zijn. Jongere volwassenen zijn begonnen honden als huisdier te houden, wat voorheen praktisch ongehoord was.
De volgende zeven rassen worden allemaal als Koreaanse rassen beschouwd. De meeste van hen kwamen echter niet echt uit Korea. Sommige zijn in een zeer ver verleden vanuit andere plaatsen daarheen gebracht; al in de jaren 1200, hoewel ze Koreaanse honden zijn geworden na eeuwen in de regio te hebben doorgebracht.
Als er één ras op deze lijst staat dat je misschien kent, is het de Koreaanse Jindo. Dit ras, afkomstig van het Koreaanse eiland Jindo, is behoorlijk populair geworden in het Westen en is een van de honden die nu algemeen wordt geadopteerd als gezelschapsdier in Zuid-Korea. Een echt teken van hoezeer de opvattingen van Zuid-Koreanen over honden zijn veranderd, de Jindo kreeg zelfs de status van een natuurlijke schat van Korea.
Ondanks hun status als natuurlijke schat, worden Jindo's soms nog steeds gebruikt voor vlees, hoewel het niet erg gebruikelijk is. Ze zijn toegelaten tot de Foundation Stock Service van de AKC, dus met wat geluk en tijd kunnen ze officieel erkend worden als ras door de AKC.
Zelfs in Zuid-Korea is de Koreaanse Mastiff een vrij zeldzaam ras. Deze honden zijn erg groot met enorme plooien van losse huid die het gezicht, het hoofd en de nek bedekken, waardoor ze onmiddellijk herkenbaar zijn. Hoewel ze gigantisch groot zijn, staan ze bekend als extreem zachtaardig en uitstekend met kinderen. Zelfs in Zuid-Korea worden deze honden voornamelijk als huisdier gebruikt, en hun populariteit groeit in andere delen van de wereld.
Sapsalis is een van de weinige rassen die lange tijd een speciale plaats heeft ingenomen in de Koreaanse folklore. Zoals de legende vertelt, kunnen deze honden boze geesten en spoken verjagen dankzij hun bovennatuurlijke krachten. Hoewel dit soort legendes moeilijk te geloven zijn, valt het schattige uiterlijk van de Sapsali niet te ontkennen, waardoor het ras in populariteit begon te groeien buiten hun thuisland.
Nureongi-honden werden tot voor kort zelden als huisdier gehouden in Zuid-Korea. Dat betekent niet dat het ras niet populair was; dat was het zeker, alleen niet zoals je zou verwachten. De Nureongi is de hond die het meest wordt gekweekt voor vlees in heel Korea. Ze zijn te vinden in bijna elke hondenvleesmarkt en slechts een paar worden gebruikt voor andere doeleinden, zoals gezelschapsdieren. Het is echter aangetoond dat ze geweldige kandidaten zijn voor pethood, omdat ze grote loyaliteit tonen en zelfs bekend staan als zachtaardig voor kinderen.
De Pungsan-hond komt uit Noord-Korea en werd lange tijd voornamelijk als jachthond gebruikt. Het is een verre verwant van de veel populaire Siberische Husky. Als zodanig heeft de Pungsan een enigszins vergelijkbare bouw en uiterlijk. Dit ras is nog vrij zeldzaam; de meeste exemplaren zijn te vinden in Noord-Korea en bepaalde provincies in Noord-China. Meerdere keren hebben Noord-Koreaanse leiders Pungsan-honden geschonken aan andere leiders als cadeau of als vredeoffer.
Donggyeongi-honden hebben een speciaal kenmerk waardoor ze opvallen tussen alle andere Koreaanse rassen. Deze honden hebben afgeknipte staarten die van nature voorkomen. Afgezien van deze korte staart, lijken ze behoorlijk op Koreaanse Jindo's. Hoewel het Donggyeongi-ras ooit populair was onder het Koreaanse volk, leed het tijdens hun Koreaanse bezetting verwoesting door toedoen van de Japanners. Toen Korea eenmaal was bevrijd, werden de korte staarten van dit ras gezien als een voorteken van pech en een misvorming, dus werd het ras niet meer voortgeplant. Tegenwoordig zijn ze ongelooflijk zeldzaam.
De Jeju-hond werd oorspronkelijk gefokt op het eiland Jeju, voor de kust van Korea. Ze lijken erg op Koreaanse Jindo's, hoewel ze zeer puntige voorhoofden hebben die hen onderscheiden. Het is moeilijk om zeldzamer te worden dan een Jeju-hond, aangezien het ras in de jaren tachtig praktisch werd uitgeroeid. Drie overgebleven honden werden gebruikt om dit oude ras nieuw leven in te blazen, waarvan wordt gedacht dat het meer dan 3000 jaar geleden naar het eiland Jeju is gekomen. In 2010 waren er slechts 69 Jeju-honden, hoewel hun aantal toeneemt dankzij een agressieve fokcampagne om het ras te redden.
Naarmate de houding ten opzichte van honden in Zuid-Korea verandert, wordt er meer bekend over de honden die in het gebied inheems zijn. Hoewel veel Koreaanse rassen eeuwen geleden voor het eerst in de regio werden geïmporteerd, zijn ze Koreaanse rassen geworden na honderden jaren aanpassing aan de Koreaanse omgeving. Sommige van deze rassen worden nog steeds voornamelijk gebruikt voor vlees, maar andere zijn steeds populairder geworden als gezelschapsdieren, en een paar vinden zelfs hun weg over de oceaan om aan populariteit te winnen in Amerika.
