Als je ooit een dingo hebt gezien, dacht je op het eerste gezicht misschien dat het een huishond was. Dingo's zijn de wilde hond van Australië en hebben het continent de afgelopen 4.000 jaar naar huis geroepen. Hoewel zowel dingo's als huishonden hoektanden zijn, zijn er verschillen en overeenkomsten tussen de twee. Ze kunnen ook met elkaar fokken. Met de komst van de gedomesticeerde hond in Australië in 1788, is er gekruist, wat heeft geleid tot hybride dingo's en een afname van de populatie van raszuivere dingo's. Hybride dingo's zien eruit als rasechte dingo's, dus de enige manier om ze van elkaar te onderscheiden is door middel van DNA-testen.
Buiten Australië zijn dingo's te vinden in Zuidoost-Azië, maar in de Verenigde Staten worden geen wilde dingo's gevonden. We selecteerden Amerika's meest populaire huishond, de Labrador Retriever, om te matchen met de dingo en te zien hoe de twee zich verhouden. Zijn wilde honden zo anders dan gedomesticeerde honden? Laten we het uitzoeken.
Dingo
De dingo ziet eruit als een hond en daarom geloven veel mensen dat ze ongevaarlijk zijn. Maar ze zijn nog steeds een wild dier en kunnen gevaarlijk zijn voor mensen. Net als elk ander wild dier, moeten dingo's met rust worden gelaten als ze in hun natuurlijke habitat worden gespot. Hoewel niet-uitgelokte aanvallen zeldzaam zijn, neemt dit risico toe als de dingo zich bedreigd of bang voelt.
Dingo's hebben voornamelijk gemberkleurige korte jassen, hoewel hun jassen verschillende kleuren kunnen hebben, afhankelijk van de habitat van de dingo. Woestijndingo's hebben gouden jassen en dingo's in het bos zijn donkerbruin tot zwart. Hun ogen zijn geel, amber of oranje. Witte voeten en staartpunten zijn aanwezig in raszuivere dingo's. Hun grootte maakt ze de grootste zoogdiercarnivoor van Australië. Hoewel hun hoofd lijkt op gedomesticeerde honden, zijn hun muilkorven en tanden langer. Een leuk feit is dat dingo's, in tegenstelling tot de meeste andere rassen, geen wolfsklauwen hebben.
Dingo's jagen op hun voedsel en eten elk prooidier dat ze kunnen vinden. Ze beschermen hun territoria en rennen in roedels. Terwijl ze af en toe blaffen, huilen ze vooral. 'S Nachts huilen ze om groepsleden te waarschuwen voor hun locatie en om indringers weg te houden.
Het houden van dingo's als huisdier kan alleen legaal worden gedaan zonder een vergunning in New South Wales en West-Australië. Er bestaan organisaties die zich toeleggen op het fokken van in gevangenschap levende dingo's in de gebieden waar men legaal een dingo kan verwerven. Meestal zijn ze beschikbaar in de leeftijd van 5-16 weken. Leeftijd is belangrijk omdat de dingo onmiddellijk moet beginnen met trainen en socialiseren om een succesvol huisdier te zijn. Het is overal illegaal om een wilde dingo te vangen en deze als huisdier te houden. De wilde natuur van deze dieren is nog steeds aanwezig. Reddingsorganisaties hebben dingo's en dingo-hybriden ter adoptie. Hoewel deze dieren ouder zijn, zijn ze gesocialiseerd en is hun temperament gevestigd.
Dingo's in gevangenschap kunnen zachtaardig en vriendelijk zijn, maar ze zijn soms afstandelijk, vooral tegenover vreemden. In een gezin kunnen ze een sterke band met één persoon vormen terwijl ze alle anderen negeren. Hun vriendelijkheid en bereidheid om een huisdier te zijn, hangt sterk af van hoe ze gesocialiseerd zijn. Zelfs dan is het moeilijk om de wildheid waarmee de dingo werd geboren te bedwingen.
Als dingo's lange tijd alleen worden gelaten, kunnen ze zich vervelen en destructief worden. Ze houden er ook van om te proberen te ontsnappen aan situaties waarin ze zich niet op hun gemak voelen, waardoor ze gevaar lopen als ze eenmaal op vrije voeten zijn. Dingo's hebben roterende polsen die lijken op die van mensen. Deze polsen, samen met een flexibele nek, stellen hen in staat om te klimmen, springen en graven hun weg naar vrijheid. Ze zijn energiek en hebben elke dag beweging nodig. Een dingo houden betekent dat je moeite moet doen om aan hun behoeften te voldoen, omdat het geen typische hond is.
Het respecteren van het erfgoed van de dingo is een belangrijk onderdeel van het trainen van een van deze dieren. Dit is geen gedomesticeerd ras. Het is een hond met wilde wortels en instincten. Dingo's zijn slim maar koppig. Ze zullen alleen doen wat je van ze vraagt als ze daar zin in hebben. Soms weigeren ze te luisteren. Met tijd en geduld kunnen ze goed opgeleid worden, maar het zal werk vergen. Het vormen van een band met de dingo is de sleutel om ze te kunnen trainen. Het gebruik van positieve bekrachtiging is de enige manier om ze iets te laten leren. Door hun interesse vast te houden met traktaties, lof en genegenheid zullen ze zich op de gewenste manier gedragen.
Dingo's kunnen moeilijker te verzorgen zijn dan een huishond. Dingo's kunnen ook niet samenleven met andere huisdieren. Hun vastbekabelde prooidrift maakt ze gevaarlijk voor konijnen, katten, vee, enz. Dingo's moeten ook regelmatig worden ingeënt tegen hondsdolheid en hondenziekte en moeten worden gechipt voor het geval ze ooit ontsnappen. Jaarlijkse dierenartsbezoeken, hartworm-, vlooien- en tekenpreventie en regelmatig knippen van de nagels zijn vereist voor dit dier. Door hun jassen om de paar dagen te borstelen, zullen ze minder verharen. Hoewel hun wilde dieet een in het wild gevangen prooi is, kunnen ze in gevangenschap een uitgebalanceerd commercieel hondenvoer krijgen dat rijk is aan eiwitten. Ze lijken gezond te zijn en er zijn geen gezondheidsproblemen bekend, maar dit komt grotendeels omdat ze niet vaak genoeg als huisdier worden gehouden om dergelijke problemen op te merken.
De dingo is een geschikt huisdier voor iemand die in de gebieden woont waar het legaal is om er een te bezitten. Deze persoon zou geen andere huisdieren moeten hebben en een sterk verlangen om een positieve band te hebben met een opgewekte, wilskrachtige hond met een wilde afkomst. Dingo's zijn moeilijker te verzorgen dan een gemiddelde huishond en vereisen veel geduld.
De Labrador Retriever, liefkozend het Lab genoemd, werd gefokt als werkhond. Oorspronkelijk waren het arbeiders op vissersboten, die netten trokken en vis sleepten. Door hun intelligentie, arbeidsethos en liefhebbende karakter worden ze tegenwoordig veel gebruikt als hulp- en therapiehonden.
Tegenwoordig worden deze honden gefokt als werkhonden en gezinsgenoten. Het lieve en slimme Lab is Amerika's nummer één ras dat is geregistreerd bij de AKC. Deze stevige hond is er in drie kleuren:chocolade, geel en zwart. Hun korte jassen zijn gemaakt van een boven- en ondervacht, die zwaar verharen.
Dit ras is geliefd vanwege hun uiterlijk, intelligentie en temperament. Het zijn geweldige gezinshonden en het is bekend dat ze goed overweg kunnen met kinderen en andere dieren. Labs houden van water en zwemmen. Het zijn energieke honden die elke dag beweging nodig hebben. Een omheinde tuin of hondenpark is ideaal voor hen om te rennen en een bal te achtervolgen. De retriever in hen zorgt ervoor dat ze dol zijn op apporteren. Lange, stevige wandelingen zijn ideaal als een omheind gebied niet mogelijk is.
Als een Lab zich verveelt, weet je het. Ze zullen manieren vinden om hun tijd in huis te besteden, en dit kan betekenen dat ze op zoek gaan naar problemen. In de prullenbak belanden of op schoenen kauwen zijn dingen waarvan bekend is dat Labs ze doen als ze aan hun lot worden overgelaten. Dit is een sociale hond die niet lang alleen gelaten wil worden. Een Lab is het gelukkigst als ze in de buurt zijn van hun mensen en betrokken zijn bij activiteiten.
Labs zijn loyale, liefhebbende, grappige honden die altijd gelukkig lijken. Hun zoete karakter maakt ze ideaal voor gezinnen met kinderen. Ze zijn slim en kunnen snel nieuwe dingen leren met de juiste trainingsmethoden. Labs zijn enthousiast om te behagen en willen hun taken correct uitvoeren.
Labs zijn aanhankelijk en willen altijd met hun mensen omgaan om te aaien en te spelen. Ze zullen blaffen om je te waarschuwen voor iets nieuws dat gebeurt of als een vreemdeling nadert, maar ze zijn niet agressief. Ze zijn aanpasbaar, gemakkelijk in de omgang en zachtaardig, waardoor ze een ideale hond zijn voor bijna iedereen om te bezitten.
Labs zijn zeer goed trainbaar. Ze hebben een sterk vermogen om snel nieuwe dingen te leren. Gecombineerd met een sterk verlangen om werk te doen, zal het Lab zo ongeveer alles leren wat je ze wilt leren. Positieve trainingsmethoden zijn het beste om de hond betrokken en gefocust te houden.
Hoewel Labs van nature liefdevol en volgzaam zijn, kunnen er dingen misgaan als een Lab-puppy niet goed gesocialiseerd of getraind is. Honden die niet correct gesocialiseerd zijn, zullen angstig, onhandelbaar en timide zijn. Het Lab kan verschijnen met de juiste basis om een geweldige hond te zijn, maar hun uiteindelijke persoonlijkheid hangt af van hoe ze zijn opgevoed.
Labs hebben baden nodig als ze vuil zijn. Afgezien daarvan kun je ze om de paar maanden wassen of wanneer ze een geur beginnen te krijgen. Omdat Labs slappe oren hebben, is regelmatige oorreiniging belangrijk om oorinfecties te voorkomen. Wanneer uw Lab in het water is geweest, moeten de binnenkant van hun oren grondig worden gedroogd.
De hooguitvallende vacht van het Lab moet regelmatig worden geborsteld om het afstoten tot een minimum te beperken en hun vacht glanzend en schoon te houden. Het knippen van de nagels is ook belangrijk voor de gezondheid van de poten.
Een eiwitrijke brok die uitgebalanceerd is met vitamines en mineralen is voldoende om uw hond gezond te houden. Traktaties worden altijd aangemoedigd, vooral tijdens trainingssessies, maar moeten tot een minimum worden beperkt (bijvoorbeeld één traktatie die in kleine stukjes wordt gebroken) om gewichtstoename te voorkomen. Labs zijn berucht omdat ze meer eten dan ze zouden mogen en aankomen. Obese Labs kunnen later gezondheidsproblemen krijgen.
Labs zijn vatbaar voor heupdysplasie, een aandoening waarbij het heupgewricht ontwricht raakt en extreme pijn veroorzaakt. De kogel en kom van het heupgewricht wrijven tegen elkaar in plaats van te glijden, wat leidt tot verslechtering van het gewricht. Dit maakt het lopen moeilijk. Labs kunnen daardoor kreupel worden en aangezien het grote honden zijn, kan het moeilijk zijn om voor ze te zorgen als ze zich niet meer kunnen bewegen. Regelmatige bezoeken aan dierenartsen en röntgenfoto's zullen bepalen of uw hond risico loopt op deze ziekte. Heupvervangende chirurgie is een behandeling voor deze ziekte. Een andere behandelingsoptie is fysiotherapie.
Labs zijn geschikte metgezellen voor actieve gezinnen of volwassen eigenaren die een actieve en speelse hond willen. Ze zullen een deel van het gezin worden en zich hechten aan hun mensen, en willen altijd bij hen in de buurt zijn. Labs zijn ideaal voor mensen die tijd hebben om zich aan hun hond te wijden en die een liefdevolle, aanhankelijke toevoeging aan hun huis willen.
Tenzij je in bepaalde delen van Australië bent, is het hebben van een Dingo als huisdier illegaal. Voor inwoners van Amerika is de Labrador Retriever de beste optie. Degenen die een Dingo kunnen bezitten, moeten zich bewust zijn van de uitdagingen die gepaard gaan met het hebben van een Dingo. Ze kunnen koppig, onafhankelijk en destructief zijn. Hun wilde voorouders en hoge prooidrift maken het leven met andere dieren onmogelijk. De meesten hebben tijd nodig om te trainen, en vroeg socialiseren is een sleutel tot succes.
Labs zijn aanhankelijke en speelse honden die van mensen houden en deel willen uitmaken van het gezin. Ze zijn sociaal en gelukkig en hebben matige lichaamsbeweging en speeltijd nodig om dat te blijven. Labs zijn slim, onderhoudend en onderhoudsarm.
Welke hond je ook kiest om in je gezin te verwelkomen, zorg ervoor dat je op de hoogte bent van hun behoeften en bereid bent om je best te doen om ze gelukkig en gezond te houden. U zult de komende jaren een dankbare metgezel hebben.
