Vier redenen waarom je luie hond echt slim kan zijn

Dit is mijn luie hond, Columbus. Hij is een 9-jarige Shih Tzu (een van de minder energieke hondenrassen) en is een van de meest koppige honden die ik ken. Soms roep ik zijn naam om te komen - hij kijkt me aan - en val dan met een moedwillige zucht weer in slaap. Waarom is mijn hond zo dom? Waarom is mijn hond zo lui? Dit zijn de vragen die mij, een Shih Tzu-eigenaar, achtervolgen. Of is hij eigenlijk slimmer dan ik denk?

Energiezuinige honden zoals Shih Tzu's zijn bankaardappelen - ze willen niet bewegen als dat niet nodig is! Hij volgt de commando's niet echt goed op en is een meester in deze afstandelijke, onwetende blik waardoor deze kleine hond met zo ongeveer alles weg kan komen. Met andere woorden, Columbus doet wat Columbus wil met een irritant vertederende onverschilligheid voor mijn bevelen. Een gezelschapshond is hij!

Dus hoe slim zijn honden zoals Columbus en anderen tot de meest luie hondenrassen? Heb ik zelfs een luie Shih Tzu? Maar misschien is daar een reden voor... hier zijn vier redenen waarom je luie hond eigenlijk heel slim zou kunnen zijn. Immers, wie weet het echt hoe weet je of je hond slim of dom is?

Op de website van de American Kennel Club (AKC) hebben ze een lijst met "meest intelligente" honden. Ik bladerde snel door de lijst om het ras van mijn hond te vinden - Shih Tzu-honden. Ik vond ze helemaal onderaan de lijst. Hé. Eerst dacht ik, waarom zijn Shih Tzu's zo dom? Maar toen begon ik te denken, wat maakt een hond "intelligent"? Deze rangschikking is eigenlijk meer gebaseerd op gehoorzaamheid en aanleg voor het volgen van commando's. Dit betekent dat honden zoals terriers en retrievers als intelligenter worden beschouwd dan mijn schattige Shih Tzu. Dus als ik mijn hond zeg dat hij moet gaan zitten of apporteren en hij dit schijnbaar eenvoudige verzoek afwijst, is hij misschien niet dom... gewoon ongeïnteresseerd in de taak die voor hem ligt. Dus neemt hij de beslissing om mijn bestellingen af ​​te wijzen met een brutale blik mijn kant op. Dat brengt ons bij de volgende reden...

"Ga zitten, Columbus!" Hij staart en blijft luieren. "Haal, Columbus!" Hij blaft en blijft luieren. Ik trek een traktatie tevoorschijn in het zicht en Columbus begint antsy te worden. "Ga zitten, Columbus!" Hij zit. "Haal, Columbus!" Hij haalt. "Verblijf!" Hij blijft. Ik geef hem het lekkers en probeer hem dan weer commando's te laten volgen - maar hij merkt dat ik geen lekkers meer heb, dus negeert hij me. Als ik Columbus bel om te zeggen dat ik "een snack" heb, komt hij aanrennen, maar als hij ziet dat ik niets heb, draait hij zich meteen om en gaat terug naar bed. De logica van Columbus is:als ik doe wat je zegt en geen traktatie krijg, is het mijn kostbare tijd en moeite niet waard. En dat is gewoon de Shih Tzu-manier om dingen te doen.

Eén woord om mijn hond te beschrijven zou manipulatief zijn. Als mijn familie aan de eettafel eet, smeekt hij en klauwt hij aan onze voeten, waarbij hij ieder van ons op de proef stelt om de zwakste schakel te identificeren. Uiteindelijk merkt hij patronen op - hij krijgt bijvoorbeeld eerder eten van mijn moeder dan van mijn broer. Dus hij blijft aan mama's zijde tijdens het eten omdat hij weet dat de kans op eten groter is. Mijn moeder heeft de neiging om Columbus meer te verwennen dan mijn vader - dus als mijn vader de handdoek oppakt om Columbus in bad te doen en mijn hele familie op de bank zit, gaat hij naar mijn moeder voor bescherming. 

Er is een gezegde dat "katten slimmer zijn dan honden" - ze doen wat ze willen, en het is bekend dat ze "hun menselijke eigenaren bezitten". Het is niet helemaal onwaar - de hersenen van een kat hebben bijna het dubbele aantal neuronen dan in de hersenen van een hond. Ze richten zich op waarnemen en observeren... en slapen. Columbus weet naar welke hondenbezitter hij moet gaan, afhankelijk van wat hij nodig heeft. Als hij naar buiten moet, of zijn dagelijkse wandeling moet maken, of als hij moet sporten, gaat hij naar mijn vader. Als hij eten wil, gaat hij naar mijn moeder. Als hij met zijn speeltje wil spelen of knuffelen, gaat hij naar mij of mijn broer. Soms komt hij als hij wordt geroepen, maar het hangt er echt van af hoe hij zich voelt - als hij te comfortabel in bed ligt, zal hij niet bewegen - en hij weet dat hij er niet voor gestraft zal worden. Hij is een schoothondje met de meest luxueuze hondenlevensstijl ter wereld.

(En als je het leven van een hond nog luxer wilt maken, kun je ze altijd een hondenluik cadeau doen dat perfect is voor hun grootte).

Als je je nu afvraagt:"hoe intelligent zijn honden?" die niet naar je luisteren, je denkt terug aan Columbus. Dus... misschien is je beste hondvriend niet lui. Misschien is je kleine hond net slim genoeg om met het systeem te werken!