Ben je aan het blaffen.. de verkeerde boom?

Photo Credit:foto's van elanden

Blaffen jullie tegen de verkeerde boom? Verlaten van huisdieren was een epidemie lang voor Covid-19 en nu gevoed door irrationele angsten is het aantal achtergelaten dieren enorm gestegen.

Digitale riemen en tirades die mensen vermanen over de verschrikkingen van verlaten van huisdieren ment aan dovemansoren gericht. Het zette ons aan het denken, blaffen we tegen de verkeerde boom? Als sociale media en de veronderstelde magische krachten ervan zouden werken, zouden we een afname van het aantal achtergelaten huisdieren zien. We ervaren echter het tegenovergestelde.

De reddingsgemeenschap voor dieren wereldwijd is de spreekwoordelijke 'hond die op zijn staart jaagt' geworden. Ze blaffen naar elkaar, vaak eigenwijs, vallen een potentiële adoptant aan of beginnen een huisdierbezitter in plaats van een helpende hand.
De oorzaak hiervan is uitputting - het is mentaal, emotioneel en fysiek uitputtend om te werken of vrijwilligerswerk te doen. Mier of olifant, als je je eenmaal realiseert dat je betrokken bent bij het welzijn van een dier, zet een stuk van jou zich ijverig in om het tot zijn logische conclusie te brengen.

Mensen beschamen tot goed gedrag is geen oplossing. Als beschamende mensen zouden werken, zou er geen oneerlijke politicus in leven zijn! Onderwijs en eerlijke directe dialoog, geen platitudes beter dan shaming. Dus laten we bij het begin beginnen.

"Dieren bestaan ​​voor uw vermaak of eten" het is moeilijk te geloven, maar er zijn ouders in het 'tijdperk van Google' die dit gezeur naar hun kinderen blijven spuien, door woord en daad.

Facebook is een organisch groeiend informatiemagazine. Het is een realtime demonstratie van 'op de verkeerde boom blaffen'. Het is algemeen bekend dat algoritmen u bestuderen en naar u 'duwen' informatie op basis van uw online gedrag. Facebook-groepen zijn effectieve tools, maar betekenen ook dat je een jury van je collega's aanspreekt. Je bereikt geen nieuw publiek.

Dus, het spreekt vanzelf dat als je stapels schrijft over het kwaad van fokken, vooral achtertuinfokkers, je een jury van je leeftijdsgenoten toespreekt. Dit zijn essentiële activiteiten, maar net als een hond die achter zijn staart aan zit, is het moeilijker om je doel te bereiken.

Bevestigingsbias op zijn best, uw bericht is van vitaal belang, slim en duidelijk gearticuleerd, maar je praat met je collega's. Praat en denk buiten de kaders. Wij allemaal in de doos zijn de verkeerde mensen. Gebruik ons ​​als ondersteuning, als klankbord en als ruimte om te ventileren. Breng je boodschap dan de wereld in.

Blaffen jullie in de verkeerde boom? Zijn we allemaal? Want een tirade op sociale media helpt niet om de volgende verlating te voorkomen. Het is tijd om actief op zoek te gaan naar de volgende verzameling open geesten:kinderen.

Gemakkelijke informatie heeft ons lui gemaakt. Hoe meer toegang we hebben, hoe minder we het gebruiken. DUS, het is in ons belang om informatie te verzamelen en te verspreiden in kleine verteerbare bundels.

Grand old lady demonstreert het beste, 'op de verkeerde boom blaffen'. Ze had het geluk om gered te worden door een vriendelijke ziel. Terecht lieten ze de verlater weten dat ze niet wegwerpbaar was en dat iemand haar de rest van haar leven met respect en waardigheid zal behandelen. Maar het publiek waren mede-redders.

Deze grootse oude dame werd gered van de kant van een weg. Ze was een van de weinige gelukkigen die gevonden en verzorgd wordt binnen een korte periode nadat ze in de steek is gelaten. Het is belangrijk om deze verhalen aan het licht te brengen. Maar met wie spreken we als we berichten plaatsen in een groep of forum gewijd aan dieren. ?

Als je naar mensen blaft, probeer dan de zachte blafbenadering. Wees feitelijk, precies en to the point.

Dit is vooral belangrijk om te onthouden wanneer sociale media het medium is waarmee we communiceren. Blaffen we tegen de verkeerde mensen? Uw publiek heeft niet alleen voorkennis en ervaring, maar bevindt zich ook zo dicht bij uw kring, dat het "delen" van een andere essentiële sociale media-functie hen een spiegel voorhoudt om zichzelf te zien.

Terug naar het allegaartje van honden en katten dat we met één klik op de knop hebben gemaakt voor fokkers. Vooral in de financiële malaise die de pandemie met zich meebrengt, is het voor wanhopige mensen een verleiding om relatief gemakkelijk de kost te verdienen. Gevaar loert om de hoek, je gemiddelde achtertuinkweker kan zich nu voordoen als een huisdierbeïnvloeder.

Een korte handleiding voor het publiek waar ze op moeten letten en hoe ze elk probleem moeten aanpakken
1. De adoptant/koper van Chameleon
2. De vluchtige pleegmoeder
3. Ik hou van honden/katten
4. Ik wil een puppy

De adoptant/koper van Chameleon
Gesprekken met die kameleon gaan als zodanig
Chameleon, "Ik wil XYZ-hond kopen"
Leg geduldig uit waarom het adopteren van een hond maatschappelijk verantwoord is.
Kameleon, "Ok, waar kan ik een gratis hond adopteren"
Let wel, het is nog steeds rasspecifiek.

Fotocredit:Yehan Ashoka

De vluchtige pleegmoeder
Vluchtige pleegouders zijn zelfverklaarde 'hondenliefhebber' die niet de tijd hebben om een ​​'fulltime hond' te hebben. Goed bedoeld maar wees voorzichtig, jonge beïnvloedbare puppy's in de handen van onervaren pleeggezinnen zijn een verlating die wacht om te gebeuren.

Ik hou van honden
De hondengemeenschap is opgetogen dat je van honden houdt, maar liefde voor een dier en werken voor een met dieren zijn een wereld apart. Uw bereik is net zo belangrijk als uw boodschap. Neem contact op met de 'I love Dogs'-brigade. Goed bedoeld, enthousiast, maar misschien schadelijk naar het doel.

Ik wil een puppy
Misschien wel de meest irritante vier woorden in de Engelse taal! Wie wil er geen puppy?! Tenzij je verstoken bent van alle zintuigen. Motiveer deze uitspraken met waarom je een puppy wilt. En als je op zoek bent naar iets schattigs en harigs, de speelgoedwinkels puilen uit van schattige harige wezens.

Als je een puur sprookjesachtige versie van adoptie verkoopt als een 'nog lang en gelukkig' evenement, bewijs je een slechte dienst aan het adoptiegezin en de hond. Een hond is hard werken en een puppy is harder werken! Honden zijn kinderen die nooit volwassen worden – vertel het adoptiegezin dat ze het volgende decennium van hun leven aan de hond hebben geïnvesteerd. Vertel de familie dat het een investering van werk, uitgaven en tijd is. Wat is hun rendement? De beste investering die ze ooit zullen doen.

Leuk weetje:"Uit het Rover-onderzoek bleek dat 65 procent van de hondenbezitters meer foto's van hun hond maakt dan van hun vrienden of significante andere."

Geef ze feiten, geen fictie. De grootste impact die je kunt hebben op het leven van een dier is om eerlijk te zijn tegen een potentiële adoptant.

Verbreed uw bereik en geef voorlichting, dit is waarschijnlijk de beste tijd om sociale media te gebruiken om jongeren en beïnvloedbare mensen voor een goed doel te oorzaak. Een doel dat hen in staat zal stellen respect en toewijding te leren en hen door volwassenheid te dienen om productieve leden van de samenleving te worden.

Blaffen we in de verkeerde boom? Hangt ervan af hoe we naar mensen blaffen. Aan het eind van de dag blaffen we allemaal voor hetzelfde doel. Gelukkige gezonde honden, in liefdevolle permanente huizen. Laten we minder tegen elkaar blaffen en meer in de open geest van kinderen - voordat de volwassene in de kamer ze bereikt!