Likt uw hond de hele tijd aan zijn pootjes? Heeft u allergieën en andere irriterende stoffen uitgesloten?
Als dat zo is, kan het Acral Lick Granuloma zijn, wat wordt gedefinieerd als het overmatig likken van de poten en ledematen bij honden.
Zonder tussenkomst kan likgranuloom veel erger worden, wat kan leiden tot laesies en haaruitval. Leer hoe u kunt voorkomen dat uw hond overmatig likt.
Acral Lick Granulomas, ook wel Acral Lick Dematitis (ALD) genoemd, is geclassificeerd als een huidaandoening bij honden. De granulomen zelf zijn huidlaesies die worden veroorzaakt door overmatig likken. De laesies resulteren in een verdikte, verheven, stevige plaque die ongevoelig is voor druk.
Het gedrag van overmatig likken is een vorm van zelftrauma die meestal een psychologische oorzaak heeft, zoals verveling of angst. Het is vergelijkbaar met een obsessieve-compulsieve stoornis bij mensen.
De laesies veroorzaakt door likgranuloom worden vaak aangetroffen op de voorste ledematen van de hond rond de enkel of pols. Af en toe zijn ze gediagnosticeerd aan het einde van de staart van een hond. De laesies zien eruit als haarloze, geïrriteerde plekken op de huid en kunnen verhard worden en bedekt worden door tandplak naarmate de toestand verergert.
Elk hondenras kan worden beïnvloed, maar het wordt vaak gezien bij grote, actieve hondenrassen die gedurende lange tijd alleen worden gelaten. Het wordt vaak toegeschreven aan verveling en gebrek aan externe prikkels. Het kan op elke leeftijd voorkomen, maar het wordt meestal gediagnosticeerd bij honden van vijf jaar of ouder.
Acral Lick Granuloma is een huidaandoening waarbij een dier obsessief een klein deel van hun lichaam likt totdat het rood en ontstoken wordt. De legioenen verschijnen als haarloze, geïrriteerde gebieden op de huid van uw hond, meestal te vinden op de distale ledematen. In het begin lijken de legioenen rood, gezwollen en veroorzaken ze bloedingen; vergelijkbaar met een hotspot.
Wanneer een hond constant een bepaald gebied likt, kunnen ze granulmoas ontwikkelen die verschijnen als:
Naarmate de aandoening de laesies verergert, kan de huid zweren, verheven en verdikt raken. Het pigment rond de rand van de laesie kan veranderen als het likken doorgaat.
Helaas is overmatig likken geen symptoom dat alleen specifiek is voor granlomen. Het kan worden gezien bij honden met allergieën, gewrichtspijn en andere aandoeningen.
Als uw hond meer dan normaal likt, of overmatig likt op een bepaalde plek, breng hem dan naar de dierenarts voor een diagnose. Ze kunnen helpen bepalen of het wordt veroorzaakt door likgranuloom of iets anders. En ze kunnen u helpen met het opstellen van een behandelplan dat geschikt is voor uw hond.
In de meeste gevallen zijn de oorzaken van likgranulomen psychologisch. Ze zijn vaak gerelateerd aan stress, verlatingsangst, dwangmatigheid of verveling. Het wordt vaak beschouwd als een vorm van obsessieve compulsieve stoornis bij honden.
In de meeste gevallen begint het likken omdat de hond zich verveelt, in een buitensporige opsluiting wordt gehouden of omdat hij geen externe prikkels heeft. Het overmatig likken bevordert de afgifte van endorfines die als beloning dienen voor het herhaalde gedrag.
Grote, actieve rassen worden het meest getroffen door ALD. Het kan op elke leeftijd voorkomen, maar de meeste diagnoses worden gesteld nadat de hond vijf jaar oud is.
De toestand wordt een vicieuze cirkel; de erosie van de huid leidt tot pijn en jeuk waardoor er meer gelikt wordt. Er moet ook een schildkliertest worden uitgevoerd, omdat hypothyreoïdie in sommige gevallen een rol speelt.
In enkele gevallen zijn honden gediagnosticeerd vanwege een onderliggende orthopedische of identificeerbare neurologische aandoening.
Rassen die vatbaarder zijn voor overmatig likken zijn:
Acral Lick Granuloma moet worden onderscheiden van verschillende andere huidaandoeningen bij honden. Bacteriële of schimmelinfecties, decubitus en mestceltumoren moeten worden uitgesloten. Honden moeten worden getest op allergieën.
Er zal een algemene anamnese van het aangetaste dier worden afgenomen, als er andere aandoeningen worden vermoed, zal een biopsie van het getroffen gebied worden uitgevoerd. Er kunnen ook huidafkrabsels worden genomen om te controleren op schimmel of mijten.
Het vinden van manieren om uw hond bezig te houden en het verlichten van verveling is belangrijk om Acral Lick Granuloma met succes te behandelen. Medische behandelingen alleen kunnen het gedrag niet altijd stoppen. Het is niet ongebruikelijk dat het later weer verschijnt.
Het identificeren van de primaire oorzaak is essentieel. Het wordt vaak veroorzaakt door psychologische stress, zoals de hond die de hele dag alleen wordt gelaten, zich verveelt, vaak wordt opgesloten, veranderingen in hun routine of veranderingen in het huishouden zelf. Deze onderliggende problemen moeten worden aangepakt om toekomstige opflakkeringen te voorkomen.
Correctie van deze oorzaken omvat meer lichaamsbeweging, het vermijden van opsluiting en het geven van meer interactie met de hond thuis. Het inhuren van een hondenuitlater, thuiskomen tijdens de lunch, de introductie van nieuw speelgoed of het inschrijven van een hond voor buitenactiviteiten kunnen allemaal leiden tot een vermindering van de onderliggende stressfactor.
Geneesmiddelen mogen bij de behandeling worden gebruikt totdat de gedragsverandering tijd heeft gehad om effect te sorteren. Veelvoorkomende medicijnen die worden voorgeschreven zijn antidepressiva, medicijnen tegen angst of endorfineblokkers.
De laesie kan worden geïnjecteerd met een synthetisch corticosteroïd, zoals methylprednisolon of triamcinolon. Andere behandelingen voor de laesie zijn lasertherapie, cryochirurgie, bestralingstherapie en acupunctuur.
De laesie kan worden behandeld met antibiotica. Bacteriële infecties komen vaak voor in het granuloom zelf, wat leidt tot extra irritatie. Mechanische fixatie met het gebruik van een Elizabethaanse kraag wordt vaak gebruikt.
Behandeling voor Acral Lick Granuloma's is tijdrovend en moeilijk. De meeste behandelplannen duren minimaal zes weken om ervoor te zorgen dat de hond genoeg tijd heeft gehad om eventuele infecties in de laesie te bestrijden.
De diagnose voor Acral Lick Granuloma wordt bewaakt; nadat de behandeling is gestopt, treden vaak nieuwe laesies op. Het op de juiste manier vinden en behandelen van de onderliggende oorzaak is essentieel voor een succesvolle behandeling.
De meeste granulomen ontwikkelen zich als gevolg van psychologische stress, dus het is belangrijk om uw hond de hele dag door leuke dingen te doen.
Als u werkt en uw hond wordt overdag alleen gelaten, dan kunt u een hondenuitlater inhuren. Controleer of een van uw buren bereid zou zijn om langs te komen en uw hond overdag een paar minuten uit te laten om te spelen. Geef ze een gevulde bevroren Kong voordat je naar je werk vertrekt om ze bezig te houden.
Ontwikkel samen met uw hond een gezonde wandelroutine. Voor de meeste honden is de dagelijkse wandeling de enige die ze krijgen voor een beetje vrijheid elke dag, gebruik het als een kans om ze wat fysieke en mentale oefening te geven.
Bedenk een paar eenvoudige spelletjes en activiteiten die je binnenshuis kunt spelen. Leer je hond wat neuswerk of speel een potje touwtrekken.
Honden worden al duizenden jaren gefokt om met ons samen te werken. Aangezien de meeste van onze honden geen echte taak hebben (zoals het hoeden van schapen), is het aan ons om boeiende activiteiten voor ze te vinden.
Je zou er versteld van staan hoeveel verschil de toevoeging van een dagelijkse wandeling en een spelletje sleepboot van 10 minuten kan hebben. Een extra 30 minuten aandacht kan een wereld van verschil maken voor uw hond. Help uw hond elke dag zowel mentaal als fysiek uitgedaagd te worden.
