Mij wordt vaak gevraagd waarom ik maar één hond heb. Het is een goede vraag, vooral gezien mijn enthousiasme voor alle hondengerelateerde onderwerpen. De waarheid is dat ik wou dat ik meer kon bezitten, maar mijn eerste verantwoordelijkheid ligt bij Laika, mijn geliefde hondenvriend met wie ik momenteel mijn huis deel.
Ik heb altijd een hond aan mijn zijde gehad, behalve een korte periode van 3 maanden een paar jaar geleden. Meestal heb ik eigenlijk twee honden aan mijn zijde, en een paar jaar zelfs drie. Nu heb ik maar één hond, en ze is totaal anders dan alle eerdere honden die ik heb gehad.
Ik wil niet dat dit klinkt alsof ik haar de schuld geef - ja, ze is moeilijk, maar ik ben ervan overtuigd dat als ik eerder was begonnen haar te trainen en met de helft van de kennis die ik nu weet, de dingen heel anders zouden zijn.
Dagelijkse wandelingen met Laika zijn niet altijd wat ik zou beschouwen als stressvrij. Gelukkig wonen we in een landelijk deel van de stad, dus de kans dat we een kleine hond, fiets, vuilniswagen of iets anders tegenkomen dat ze als haar vijand beschouwt, is vrij klein. Maar het komt nog steeds voor. Ze is veel beter geworden met veel desensibilisatie- en trainingslessen, maar ze weigert nog steeds om deze bepaalde dingen te zien als iets anders dan iets dat vernietigd moet worden.
Als ik een tweede hond had, zou ik me niet op mijn gemak voelen bij het uitlaten van beide. Het is soms al moeilijk genoeg voor mij om Laika onder controle te houden - ik wil me niet voorstellen hoe het zou zijn om twee grote honden onder controle te houden, vooral als die tweede hond haar reactiviteit oppikt en ook besluit om uit te vallen en/of te blaffen .
Ik veronderstel dat ik ze apart zou kunnen lopen, maar gezien het feit dat ik werk, zou het de lengte behoorlijk verminderen. Wat heeft het voor zin om twee honden te hebben als ze niet samen aan dagelijkse activiteiten kunnen deelnemen? Het zou kunnen, maar het lijkt niet ideaal.
Hoewel Laika niet langer haar voedsel of speelgoed van mij bewaakt, vertoont ze nog steeds waakzaam gedrag als het om andere honden gaat. Ik heb honden gehad en het gaat allemaal goed totdat onze gasthond iets van haar aanraakt. Het is echt niet prettig, en helaas hebben we het niet helemaal kunnen corrigeren of beheersen.
Ze beschermt me tegen andere honden. Het was echt schokkend de eerste keer dat ik er getuige van was; Laika was slechts 6 maanden oud of zo en toen ik een andere hond van een vriend ging aaien, kwam ze snel tussenbeide door te grommen en naar de andere hond te happen. Gezien het feit dat ze zo jong was, vonden de meeste mensen het "schattig" - ze beschermde me. Het is geen bescherming en ik heb geleerd dat er niets schattigs aan is.
We hebben langzaam gewerkt aan het bewaken van andere honden met een trainer. Het gaat niet zo goed als ik had gehoopt, maar er is enige vooruitgang.
Als ik een andere hond zou nemen, hoe zou ik ze dan samen alleen kunnen vertrouwen? Ik neem aan dat ik ze apart moet voeren. Zou Laika wennen aan delen of zou het altijd een mogelijke ruzie zijn? Ik denk niet dat het het risico waard is om erachter te komen. Ik zou met de bench kunnen gaan en de routine afwisselen, maar wat heeft het voor zin om twee honden te hebben als ze niet samen 'vrij' kunnen zijn?
Haar reactiviteit of het bewaken van hulpbronnen kan plotseling in mijn ogen optreden - als ik een getrainde professional was, zou ik misschien enkele waarschuwingssignalen zien, maar dat ben ik niet. Ik ben een gemiddelde hondenbezitter en probeer mijn best te doen om met mijn hond om te gaan.
Staart omhoog en lippen likken - ik zie die tekenen. Wat ik niet zie, is hoe ze met een hond zal spelen, rondrollen en zich amuseren, en dan ineens knapt ze. Alle honden die ik in het verleden heb gehad, kregen af en toe kleine tiffs tijdens het spelen - het is meestal een grom en een klik om de andere hond te laten weten "genoeg". Laika wil altijd verder gaan.
Ik hou van de band die Laika en ik hebben. Ze luistert echt naar me en ik doe mijn best om naar haar te luisteren. Elke dag vinden we dingen om te doen waar we allebei van genieten, of het nu gaat om frisbee, neuswerkspelletjes, slepen, puzzels, de flirtpaal. Ik heb nog nooit maar één hond gehad en het is echt verbazingwekkend hoe goed ik het gevoel heb dat ik haar ken. We zijn van elkaar afhankelijk voor entertainment - of het nu een leuk spel is of een paar trainingssessies.
Ik vind het heerlijk om één hond te hebben, maar houdt een hond ervan om de enige hond te zijn? Is een mens echt vermakelijk genoeg? Is mijn onvermogen om naar haar zin te ruziën, haar op de een of andere manier iets van haar aard beroven?
Ik hou van mijn hond. Ik zou haar voor geen geld van de wereld willen ruilen. Ze dwong me om dingen over hondengedrag te leren waarvan ik ooit dacht dat ze alleen voor experts waren.
Hoewel haar gedrag me soms stress kan bezorgen als ik bij haar ben, ben ik zo gefocust op haar gedrag dat ik mijn eigen problemen vergeet. Het draait allemaal om haar op haar gemak te stellen en haar stress te verminderen. Ik geniet ervan om haar te zien verbeteren, het geeft me een bepaalde trots die ik niet eerder als hondenbezitter heb gehad. De honden in mijn verleden wisten hoe ze moesten ontspannen, wisten hoe ze zich moesten verhouden en wisten hoe ze plezier moesten hebben. Met Laika probeer ik haar naar die plek te krijgen – we komen er elke dag (langzaam) dichterbij.
Ik denk vaak dat als ik al een goed afgestelde hond had gehad toen Laika in huis kwam, het heel anders had kunnen aflopen. Mijn oudere, wijzere hond had haar de kneepjes van het vak kunnen laten zien - haar alles geleerd over de juiste hondenetiquette. Als ik op dit moment nog een hondenhuis zou kopen, zou ik net zo bang zijn dat ze hen haar slechte gewoonten zou aanleren.
Ik vind het heerlijk om twee honden te hebben, begrijp me niet verkeerd. Ze de hele dag zien spelen en 's nachts knuffelen is een van de beste gevoelens ter wereld. Ik heb het in mijn verleden vaak meegemaakt met alle honden. Het maakt me verdrietig om te denken dat Laika echt hondengezelschap misloopt. Ze heeft een paar goede hondenvrienden met wie ze minstens één keer per week kan spelen, maar het is niets als de hele dag worstelmanie in de woonkamer.
Ik moet eerlijk zijn tegen mezelf - ik weet niet of ik kan twee honden aan terwijl ik Laika bezit - en dat is iets waar ik niet in wil falen .
Ik zie altijd honden in het asiel die als "niet hondvriendelijk" worden bestempeld en ik heb me altijd afgevraagd over die verklaring. Kunnen sommige honden echt niet gelukkig samenleven met een andere hond? Is het te wijten aan slechte socialisatie of misbruik? Hoe ga je om met meerdere honden als een van de honden een bewaker is of reactief?
De donderdag Bark &Bytes Blog Hop wordt gehost door 2 Brown Dogs en Heart Like A Dog. De Bark &Bytes Blog Hop is voor alles en alle bloggers zijn welkom om mee te doen.
