Er zouden niet te veel mensen moeten zijn die de Sint-Bernardhond niet meteen zouden kunnen herkennen als ze er een in het echt zouden tegenkomen of zelfs op televisie zouden zien. De Sint-Bernard is een iconische hond, zowel in het echt als op het grote scherm. Van legendarische foto's van deze enorme honden die door kilometers sneeuw trekken met een kleine ton om hun nek, tot klassieke films zoals Beethoven. De Sint-Bernard heeft zeker een plaats voor zichzelf veroverd in Hollywood en de geschiedenis.
Van dit inheemse ras in Zwitserland wordt gezegd dat het een mix is tussen een hondenras dat inheems was in de Alpen en een Mastiff. De hond die later bekend zou worden als de Sint-Bernardus, zou geruime tijd worden gegroepeerd in een groep hondenrassen, allemaal bekend als "Baur-honden" tot ergens na 950 na Christus.
Na aartsdiaken Bernard de Manthon reisde door deze pas en creëerde een plek waar hij vermoeide reizigers kon helpen. Uiteindelijk werden op deze rustplaats Baur-honden ingezet. Er wordt veel gespeculeerd over waar deze grote honden hier voor werden gebruikt. Sommige historici zeggen dat ze waarschijnlijk als waakhonden fungeerden.
Hoewel, er is ook de overtuiging dat de inwonende monniken de honden mee zouden nemen als ze op zoek gingen naar vermoeide reizigers. De Baur-honden zouden uitstekende padvinders blijken te zijn, naast een hoog uithoudingsvermogen. Uit gegevens blijkt dat de Sint Bernards van deze tijd verantwoordelijk waren voor minstens 2500 reddingen van verloren of uitgeputte reizigers.
In Engeland werden deze enorme honden "heilig" genoemd en werden ze gefokt met de Engelse Mastiffs om het toch al grote ras te versterken. Pas in de late jaren 1880 begon het ras te worden geaccepteerd in kennelclubs over de hele wereld. Nu zijn ze een gewone familiehond, naast een bekend en succesvol ras in Hollywood.
Sint-bernardhonden hebben dezelfde vriendelijke en gastvrije persoonlijkheden die ze zo lang geleden zo beroemd hebben gemaakt. Ze zijn ook geweldig in de buurt van kinderen. De Sint Bernard heeft een zachtaardig en geduldig temperament rond kinderen. Ze zullen graag spelen en rondrennen, maar vormen geen bedreiging voor de veiligheid van een kind.
Als jij en je gezin besluiten een Sint-Bernardpuppy te adopteren, zorg er dan voor dat ze vroeg worden gesocialiseerd. Het is zeer nuttig om uw Sint Bernard-puppy bloot te stellen aan verschillende mensen, omgevingen en zelfs geluiden.
Een Sint Bernard doet het meestal goed op een dieet van hoogwaardig commercieel hondenvoer. In het bijzonder het soort hondenvoer dat is samengesteld voor grotere hondenrassen. Veel honden kunnen gemakkelijk overgewicht krijgen. Daarom is het belangrijk om de hoeveelheid voedsel die uw Sint-Bernardus binnenkrijgt te matigen, terwijl u ook op hun gewicht en lichaamsbouw let. Het gewicht van St. Bernard moet over het algemeen rond de 140 tot 180 pond blijven om als gezond te worden geclassificeerd.
Aangezien bekend is dat Sint Bernards soms allergieën ontwikkelen, kunt u overwegen om zelf hondenvoer voor hen te maken in plaats van door te gaan met het spel van vallen en opstaan met in de winkel gekocht voedsel. Zelfgemaakt hondenvoer maken voor een hond met allergieën kan vaak precies zijn wat ze nodig hebben. Het is echter belangrijk om dit aan de dierenarts van uw Sint-Bernard te melden voordat u van dieet verandert. Op die manier kan hun dierenarts aan boord zijn om aanbevelingen te doen en hun voortgang met hun nieuwe dieet bij te houden.
Heupdysplasie is een veel voorkomende gezondheidscomplicatie bij veel verschillende hondenrassen, waaronder de Sint Bernard. Als je bij de Sint-Bernardusredding aankomt, kun je de verzorgers daar vragen of de Sint-Bernardus die je wilt adopteren ooit eerder problemen heeft gehad met heup- of elleboogdysplasie.
Er zijn een aantal andere gezondheidsproblemen waarmee Sint Bernards te maken hebben gehad. Zoals epilepsie, verwijde cardiomyopathie, staar en allergieën. Dit zijn allemaal problemen waar je met de Sint Bernard redding of fokker over kunt praten voordat je zelf een Sint Bernard adopteert. Een fokker moet u een gezondheidsgeschiedenis kunnen geven van zowel de ouderhonden als de puppy.
Gezondheidsproblemen zoals epilepsie kunnen eng en intimiderend klinken voor een hondenliefhebber die in zijn leven nog geen hond met deze ziekten is tegengekomen. Epilepsie kan onder controle worden gehouden met medicatie en de juiste algemene zorg, zodat uw Sint-Bernardus een lang en gezond leven kan leiden. Gedilateerde cardiomyopathie, aan de andere kant, is een meer ernstige en levensbedreigende aandoening. Het kan worden behandeld met een goed dieet, medicatie en rust, maar het resultaat ziet er niet altijd zo goed uit met deze aandoening.
Er is echt niets negatiefs dat kan worden gezegd over het hondenras Sint-Bernardus. Hun naam zegt het eigenlijk al - "heilige" Bernard. Door de geschiedenis heen heeft dit ras het werk van heiligen gedaan door monniken in de Alpen te helpen bij het redden en verzorgen van verloren en vermoeide reizigers. Hun zachtaardige en vriendelijke temperament maakt de Sint-Bernard tot een geweldige familiehond die van hun gezin zal houden en ze zal beschermen zolang ze zullen leven.
St. Bernards is absoluut een ras dat overal in huis zal vervellen en vacht achterlaten. Dit geldt vooral in de lente- en zomermaanden. U wilt uw Sint-Bernardhond niet borstelen en verzorgen om de hoeveelheid vacht die u in uw huis moet opzuigen te beperken.
St Bernards worden meestal tussen de 28 en 30 centimeter lang, met een gewicht van ongeveer 140 tot 180 pond. Hun persoonlijkheid is over het algemeen zachtaardig en niet-agressief, maar hun grootte kan nog steeds intimiderend zijn.
Een gezonde, goed verzorgde Sint-Bernard leeft gemiddeld 8 tot 10 jaar. Er zijn enkele verslagen van St. Bernards die in zeldzame gevallen een lang en gelukkig leven van 13 jaar hebben gehad. Om niet te zeggen dat je Sint-Bernardus niet aan deze verwachtingen kon voldoen.
