Japanse hondenrassen worden steeds populairder! We houden niet alleen van ze omdat ze schattig zijn, maar ook vanwege hun vele kwaliteiten. In dit artikel laten we je kennismaken met 5 Japanse hondenrassen!
Shikoku-honden zijn vernoemd naar het Shikoku-eiland, waar ze vandaan komen. Ze worden zeer zelden buiten Japan gevonden. Dit ras is een middelgroot hondenras en wordt beschouwd als een spitzhondenras.
Shikoku Island is een zeer bergachtig gebied. Vroeger werden de voorouders van dit hondenras vooral gebruikt voor de jacht op dieren, zoals herten en wilde zwijnen. Er waren drie variëteiten van het Shikoku-hondenras die werden ontwikkeld:de Hata, de Hongawa en de Awa.
Tegenwoordig zijn er twee soorten Shikoku-honden. Shikoku-honden die worden gebruikt voor de jacht, die vrij dun en lang zijn, en Shikoku-gezelschapshonden, die bedoeld zijn voor adoptie en een veel steviger lichaam hebben.
Shikoku-honden hebben een mooie sesamkleurige vacht. Dat gezegd hebbende, er is een verschil tussen de vachten van honden in Japan en die in het Westen. In Japan hebben Shikokus vaker een rode sesamkleurige vacht. Omgekeerd vinden we in het Westen meestal Shikoku-honden met een sesam en zwarte vacht.
Het is een middelgroot hondenras en lijkt veel op de Shiba Inu en de Akita Inu. Op hun snuit, nek, buik en de binnenkant van zijn benen en staart zou Urajiro moeten zijn. Dit is een witte of crème markering.
Dit Japanse hondenras is nogal moedig. Hun grote nieuwsgierigheid kan ze echter tot een nogal koppige hond maken. Enkele positieve eigenschappen die de Shikoku heeft, zijn zijn loyaliteit en nabijheid tot de eigenaar. Ze zijn speels en aanhankelijk, maar ze hebben wat onafhankelijkheid nodig.
De Shikoku heeft een stevige en consistente training nodig. Positieve bekrachtiging en het gebruik van je stem werkt goed bij deze hond en ze leren heel snel. Ten slotte is het belangrijk om ze vanaf zeer jonge leeftijd te socialiseren.
Als je in een appartement woont, is het niet aan te raden om een Shikoku te adopteren. Dit ras heeft veel activiteiten nodig.
De Shikoku is een zeer robuuste hond zonder noemenswaardige gezondheidsproblemen. Ze leven gemiddeld tussen de 12 en 13 jaar.
De Japanse spits stamt af van de grote Duitse spits. Ze kwamen in de jaren twintig naar Japan. Een van de redenen waarom ze zo populair zijn, is vanwege hun elegante lichaamsbouw.
In 1921 maakten ze hun eerste officiële optreden op een tentoonstelling in Tokio. Sinds 1921 hebben fokkers het ras verschillende keren gekruist om het te verbeteren en te stabiliseren. Het ras werd in 1948 officieel erkend door de Japanse Kennel Club.
De Japanse spits is een klein hondenras. Zijn vacht moet zuiver wit zijn. Dat gezegd hebbende, het is niet erg ingewikkeld om dit ras te trimmen. Om klitten en knopen te voorkomen, kunt u hun vacht regelmatig borstelen. Bovendien is dit ras erg sierlijk. Ze passen zich goed aan verschillende variaties aan en reageren goed op de kou.
Dit Japanse hondenras is erg aanhankelijk. Ze vertrouwen vreemden echter niet echt en kunnen tegen ze blaffen om ze op afstand te houden. Om deze reden staat de Japanse spits bekend als een goede waakhond.
Zo goed als dat; de Japanse spits kan ook een heel speelse hond zijn. Net als bij andere Japanse hondenrassen, is de Spitz aanhankelijk, maar heeft hij nog steeds wat onafhankelijkheid nodig.
Dit hondenras is geweldig voor gezinnen met kinderen. Bovendien hebben ze geen specifieke genetische aanleg voor ziekten. Het zijn over het algemeen gezonde honden die doorgaans tussen de 10 en 16 jaar oud worden.
De Japanse Chin, ook wel de "Japanse Spaniel" genoemd, is een hondenras dat zijn oorsprong vindt in China. Het woord "Chin" betekent koninklijk. Dit hondenras werd in het jaar 732 door Koreaanse vorsten aangeboden aan de keizer van Japan.
Dit ras arriveerde rond de 9e eeuw in Europa. Veel koninginnen waren dol op ze, zoals koningin Victoria en koningin Marie Antoinette.
Japanse Chins staan bekend om hun uitpuilende ogen en hun schattige gezichten! De vacht van het ras is voornamelijk wit en andere delen van het lichaam zijn zwart of rood. Wat hun neuzen betreft, kunnen ze een van de twee kleuren hebben, bruin of zwart.
Deze hond is best prettig om mee samen te leven. Ze delen hun goede humeur graag met anderen. Bovendien passen ze zich goed aan het gezinsleven aan. Dit geldt vooral voor gezinnen met kinderen. Net als de Japanse spits kunnen ze behoorlijk wantrouwend zijn tegenover vreemden. Toch blaffen ze niet veel.
Van Japanse Chins is bekend dat ze zich gemakkelijk kunnen aanpassen aan hun omgeving. Daarom kunnen ze zowel in appartementen als huizen wonen.
Soms kan de Japanse Chin infecties in hun ogen of oren hebben. Het is het beste om ze vaak in de gaten te houden. Het is ook aan te raden om op ze te letten als het buiten warm is, omdat ze moeite kunnen hebben met ademhalen. Dit komt door hun kortere snuit. Bovendien is deze hond vatbaar voor GM2-gangliosidose.
Japanse kin heeft niet veel beweging nodig. Ze kunnen heel blij zijn met een dagelijkse wandeling buiten.
We horen veel over de Akita Inu! Het ras is een beetje een ster geworden. De naam Akita Inu is vernoemd naar de Akita prefectuur in het noorden van Japan.
Ze zijn een primitief hondenras. Oorspronkelijk werden ze gebruikt om op wilde zwijnen, herten en beren te jagen. Dit ras is gekruist met Mastiffs en Tosa's, waardoor het nu een van de grootste Japanse hondenrassen is.
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werden drie soorten Akita Inus geïdentificeerd. Onder hen zijn de Matagi Akita, de vechtende Akita en het kruis van de Duitse herder. Het ras dat we vandaag kennen, werd in 1931 erkend als een Japans Nationaal Monument.
De Akita Inu is een groot hondenras. Ze hebben ook een robuuste lichaamsbouw. Als het op hun gewicht aankomt, kunnen vrouwtjes tot 30 kilo wegen (ongeveer 66 pond) en mannetjes kunnen tot het dubbele wegen.
De vacht van de Akita Inu kan een sesamkleur hebben, rood of fawn, gestroomd en wit. Daarnaast moeten ze Urajiro hebben, wat de aanwezigheid is van witte haren aan de zijkanten van de snuit, de wangen, onder de kaak, op de keel, borst en buik.
Zoals eerder vermeld, is de Akita Inu een primitief hondenras. Daarom kunnen ze erg assertief zijn. Hun jachtinstinct maakt ze zeer actieve honden met veel energie. Om deze reden moeten ze dagelijks worden uitgeoefend en moeten hun eigenaren erg geduldig zijn met betrekking tot hun training. De koppige kant van dit ras kan je snel gek maken!
Ondanks hun koppigheid zijn het schattige en aanhankelijke honden. Ook al staan ze bekend als onafhankelijk, ze zullen toch dicht bij je blijven.
De Akita Inu is een vrij gezonde en robuuste hond. Ze leven gemiddeld zo'n 10 tot 13 jaar.
Als je met kinderen samenwoont, is het belangrijk om ze in de gaten te houden. Omdat het primitieve honden zijn, is het soms moeilijk om op hun gedrag te anticiperen.
Last but not least hebben we de Shiba Inu. Het wordt beschouwd als een primitief hondenras. Net als de Akita Inu komt de Shiba Inu oorspronkelijk uit China. Het ras arriveerde in Japan samen met mensen die op dat moment migreerden. Ze werden gebruikt voor de jacht op wilde zwijnen en vossen.
De Shiba Inu is een klein hondenras dat goed geproportioneerd is.
Hun vacht kan verschillende kleuren hebben:rood, zwart en bruin, crème, sesam, zwarte sesam en rode sesam. Welke kleur ze ook hebben, ze moeten Urajiro hebben.
Behalve dat ze trouw en aanhankelijk zijn, raken ze ook erg gehecht aan de mensen om hen heen. Dat gezegd hebbende, hebben ze, net als alle andere rassen die in dit artikel worden genoemd, een zekere mate van onafhankelijkheid nodig. Hun persoonlijkheid is echter gemakkelijker om mee om te gaan dan de Akita Inu.
Dit hondenras kan zich gemakkelijk aanpassen aan het leven in een appartement. Dat gezegd hebbende, Shiba Inus moet nog steeds dagelijks op pad. Dit komt omdat de Shiba Inu tijd nodig hebben om hun energie op te gebruiken. Dit ras past zich ook goed aan huishoudens met kinderen of katten aan.
Ten slotte is de Shiba Inu een gezond ras dat meestal ouder wordt dan 10 jaar.
