Prick-eared of drop-eared honden:heb je een favoriet?
Denk aan een hoektand met scherpe oren en je gedachten kunnen van hun wolf-voorouder naar de immer populaire Franse bulldog gaan. Die enorme radarschotel van een oor is zo expressief, heen en weer flitsend, terwijl de hond het geluid scherpstelt.
Inderdaad, het prikoor is het equivalent van een natuurlijke oortrompet. Op dezelfde manier dat we een hand om het oor houden om duidelijker te horen, zodat een prikoor het geluid focust. Het werkt door de geluidsgolven te verzamelen en ze voor verwerking in de gehoorgang te laten stuiteren.
Het is daarom logisch dat rassen met hangende oren, zoals de Beagle, Bassett Hound of Bloodhound, niet zo goed horen als honden met prikoren. Is dit het geval?
Dat is het eigenlijk wel... hoewel die hangende oren hun eigen voordelen hebben, vooral als het gaat om het volgen van een geurspoor!
Of de hond nu geklapte of geprikte oren heeft, ze hebben allebei 18 afzonderlijke spieren die de positie van het oor regelen. Elk type oor doorloopt hetzelfde bewegingsbereik, alleen het gewicht van een hangend oor verhindert dat het de horizon scant als een radarschotel.
Iedereen die een hond met hangende oren heeft gehad, zal de subtiele lichaamstaal van het oor waarderen en hoe het in verschillende posities wordt getrokken, verschillende dingen betekent. Het vermogen van de hond om deze verschillende houdingen te vertonen wordt sterk beïnvloed door de grootte en het gewicht van dat hangende oor.
Een klein driehoekig flapoor, zoals dat van een mopshond, kan bijvoorbeeld van het hoofd worden gehouden, omhoog worden geprikt, naar beneden worden geklapt en meer. Vergelijk dit echter met een ras zoals de Cocker Spaniel, die zware, hangende oren heeft bedekt met een luxueuze vacht, of de lange, zware oren van de Bloedhond, en je ziet dat ze fysiek niet in staat zijn om het gewicht van die oren op te tillen.
Maar onthoud, ook al werken die hangende oren als een geluiddemper, het hondenoor is nog steeds veel gevoeliger dan het menselijk oor. Honden kunnen niet alleen veel stillere geluiden horen, maar ze kunnen ook een breder scala aan geluiden horen en deze van een grotere afstand detecteren dan wij.
Weet je dat het enige wilde dier met van nature slappe oren de olifant is? Inderdaad, de voorouder van de hond, de wolf, heeft spitsoren. Wat is er gebeurd dat de ontwikkeling van slappe oren veroorzaakte?
Kortom, niemand is 100% zeker.
Zeker, selectie op specifieke fysieke kenmerken zoals vachttype, beenlengte en lichaamsvorm leidde tot de ontwikkeling van verschillende hondenrassen. Maar als we dieper graven, waarom vonden de genetische veranderingen van het wolventype in de eerste plaats plaats?
Een theorie is dat slappe oren zich ontwikkelden als onderdeel van het domesticatiesyndroom. Dit betekent dat het de meer vriendelijke wolven waren, in plaats van de woeste, die voor het eerst een relatie aangingen met de vroege mens. Wetenschappers beweren dat deze meer volgzame wolven kleinere bijnieren hadden. (De bijnier geeft de 'vecht- of vlucht'-hormonen af, waardoor een hond vatbaarder kan worden voor agressie.) De bijnier zelf is afgeleid van een groep kiemcellen die de 'neurale kamcellen' worden genoemd en die ook delen van het oor.
Het kan zijn dat honden met kleinere bijnieren ook minder verreikende neurale lijstcellen hebben en dat als deze het oor niet volledig bereiken, dit kan leiden tot een 'hangend' oor. Dit is echter slechts een theorie.
Wat we met zekerheid kunnen zeggen, is dat als de mens een bepaald uiterlijk of een bepaalde fysieke eigenschap van de hond leuk vond, hij selectief honden fokte die deze eigenschap vertoonden, dit leidde tot de ontwikkeling van een nieuw hondenras. Bovendien had elk van deze rassen vaak op verschillende manieren verhoogde zintuigen of vaardigheden ... wat leidde tot speurhonden, gehoorhonden en zichthonden.
Denk aan een Bloedhond die een geur opspoort - neus laag bij de grond, oren die heen en weer flapperen.
De Bloedhond is een voorbeeld van een geurhond wiens vaardigheid geurmoleculen oppikt en volgt. Deze specialisatie leidde tot een groter oppervlak van geurgevoelige receptoren in de neus, samen met een groter reukcentrum in de hersenen dan bij andere rassen.
Hoe zit het dan met hun oren?
Eigenlijk zijn die oren niet zo'n last als ze eruitzien, voortslepend in het vuil. Het is nu duidelijk dat slappe oren bij geurhonden een aantal doelen dienen.
De eerste is dat als de hond voortbeweegt, de slappe oren micro-luchtstromen veroorzaken die helpen om geuren naar de neus te vegen. En de tweede is dat geurmoleculen zich daadwerkelijk aan de oren hechten en helpen de geur aan de neus te 'geven'. Wie had dat gedacht?
De zintuigen van een hond met slappe oren zijn beter ontwikkeld in andere vaardigheden, zoals ruiken, dan in horen. Dit komt door de neurale ontwikkeling en het auditieve centrum in de hersenen, dus daar verandert weinig aan.
Een hond heeft echter nog steeds een veel gevoeliger gehoor dan een mens - het is gewoon een kwestie van dit potentieel te maximaliseren.
Om een hond met slappe oren goed te laten horen, is het van cruciaal belang om goed voor de gehoorgang en de oorflap te zorgen.
Als u bijvoorbeeld een cocker-spaniël met zware oren heeft en hun oorflap een dikke, luxueuze vacht heeft aan zowel de binnen- als de buitenkant, kan het haar het geluid aanzienlijk dempen. Misschien wilt u het haar vanaf de onderkant van de flap knippen en een deel van de belemmering voor geluidsgolven verwijderen.
Kijk ook of uw hond harige gehoorgangen heeft. De praktijk van het plukken van oren is controversieel. Voor honden met harige kanalen die regelmatig infecties krijgen, promoten sommige dierenartsen het plukken als een manier om de luchtcirculatie te verbeteren.
Er is echter een tegenargument dat dit de huidbekleding van het kanaal doet ontvlammen en het traumatiseert. Wat de rechten en fouten ook zijn vanuit een gezondheidsperspectief, plukken zal de hond helpen om te horen.
Let ook op de gezondheid van het oor. Een ontstoken oor of een oor vol oorsmeer is het equivalent van het dragen van een oordopje, dus regelmatige oorreiniging is een must voor honden met wasachtige oren, om de gehoorgang te behouden.
