Parvovirus, of parvo, is een zeer besmettelijke gastro-intestinale ziekte met ernstige gevolgen voor onze honden. Het kan dodelijk zijn als het niet wordt behandeld, en is vooral gevaarlijk voor puppy's en andere honden met een verzwakt immuunsysteem.
Een diagnose van parvo is echter niet noodzakelijk een doodvonnis. Overleven hangt vaak af van hoe snel de aandoening wordt gediagnosticeerd en behandeld, dus het zich bewust zijn van de waarschuwingssignalen en het zoeken naar onmiddellijke medische hulp zijn cruciaal voor de kansen van een hond om door parvo te leven.
Er zijn ook stappen die u kunt nemen om uw hond te beschermen tegen parvo en de verspreiding van deze vervelende virale ziekte te voorkomen, dus leer uzelf hoe u de veiligheid van uw harige vriend het beste kunt garanderen.
De loutere vermelding van het woord "parvo" is meestal voldoende om een rilling over de rug van elke hondenbezitter te doen lopen, maar hoeveel weet u over deze ziekte en de effecten die het op uw hond kan hebben?
Parvo wordt veroorzaakt door een virus met de officiële naam canine parvovirus type 2. Het is zeer ernstig en kan levensbedreigend zijn en treft vooral het maag-darmkanaal van een hond. Parvo wordt ook gevreesd omdat het zich snel van de ene hond naar de andere kan verspreiden, en het snelle begin van de symptomen betekent dat aangetaste honden in zeer korte tijd ernstig ziek kunnen worden.
Dus, welke symptomen duiden erop dat uw hond parvo heeft? Het plotselinge begin van ernstige, bloederige diarree is een belangrijk waarschuwingssignaal dat niet mag worden genegeerd. Dit kan ook gepaard gaan met aanhoudend braken en resulteren in uitdroging en schade aan de darmen en het immuunsysteem van uw huisdier. Andere symptomen zijn lethargie en zwakte, koorts en verminderde eetlust.
Als de meeste mensen aan parvo denken, denken ze ook aan puppy's. Hoewel de ziekte het meest voorkomt bij honden jonger dan één jaar en vooral gevaarlijk is voor jonge puppy's, kunnen honden van alle leeftijden de ziekte oplopen. Dus als je hond tekenen van parvovirus vertoont, breng hem dan naar de dierenarts om hem grondig te laten onderzoeken.
Canine parvovirus type 2 werd voor het eerst ontdekt in Europa rond 1978 en verspreidde zich al snel naar de VS, Azië en Australië. Het is eigenlijk vrij nauw verwant aan het kattenpanleukopenievirus (FPV) en was tegen 1980 een ernstig en dodelijk probleem geworden voor hondenpopulaties in verschillende landen over de hele wereld. Onderzoekers reageerden echter snel op de dreiging van deze zich snel verspreidende virale ziekte en er werden snel effectieve vaccins tegen parvo ontwikkeld.
Het is ook vermeldenswaard dat er drie varianten zijn van het hondenparvovirus type 2. Type a en b werden enige tijd geleden voor het eerst ontdekt, maar type c werd aan het begin van de 21e eeuw in Italië ontdekt. Het bereikte zijn weg naar de Verenigde Staten in 2005 en in de komende zes jaar werd het de meest voorkomende vorm van parvovirus in de natie.
Het goede nieuws is dat er vaccinaties beschikbaar zijn om je hond te beschermen tegen alle parvo-varianten; het slechte nieuws is dat niet alle honden zijn ingeënt, dus uitbraken vormen nog steeds een bedreiging voor de gezondheid van onze harige vrienden. Vaccinatie biedt de best mogelijke bescherming voor uw hond, dus bespreek met uw dierenarts wat u moet doen (en wanneer) om uw huisdier te beschermen.
Parvovirus wordt gemakkelijk van de ene hond naar de andere verspreid door in contact te komen met geïnfecteerde uitwerpselen. Het kan ook worden overgedragen via direct contact tussen honden en als uw hond in contact komt met besmette omgevingen of mensen.
Bestand tegen hitte en wasmiddelen, kan parvo tot een jaar in de omgeving blijven. Het kan zich alarmerend snel verspreiden onder de hondenpopulatie en hoewel in contact komen met het virus niet noodzakelijk betekent dat een hond besmet raakt, is infectie waarschijnlijk als het een puppy is of een aangetast immuunsysteem heeft.
Symptomen van parvo treden meestal binnen 7 tot 10 dagen op. Als parvo onbehandeld blijft, hebben puppy's een overlevingspercentage van minder dan 10 procent. Door een snelle en effectieve behandeling stijgt de overlevingskans echter tot ergens tussen de 80 en 95 procent.
Als u tekenen van parvo opmerkt, moet u uw hond zo snel mogelijk naar de dierenarts brengen. De meeste sterfgevallen door parvo treden op binnen de eerste 48 tot 72 uur na het begin van de symptomen, dus wacht niet langer.
De ziekte kan worden gediagnosticeerd met een eenvoudige bloedtest, maar er is geen specifieke antivirale behandeling voor de aandoening. In plaats daarvan zal de focus van uw dierenarts liggen op het bieden van ondersteunende zorg aan uw hond, inclusief het vervangen van verloren vocht en elektrolyten, het beheersen van braken en diarree, en het geven van antibiotica om eventuele secundaire infecties onder controle te houden en te elimineren.
Een ander belangrijk aandachtspunt is het voorkomen van de verspreiding van de ziekte. Omdat parvo zeer besmettelijk is, moet uw huisdier in isolatie worden geplaatst om het risico te verkleinen dat de ziekte zich naar andere dieren verspreidt.
Het doel van de behandeling is om het lichaam en de belangrijkste organen van uw hond de ondersteuning te bieden die nodig is om weer in de best mogelijke vorm te komen. Dit zal er dan hopelijk voor zorgen dat hun immuunsysteem klaar en in staat is om de infectie te bestrijden.
Voorkomen is natuurlijk altijd beter dan genezen, dus zorg ervoor dat u het advies van uw dierenarts opvolgt over hoe u uw huisdier tegen parvo kunt beschermen.
