Beste HDF's,
Ik ben een jonge, universitair geschoolde, goed aangepaste volwassene die een fulltime professionele baan heeft. Ik ben een bijdragend lid van de samenleving en een dierenliefhebber. Ik heb een geweldig huis gekocht in een perfecte buurt. Sinds ik klein was, wilde ik een hond, en ik werd een beetje verliefd op een of andere gekke straathond in het asiel. Maar toen ik het allemaal ging opzetten, werd het asiel helemaal eng op me.
De persoon achter de balie bleef echt persoonlijke vragen stellen. Welke dierenarts zou ik gebruiken? Hoe lang werk ik per dag? Waar ging de hond slapen?
Er is geen manier dat ik het aan een volslagen vreemde ga vertellen als ik het huis uit ben, of hun rare vragen over mijn slaaparrangementen zal beantwoorden. Wie denken ze wel dat ze zijn... de puppypolitie?
Het is een hond. Hij heeft 8 maanden in het asiel gelegen. Je zou denken dat als ze de privacy van mensen niet zo schenden, er misschien meer honden in goede huizen zouden komen.
Hoe krijg ik een hond zonder de nieuwsgierige vragen van een engerd te moeten beantwoorden?
Ondertekend, privacy alstublieft!
Het is zeker geen probleem om een particulier te zijn. Op het gevaar af nieuwsgierig te zijn... Ik ben benieuwd of de vragen u niet bevielen omdat ze te persoonlijk waren? Of heb je geen antwoorden? Als je overweegt een hond in je leven te brengen, moet je erkennen dat je leven zal veranderen. Voordat een vierpotige pelsbal door je deur komt, moet je er klaar voor zijn. Elk half fatsoenlijk asiel zal je allerlei vragen stellen om er zeker van te zijn dat je er klaar voor bent en dat er voor de hond wordt gezorgd.
Dat gezegd hebbende; als je echt niet al deze persoonlijke vragen wilt beantwoorden, heb ik wel een oplossing ... geef het op. Overweeg een plant te nemen of iets dat minder onderhoud vraagt, je bent duidelijk niet klaar om een goed huis voor een hond te bieden.
Klinkt alsof je een prima opvang hebt gevonden! Nu is de vraag, ben je een geweldige adoptant? Je hebt ons zeker gesteund, en we hoefden alleen je e-mail te lezen, niet om je persoonlijk te ontmoeten.
Schat, kalmeer jezelf. Je begint een serieuze 'tude and it ain't cute'.
Nu, als je dit nog steeds leest ... een goede schuilplaats of redding gaat vragen stellen, niet om te wrikken, maar om te proberen! Om te proberen een gesprek te faciliteren dat ervoor zal zorgen dat iedereen op de juiste pagina zit. Tijdens mijn jaren dat ik in een asiel werkte, werkte ik vaak met gezinnen die op zoek waren naar een bepaald type hond, maar leerden dat ze meer geschikt waren voor een ander hondenras. Even chillen dus. Slik je trots in en wees dankbaar dat het asiel genoeg om je geeft om ervoor te zorgen dat het voor iedereen goed zal passen.
