Veel hondenbezitters laten hun honden routinematig alleen thuis zonder erover na te denken. Ze trekken hun schoenen aan, pakken hun jas en sleutels en zeggen tegen de hond:"Tot straks!" – en daar gaan ze.
Sommigen van ons moeten om verschillende redenen wat meer nadenken over ons vertrek. Er kunnen speciale regelingen nodig zijn voor een puppy, een nieuwsgierige adolescent of meerdere honden (of honden en katten) die het veiligst zijn als ze gescheiden zijn wanneer de mensen weg zijn. De juiste opstelling is met name van cruciaal belang voor honden die stress ervaren wanneer ze geïsoleerd zijn (vaak aangeduid als "verlatingsangst"), omdat ze destructief kunnen zijn voor hun omgeving en zichzelf.
Maar misschien ben je gewoon van plan om een nieuwe hond of puppy te krijgen en piekeren over hoe en of je haar alleen thuis kunt laten als je naar je werk of school gaat. Het maakt niet uit wat voor soort hond je hebt (of zal hebben), het zorgvuldig inrichten van een aangewezen ruimte voor je hond zal haar vermogen om te ontspannen maximaliseren wanneer ze alleen thuis is.
Voor veel honden is het gewoon geen optie om ze in huis los te laten, omdat ze allerlei streken uithalen, vooral als ze jong zijn. Hier kun je creatief aan de slag met het gebruik van barrières zoals babyhekjes of zelfs een aantal sluwe zelfgemaakte oplossingen. Mogelijk moet u wat experimenteren om te zien wat het beste werkt voor uw hond (zie 'Creatieve opsluiting', WDJ maart 2022).
De meeste mensen hebben de neiging om een locatie in huis te kiezen die voor hen (de eigenaar) handig is, en dan zullen ze heel hard werken om te proberen hun hond te helpen die omgeving leuk te vinden, of zich er prettig in te voelen.
In plaats van een locatie te kiezen die voor mij het handigst is, begin ik liever met het identificeren van de favoriete plekken van de hond. Waar voelt ze zich het meest op haar gemak? Waar hangt ze graag rond en slaapt ze? Dat is waar je hond moet worden geleerd om tijd door te brengen als ze alleen is, of het nu een bench, een kamer of een grote open ruimte is die je op de een of andere manier blokkeert.
Moet je een krat gebruiken?Je hebt misschien gehoord dat een bench als het 'natuurlijke hol' van een hond is, als een hond een afgesloten omgeving krijgt, waardoor een aangeboren gevoel van veiligheid en zekerheid wordt gewekt.
In werkelijkheid leven honden niet regelmatig in holen. In verwilderde hondengemeenschappen is een hol een locatie verwijderd van de gebruikelijke rustplaatsen, waar vrouwtjes hun puppy's baren en verzorgen. Adolescente en volwassen wilde honden leven niet in holen. En denk hier eens over na:zelfs die dieren die holdieren zijn, zijn nooit echt beperkt tot het hol. Ze worden niet opgesloten; ze kunnen afsluiten wanneer ze maar willen.
Comfort in kratten is een individuele zaak. Sommige honden houden van hun bench en zoeken ze op als ze moe of gestrest zijn. Daarentegen doen sommige honden die angstig gedrag vertonen wanneer ze in een bench zitten, het een stuk beter als ze niet zijn. burgelijk. Met andere woorden, alleen thuis gelaten worden is niet het probleem, opsluiting wel. Ze kunnen zich ontspannen als ze thuis losgelaten worden.
Eén ding is absoluut zeker:als uw hond regelmatig in paniek raakt in een bench, metalen staven buigt of door plastic kauwt, doet die bench veel meer kwaad dan goed, en ik raad u aan hem op te bergen en andere opsluitingsoplossingen te overwegen.
Als je overweegt een ruimte in je huis te gebruiken waar je hond nog nooit eerder heeft rondgehangen, of misschien een kamer of een deel van je huis waar ze niet echt bekend mee is, begin dan met het opbouwen van een positieve associatie met die locatie. Begin uw hond daar haar maaltijden te voeren, volledig vrij, zonder barrières of gesloten deuren. Breng daar wat rustige tijd door met uw hond. Laat haar aan een speeltje werken, op een bot kauwen of een dutje doen terwijl jij dichtbij zit en op je laptop werkt, een tijdschrift leest of een rustige activiteit doet die je maar wilt.
Om een nieuwe ruimte vertrouwd te maken, een plek waar uw hond volledig kan ontspannen, moet u er veel tijd doorbrengen met het creëren van deze positieve associatie. Dit zal niet van de ene op de andere dag gebeuren, of zelfs niet in een week. Het zal even duren; het kan niet worden overhaast.
Ik heb dit proces zelf doorlopen met mijn eigen hond Bennigan toen hij nog maar een puppy was. Hij was te jong om in huis losgelaten te worden, maar hij was vreselijk claustrofobisch en kon niet comfortabel in een bench worden opgesloten. Ik koos de hele eetkamer als zijn alleenstaande ruimte, maar die moest voor zijn veiligheid worden afgesloten. Ik heb een babyhekje geïnstalleerd dat de keuken scheidt van de eetkamer (die ik nog steeds gebruik voor managementdoeleinden). Ik heb openslaande deuren die de eetkamer scheiden van de woonkamer. Onder normale omstandigheden staan deze deuren open. Maar tijdens de training was het belangrijk dat deze deuren af en toe gesloten waren, zodat Bennigan eraan kon wennen ze gesloten te zien.
Bennigan heeft een groot bed in de eetkamer waar hij van houdt en die hij regelmatig gebruikt. Mede daarom had ik de eetkamer gekozen als zijn thuisruimte, omdat ik er zeker van was dat hij het al leuk vond om in deze kamer te ontspannen. Als je momenteel een bench met je hond gebruikt en ze vindt het heerlijk om er tijd in door te brengen, overweeg dan om deze in een grotere afgesloten ruimte te plaatsen en de deur van de bench open te laten zodat ze erin kan dutten als ze dat wil.
Tijdens mijn oefensessies met Bennigan in de afgesloten eetkamer, zou ik hem een interactief voedselspeeltje geven zoals wat brokjes in een snuffelmat of ik zou iets lekkers op een Lickimat smeren. Terwijl hij daarmee bezig was, werkte ik een tijdje op mijn laptop aan de eettafel. We brachten samen tijd door in de kamer, maar zonder interactie. Deze oefensessies hielpen hem te acclimatiseren in de afgesloten eetkamer voordat ik hem daar ooit alleen liet.
Ervoor zorgen dat de dingen normaal, veilig en vertrouwd aanvoelen wanneer uw hond alleen wordt gelaten, omvat meer dan alleen een toplocatie. Let ook op de algehele sfeer. Maar denk hier eens over na:het creëren van een geruststellende sfeer voor uw hond terwijl hij alleen thuis is, heeft minder te maken met proberen te creëren wat wij denken dat een ontspannend is instelling en meer te maken hebben met het behoud van een gevoel van normaliteit in zijn omgeving.
Als je je huis verlaat, vormt dat dan een schril contrast met toen je er net was? Daalt het geluidsniveau en de activiteit die door uw aanwezigheid wordt gegenereerd plotseling tot niets? Bedenk hoe een typische ochtendscène bij u thuis zou kunnen klinken. Er kunnen rammelende borden en bestek zijn, stromend kraanwater, kastdeuren en laden die open en dicht gaan, voetstappen, krakende vloeren, deursloten, tv- of radioreclame en gesprekken. En dan plotseling, als iedereen weg is, is er alleen nog stilte. Het contrast kan voor uw hond zenuwslopend zijn.
Probeer op te merken welke soorten geluiden "normaal" zijn in de thuisomgeving van uw hond. Kun je sommige van die geluiden veilig achterlaten als je naar buiten gaat? Sommige apparaten zouden niet moeten werken als we niet thuis zijn, zoals de wasmachine of de droger. Maar hoe zit het met de radio? Draait en zoemt er meestal een plafondventilator als je thuis bent?
Mensen adviseren vaak om de tv aan te laten voor je hond. Maar zou de tv aanstaan als je thuis was? Als dat niet het geval is, en je zet hem alleen aan als je weggaat, boots je niet echt de echte geluiden na van wanneer je thuis bent. Als de tv is meestal aan als je thuis bent, ga je gang en laat het aan. Houd echter rekening met geluiden die uw hond van streek of opgewonden kunnen maken, zoals deurbellen of blaffende honden tijdens reclamespots. Misschien is een filmkanaal via de kabel, of een continue muziekbron zonder reclame, in dit geval misschien het beste. Houd wel rekening met het volume. De oren van honden zijn gevoeliger dan de onze, en een laag volume is prima.
Voor honden die gestrest raken door geluiden van buitenaf, zal elk geluid of wit geluid dat u in uw huis kunt achterlaten, helpen om de geluiden van buitenaf te maskeren en kan voorkomen dat uw hond bang of opgewonden raakt. Witte ruismachines produceren geluid dat gelijke hoeveelheden van alle frequenties bevat die hoorbaar zijn voor het menselijk oor. Sommige bieden een verscheidenheid aan "gekleurde" geluiden, waaronder bruine ruis (die meer geluiden met een lagere frequentie bevat) en roze ruis (die ergens tussen bruine en witte ruis zit). Met hun overwegend lagere frequenties zijn roze en bruine ruis beter voor het maskeren van buitengeluiden. Deze goedkope machines kunnen online worden gekocht.
Het laatste element dat u moet overwegen, hangt af van het feit of uw hond een raampatrouille is of niet. Terwijl sommige honden in staat zijn om gewoon nonchalant naar buiten te kijken en kalm te blijven, hebben honden die gevoelig zijn voor stress of angst de neiging om meer te doen dan alleen van het uitzicht te genieten. Deze honden kunnen een gevoel van verplichting voelen om te "patrouilleren" wat er buiten het raam gebeurt. Ze blijven waakzaam de hele tijd dat je weg bent. Dat kost veel mentale energie! En het kan veel meer stress veroorzaken dan je denkt.
Als dit uw hond is, raad ik aan om haar zicht naar buiten te belemmeren. Overweeg om matte raamfolie te installeren die daglicht naar binnen laat stromen maar het zicht naar buiten vertroebelt. Kies het niet-klevende type dat u gemakkelijk kunt verwijderen wanneer u maar wilt zonder het raam te beschadigen of plakkerige resten op het glas achter te laten. Het is heel eenvoudig te installeren met wat zeepsop in een spuitfles en een item met een harde rand, zoals een bankpas.
Als je hond graag naast een raam hangt en naar buiten kijkt, doe dan een paar tests door haar zicht te blokkeren om te zien of ze het echt "geniet" heeft, of dat ze echt rustiger is als ze niet kan zien wat er daarbuiten gebeurt. Je zult er misschien versteld van staan te horen dat je hond dankbaar is dat hij eindelijk met pensioen is gegaan van raampatrouille! Ze zou zelfs kunnen slapen als ze niet naar buiten kan kijken.
