Beste hondenbezitter,
Ik schrijf om je te laten weten dat er een aantal echt vreselijke verkeerde informatie de ronde doet.
Maar eerst, hier is de waarheid.
Het is heel simpel. Prong halsbanden doen honden pijn. Ze kunnen veel pijn doen, afhankelijk van hoe strak ze zijn vastgemaakt en het gedrag van de geleider. Soms kan het gevoel zo laag zijn als een licht ongemak. Maar vergis u niet:als het dragen van een prikband ervoor zorgt dat uw hond stopt met trekken aan de lijn, komt dat omdat het ongemakkelijk wordt om dat te doen.
Als je een prikketting halsband goed bekijkt, is je intuïtie correct. Au! Ook al zijn die tanden bot,
ze brengen veel druk over op een klein gebied.
Helaas zullen sommige trainers die prikkragen gebruiken er alles aan doen om ze te verdedigen, vaak door dingen te verzinnen. Het zou één ding zijn als ze zouden zeggen:"Oké, ik weet dat de halsband deze hond pijn doet, maar het is het beste wat ik kan doen. Ik ben bereid een professional te raadplegen voor andere ideeën over hoe deze zaak aan te pakken.” Maar mensen houden vast aan onze vooroordelen. Dus in plaats daarvan verzinnen prong-verdedigers, tegen wat we direct met onze eigen zintuigen kunnen waarnemen, sprookjes over hoe heilzaam zulke halsbanden zijn voor de hond. Ze raken steeds meer geagiteerd en komen met steeds meer absurde verdedigingen.
Als een trainer je heeft verteld dat prikbanden goed zijn voor honden omdat ze "druk verdelen" rond de nek of "de luchtpijp beschermen", weet dan dat dit niet het geval is.
Hier zijn enkele van de vele gaten in de dwaze beweringen over prikkragen.
Ik ga een bepaald diagram (en een paar andere argumenten over prikkettingkragen) die ik online heb gezien, bekritiseren. Maar ik zal niet linken naar het diagram. Ik heb een hekel aan vaag posten, maar ik zie geen andere ethische weg door dit moeras. Ik voel me verplicht iets te zeggen over de verkeerde informatie, maar ik weet dat een link ernaar, zelfs voor kritiek, het zal verspreiden. Dus ik zit in deze rare positie.
Als je het diagram nog niet bent tegengekomen (ik zal het zo beschrijven) of deze argumenten niet hebt gehoord, geweldig. Maak gewoon een bladwijzer van dit bericht en ga op weg. Als je in de toekomst rare beweringen over halsbanden tegenkomt, kun je terugkomen en dit artikel lezen.
Als je het diagram en de argumenten hebt gezien en misschien zelfs door hen bent overgehaald, is dit bericht iets voor jou.
Het diagram heeft een tekening van een prikketting halsband met krachten erop getrokken om zogenaamd te "bewijzen" dat prikbanden geen druk uitoefenen op de voorkant van de keel van een hond. Dit is onjuist, en het is gemakkelijk om in het echte leven bij jezelf te controleren of je een prikband aan een riem wilt dragen, en dan iemand er gestaag tegenaan wilt laten trekken. Of je kunt ballistische gel gebruiken om een model te maken om dit op te testen, wat veiliger zou zijn. Dit is een waargebeurd geval van de nieuwe kleren van de keizer. De leveranciers van deze mythen vragen je om in te gaan tegen wat je met je zintuigen kunt waarnemen en in plaats daarvan een sprookje te geloven.
Ik ga je enkele fundamentele kritische denkpunten voor dit diagram geven en anderen vinden het leuk door de lens van elementaire technische mechanica. Ik suggereer welke vragen je moet stellen als je diagrammen ziet die beweren de krachten op prikkragen weer te geven.
Merk op dat de mensen die dit soort diagrammen posten de mantel van de wetenschap aantrekken en iedereen die het niet met hen eens is, beschuldigen van 'emotioneel zijn'. Weet je, als 'emotioneel zijn' je doet beseffen dat wat je trainer aanbeveelt je hond pijn doet, dan meer kracht voor emoties. Maar hier zijn empathie en wetenschap het eens. De pogingen van de prong-gebruikers om wetenschap toe te passen om hun vooringenomenheid te ondersteunen, zijn absurd verkeerd.
Het diagram in kwestie ziet er indrukwekkend wetenschappelijk uit, met zijn vectoren, pijlen en cosinus. Maar het zou geen voldoende halen voor een statica/dynamica-cursus op de middelbare school. Het ontbreekt aan vereiste definities, beschrijvingen en toelichtingen van benaderingen en veronderstellingen. Het gebruikt het verkeerde soort diagram voor de informatie die het beweert te presenteren. Het is het tegenovergestelde van indrukwekkend; het is wanhopig.
Dus hier is wat u moet doen als u dit diagram tegenkomt. Stel de persoon die post een paar vragen. De vragen volgen hier in detail. U kunt, als u wilt, dit alles overslaan en de PDF van één pagina downloaden met de vragen erop. Maar hoe meer details je kunt begrijpen, hoe meer je zult beseffen hoe belachelijk het diagram is.
Er zijn minimaal vier mogelijkheden. Mijn uitleg ervan bevat enkele technische details, maar je kunt er zeker de essentie van begrijpen zonder een sterke wiskundige achtergrond.
Dwingscenario A. De druk van de tanden zelf op de nek van de hond zonder dat er een riem aan vast zit. De tanden creëren druk naar binnen terwijl het lichaam van de hond naar buiten duwt in een staat van statisch evenwicht. De druk die wordt uitgeoefend door de pinnen van de nauwsluitende kraag (volgens de montage-instructies) wordt altijd genegeerd wanneer mensen beweren dat prikhalsbanden 'de luchtpijp beschermen'. Wat de richting van de halsband ook is - of de kettingen en het bevestigingsgebied zich nu aan de achterkant van de nek van de hond bevinden of aan de rechterkant van de nek, sommige van die tanden bevinden zich aan de voorkant van de keel van de hond en drukken naar binnen.
De formule hiervoor is ΣF =Σ(ma) =m1 a1 + m2 a2 +m3 a3 + • • • + mn an =0.
In gewoon Nederlands betekent dat dat de som van alle verschillende krachten op nul komt. Dat komt omdat de kraag stilstaat. Het betekent niet dat er geen krachten zijn. Het betekent dat ze elkaar in evenwicht houden. Stel je een strakke riem voor. Het kan druk uitoefenen op je buik zonder ergens anders aan vast te zitten. Het wordt snel ongemakkelijk. Stel je het nu voor met uitsteeksels aan de binnenkant. Er is veel minder oppervlak op tanden dan op een riem (of platte kraag), dus de druk is geconcentreerd. Het veroorzaakt waarschijnlijk pijn of op zijn minst ongemak. Bij een prikband wordt de binnenwaartse druk verdeeld over de nek en ongeveer gelijk voor alle pinnen. Maar dat is wanneer er geen externe druk op staat. Onthoud:we hebben er nog geen riem aan vastgemaakt.
Scenario B forceren. De constante kracht wanneer een riem is vastgemaakt en deze strak staat tussen de hond en de geleider (d.w.z. de hond trekt). De kracht van de riem die naar achteren trekt, balanceert met de kracht van de lichaamsweefsels van de hond en andere fysieke elementen die ruw naar voren duwen. De kraag wordt strakker door de beweging van de ketting door de gaten. Maar zelfs nadat het strak is, zal de druk die door de verschillende tanden wordt uitgeoefend niet allemaal hetzelfde zijn. Ze zijn afhankelijk van de richting waarin de hond trekt en de richting van de halsband.
Denk nog eens aan de riem. Als je een strakke riem draagt en iemand grijpt een deel ervan en trekt je naar zich toe, dan heeft de riem niet langer dezelfde druk rondom je middel. Als ze aan de rechterkant van je riem trekken en je verzet je, zal er meer druk komen op de linkerkant van je riem. Evenzo, als ze aan de achterkant trekken, zal er meer druk op de voorkant komen. De prong-promotors beweren dat de prongs, vanwege hun hoeken, op de een of andere manier op magische wijze de druk wegleiden van bepaalde gebieden. Zelfs als dat waar zou zijn in de manier waarop ze het beweren (dat is het niet), betekent verminderde druk in het ene gebied verhoogde druk in een ander gebied. Force gaat niet zomaar **poef** in de lucht. Het moet ergens heen. Dus afhankelijk van de oriëntatie van de halsband op de nek van de hond en de richting van de kracht, is er geen enkel deel van de nek dat 100% van de tijd op magische wijze wordt beschermd tegen de druk van de tanden.
Ik begrijp waarom mensen het idee kopen dat de prikhalsband de nek van de hond 'beschermt', ook al is dat een ongelooflijk bedrieglijk iets dat priktrainers zeggen. Stel je een hond voor die een platte halsband draagt en aan de lijn trekt voor alles wat hij waard is - trekken en hijgen. Niet goed voor hun nek en keel. Als men in plaats daarvan een prikband zou gebruiken, zou de hond **mogelijk** minder kunnen trekken. Je ziet misschien minder trekken en hijgen. Daarom gebruiken mensen ze. Minder trekken vermindert het type kracht dat in dit scenario wordt beschreven (maar niet noodzakelijk de andere drie). Maar om dat dan 'beschermen' van de nek van de hond te noemen, is dubbelspraak op zijn best. Er zijn veel betere manieren om de nek van een hond te beschermen dan er dingen in te steken als ze eraan trekken. En vergeet niet dat veel honden trekken wanneer ze een prikketting dragen. De mijne wel, de paar keer dat ik er jaren geleden een gebruikte.
Oké, terug naar de wiskunde. De krachten zijn vectoren, met zowel grootte als richting, maar als de hond en geleider als een eenheid bewegen, is de som van de krachten ongeveer 0. Laat ik benadrukken dat dit een benadering is. De hond en de geleider zullen altijd minieme veranderingen in richting maken, wat voor versnelling zorgt. De versnelling creëert een som van krachten die niet nul is. Maar voor een benadering kunnen we aannemen dat de trekkracht stabiel en in dezelfde richting is, en dat de som van de krachten =0.
De formule is hetzelfde, maar de getallen erin zullen anders zijn:ΣF =Σ(ma) =m1 a1 + m2 a2 + m3 a3 + • • • + mn an ≈ 0.
Krachtscenario C. De dynamische kracht van een correctie (ruk aan de lijn) wanneer de lijn is bevestigd aan de "levende ring" van de prikband. De levende ring is degene die ervoor zorgt dat de halsband strakker kan worden wanneer er kracht wordt overgedragen door de riem. Bij dit type correctie is de kracht onmiddellijk en dynamisch en is de som van de krachten waarschijnlijk niet gelijk aan nul; het zal gelijk zijn aan massa maal versnelling. Het aanspannen van het kettinggedeelte van de kraag stuurt een deel van de kracht om te sluiten en spannen de rest van de halsband via een katrol, dan kan de rest van de niet-symmetrische kracht de hond uit balans brengen. De formule is ΣF =Σ(ma) =m1 a1 + m2 a2 + m3 a3 + • • • + mn an =ma.
Krachtscenario D. De dynamische kracht van een correctie wanneer de lijn is bevestigd aan de 'dode ring'. De dode ring houdt de kraag constant strak. Bij dit type correctie is de kracht ook ogenblikkelijk en dynamisch en zal waarschijnlijk niet gelijk zijn aan nul. Nogmaals, het zal gelijk zijn aan massa maal versnelling. Er is in dit geval geen katrolactie en minder of geen aanscherping omdat de configuratie van de ketting vast is. Een krachtige correctie van dit type zal krachten hebben die verschillen van (C) hierboven, en het is waarschijnlijker dat de hond uit balans wordt getrokken. Maar de formule is ook ΣF =Σ(ma) =m1 a1 + m2 a2 + m3 a3 + • • • + mn an =ma.
Zelfs als je dat allemaal niet wilt volgen, weet dan dat er verschillende krachten betrokken zijn bij prikkragen, en sommige kunnen tegelijkertijd doorgaan.
Van de bovenstaande krachten is A een statische kracht, B kan worden benaderd als statisch en C en D zijn dynamische krachten. Statische en dynamische krachten worden verschillend berekend. En onthoud dat B, C en D altijd optellen bij de basislijnkracht van A. Als je vraagt welke kracht wordt besproken of weergegeven in een tekening, zullen prikfanaten dit meestal niet beantwoorden, omdat dit onthult dat hun enige tekening is slechts een klein deel van het grote geheel (behalve dat het fout is). Ze geven helemaal niet het ware wiskundige beeld weer.
2. Als ze je vertellen welke van de vier krachtscenario's de tekening illustreert, vraag hen dan om diagrammen van de andere drie krachtscenario's te posten . Vraag hen om te bespreken hoe deze krachten zich combineren en op elkaar inwerken, en of er misschien nog meer scenario's zijn. Eén diagram posten als er meerdere krachten zijn die anders werken, is onethisch.
3. Vraag hen welke richting van de halsband om de nek van de hond hun diagram voorstelt . Is het bevestigingsgebied voor de riem aan de rechterkant van de nek van de hond, zoals voorgeschreven door veel betaalde trainers die tanden gebruiken, of aan de achterkant van de nek, zoals veel leken het gebruiken?
Uit deze vraag blijkt ook dat ze geen juist beeld geven. Ze zullen er geen antwoord op willen geven.
Als u levensechte foto's van de bevestiging aan de rechterkant wilt zien, zoekt u naar "Hoe een prikband aan te brengen". Ed Frawley heeft een post op de site van Leerburg. (Ik zal het hier niet linken, maar het is gemakkelijk te vinden.) Hij stelt dat men het bevestigingsgedeelte van de prikband aan de rechterkant van de nek van de hond moet plaatsen , niet de achterkant van de nek. De foto's van de Dobermann en de Mechelaar op die pagina tonen de bevestiging aan de rechterkant en geven je ook een idee van hoe strak de kragen zijn vastgemaakt (zie sectie A hierboven).
Als ze de vraag over de oriëntatie van de halsband wel beantwoorden, vraag hen dan om een krachtanalyse te geven die van toepassing is op de andere oriëntatie. Alle elementen zullen 90 graden draaien en de lijnhoeken zullen waarschijnlijk veranderen. Vraag hen hoe deze twee oriëntaties van invloed zijn op eventuele beweringen over de druk van de tanden die op bepaalde delen van de nek van de hond naar nul gaan. Het kan niet in beide gevallen hetzelfde deel zijn (als die bewering überhaupt waar was).
4. Vraag bij elk diagram of het een statisch probleem of een dynamisch probleem voorstelt. Waarom hebben ze het onderscheid niet gemaakt? (Weer een instant-fout in onze mechanica-klas op de middelbare school.) De meeste lijken te zijn getekend als statische problemen, maar ze lijken ook de krachten van een correctie te vertegenwoordigen, wat een dynamisch probleem is. Zie je hoe het in het voordeel van de prong collar-verdediger is om dat deel vaag te laten?
5. Als de tekening een tweedimensionale weergave is, vraag hen dan welke foutenmarge deze benadering introduceert, aangezien riemen die aan halsbanden zijn bevestigd krachten in drie dimensies creëren. De lijndruk is zelden precies coplanair (in hetzelfde vlak) als de oriëntatie van de halsband, wat de aanname is bij het gebruik van een tweedimensionale tekening. De volgende foto's tonen de richting van de lijnkracht (zwarte lijn) en de relatie met het vlak van de halsband (gele lijn).
Als een diagram tweedimensionaal is, wordt aangenomen dat de kracht van de lijn coplanair is met de halsband. Dit is in het echte leven zelden het geval.
Het is verdedigbaar om een tweedimensionale benadering van het probleem te gebruiken, maar alleen als de maker de benadering onthult en een bespreking opneemt van de manieren waarop dit de resultaten kan vertekenen. Wanneer de kracht bijvoorbeeld niet coplanair is met de kraag, oefenen de bovenste en onderste tanden in de paren niet gelijk kracht uit. In de afbeelding direct hierboven, waar de lijn strak is en hoger wordt gehouden dan het vlak van de halsband, zullen de onderste tanden van de voorste paren meer kracht uitoefenen op de nek van de hond dan de bovenste.
Nogmaals, dit zou een toelaatbare vereenvoudiging zijn, maar alleen als de maker van het diagram dit erkende en de effecten op de nauwkeurigheid besprak.
Het diagram dat ik bespreek heeft enkele andere duidelijke fouten. Nogmaals, ik zal er niet naar linken, maar dit zijn algemene principes die u in de toekomst kunt toepassen als u dergelijke diagrammen ziet.
Het diagram heeft een tweedimensionaal probleem getekend op een driedimensionale perspectivische weergave van de kraag. Hierdoor ontstaan fouten in de hoeken. Om nauwkeurig de hoeken te tekenen die ze proberen weer te geven, moet je recht naar beneden kijken op de kraag. De afbeelding links direct hieronder benadert dat. Merk op hoe de bovenste tand van elk paar de onderste bijna verduistert. Ik schoot die foto bijna recht naar beneden. Kijk nu naar de bovenste en onderste uitsteeksels in de afbeelding aan de rechterkant. Hoeken tekenen op zo'n afbeelding en beweren dat ze geldig zijn, zou een onmiddellijke mislukking zijn in elke mechanica-cursus.
Om een object zoals dit type halsband nauwkeurig weer te geven, dient een bovenaanzicht en zijaanzicht te worden voorzien. Een driedimensionale weergave zou kunnen worden opgenomen om lezers te laten zien dat het object beter kan worden gevisualiseerd. Dit is echter niet waar je je hoeken tekent.
In een andere vreselijke fout tekende de maker van de tekening de hoeken op delen van tanden die niet met elkaar verbonden waren. Ze gebruikten de bovenste tand voor één sectie van elke getekende hoek, maar gebruikten vervolgens de onderste schakel op de kraag, het deel dat niet aansluit op de bovenste tand, als referentie voor het andere deel van de hoek. De eerste afbeelding hieronder toont de sectie die als een eenheid werkt en de basis zou moeten zijn van alle berekende hoeken.
De tweede afbeelding laat zien hoe delen van de kraag die niet direct verbonden zijn, werden gebruikt voor het berekenen van hoeken.
Dit is misschien een subtiel punt om te volgen, maar het is een flagrante fout.
Een laatste probleem is dat de tekening geen rekening houdt met de richtingsverandering van de kracht als gevolg van het katroleffect van de ketting die tijdens een correctie strakker wordt in het bevestigingsgebied van de kraag. Een katrol verandert de richting van een kracht. Dit is een bijzonder interessante omissie, want als de maker het had opgemerkt, hadden ze het kunnen gebruiken om hun argument te ondersteunen (wat echter nog steeds onjuist zou zijn). Dat ze dit gemist hebben, toont aan dat we misschien meer met onwetendheid dan met bedrog te maken hebben. Maar het eindresultaat is nog steeds hetzelfde:ze gebruiken bedrieglijke wiskunde om een bevooroordeelde en onjuiste conclusie te ondersteunen.
Dit argument mag niet bij een bepaald diagram staan. Maar het is gebruikelijk, en dus aantoonbaar verkeerd.
Als iemand stelt dat de vorktanden als hefbomen fungeren, vraag dan om details hierover. Hefbomen zijn machines die vergroten (verhogen) kracht. Vraag welke klasse hefboom het is:1, 2 of 3? (Dat is tenminste een simpele vraag - of hier überhaupt een hefboomfunctie aan de hand is.) Vraag om een benadering van het mechanische voordeel van de hendels (verhouding van belasting en inspanning). Hoeveel verhogen de hendels de druk van de tanden op de nek van de hond? Toenemende kracht is de functie van een hefboom. Dus prong-gebruikers die beweren dat de prong-units een hefboomfunctie hebben, schieten zichzelf in de voet. Hevels verhogen kracht.
Een echte hendel heeft een belasting die normaal (in een rechte hoek) staat op de hendel zelf. Denk aan een wip (een klasse 1 hefboom). We zetten lasten (kinderen) bovenop de wip; we oefenen geen kracht horizontaal uit en duwen het van het ene naar het andere uiteinde. Als we dat zouden doen, zou het niet als een hefboom fungeren. Vraag om een diagram met een detail van een tand die als hefboom fungeert en de krachten die erdoor worden uitgeoefend, inclusief de verhouding tussen inspanning en kracht. Vraag hoeveel de hendel de kracht op de nek van de hond verhoogt. Want dat is wat hefbomen doen:kracht vergroten.
Ik weet dat dit verschrikkelijk lang is. Dus hier is een document van één pagina met de belangrijkste vragen die u moet stellen wanneer u een prikkettingdiagram tegenkomt dat beweert gunstige effecten te tonen.
Zoektocht ions om te vragen naar prong-halsbandclaims
Het lijkt nooit goed te gaan als verdedigers van prikbanden een beroep proberen te doen op de wetenschap. Het zou grappig zijn als het niet tragisch was dat mensen dingen kunnen verzinnen, snelkoppelingen kunnen nemen, weigeren hun termen te definiëren en geen benaderingen zullen onthullen - en veel mensen ervan kunnen overtuigen dat ze goede wetenschap produceren door alleen maar wat pijlen te tekenen.
Om nog maar te zwijgen van het feit dat ze veel mensen overtuigen, die in hun hart misschien anders vermoeden, dat ze een goede zaak voor hun hond doen als ze een prikband gebruiken. Mensen doen wanhopige dingen als hun hond een gedragsprobleem heeft waarvan ze niet weten hoe ze het moeten oplossen. Dat heb ik zeker gedaan.
Sommigen vragen zich misschien af waarom ik niet mijn eigen diagram van de krachten heb verstrekt. Ik denk dat ik het vrij duidelijk heb gemaakt dat er meer dan één diagram nodig zou zijn. De interactie van krachten op een prikband is geen eenvoudig probleem. Het moet worden aangepakt met de meer geavanceerde wiskundige modelleringstools die we nu hebben, zoals de eindige-elementenmethode.
Take-home-bericht: Eén tekening kan niet alle krachtscenario's op een prong-halsband weergeven. Het is een goedkope misleiding. Trainers die pijn of ongemak gebruiken om honden te trainen of te beheersen, moeten het bezitten. Ze moeten stoppen met het verzinnen van verhalen over het beschermen van de keel van de hond, terwijl ze in plaats daarvan de kracht pijnlijk concentreren in kleine gebieden.
PS Ik hou de reacties voorlopig gesloten. Ik ben hier al maanden mee bezig en ben het allemaal zat.
