Zoals hun naam al doet vermoeden, zijn rode hielen getraind om in de hielen van dieren te knijpen om ze vooruit te drijven. Ze zijn een soort stevige herdershond, officieel bekend als de Australische veehond, samen met blauwe heelers en Queensland Heelers. Deze joviale hoektanden zijn een middelgroot ras en hebben verschillende vachtkleuren. Hun gemiddelde bouw en verlangen om ze te plezieren maken ze aantrekkelijke huisdieren, maar ze hebben veel stimulatie nodig om verveling te voorkomen.
De Australische veehond is een van de meest vasthoudende herdersrassen ter wereld. Cattleman George Hall, algemeen beschouwd als de grondlegger van het ras, begon in het begin van de 19e eeuw met veeteelt. George en zijn zoon Thomas dreven vee duizenden kilometers naar Sydney en hadden een hond nodig om vee door dicht kreupelhout te duwen. Lokale drijfhonden, geïmporteerd uit Engeland, waren niet stevig genoeg om de barre omstandigheden van de Outback te weerstaan. De Halls kruisten hun honden met inheemse dingo's die Thomas had getemd, om dit probleem op te lossen. Deze honden, bekend als "Hall's heelers", trokken een grote aanhang maar werden binnen de familie gehouden tot een landgoedveiling na de dood van Thomas in 1870. Robert Kaleski, een hondenexpert uit New South Wales, kocht een aantal van deze honden en uiteindelijk een standaard opgesteld die hen aan de wereld zou presenteren als de Australische veehond.
Rode hakken hebben, in tegenstelling tot de meeste werkhonden, de neiging om veel energie te hebben en erg intelligent. Als ze niet bezig zijn met het achtervolgen van vee, hebben rode hakken veel stimulatie en beweging nodig. Hoewel ze geweldige gezinshonden zijn, kunnen ze timide zijn voor nieuwe situaties en hebben ze socialisatie nodig vanaf de puppytijd. Rode hakken zijn speels, maar kunnen opgewonden raken en beginnen te happen naar de hielen van kinderen of andere huisdieren.
Mannelijke rode hakken moeten tussen de 17 en 20 centimeter lang zijn aan de bovenkant van de schoft. Het gemiddelde gewicht van deze vrolijke rode honden varieert tussen de 35 en 45 pond. Mannelijke rode hakken hebben meestal een dichtere botstructuur en een goed gebouwde rode hiel moet iets langer zijn dan hij lang is. Hij kan al dan niet een volledige staart hebben. Vrouwelijke rode hakken neigen naar het kleinere uiteinde van de lengte- en gewichtsschaal. Vrouwtjes moeten de lengte-tot-hoogteverhouding van 10 tot 9 behouden, maar moeten een kleinere botstructuur en iets verfijndere kenmerken hebben dan mannetjes. Ondanks hun kleinere gestalte zijn vrouwelijke rode hakken net zo vastberaden en hardwerkend als reuen.
De grootte van de rode heeler maakt hem tot een perfecte jachthond. Per definitie duwt een veedrijver het vee naar voren en houdt een dreef in de goede richting. Vee kan echter koppig zijn en trappen. Het instinctief knijpen van de hielen van lui vee zou een grotere hond in gevaar brengen - maar vliegende hoeven zeilen over de hoofden van deze honden, waardoor ze van de ondergang worden gered. De grootte van de rode heeler geeft hem ook een voorsprong in wedstrijden zoals behendigheid, waardoor de hond hindernissen kan nemen en door tunnels kan sluipen die misschien moeilijker zijn voor grotere honden.
