Als het om superlatieven gaat, overtreffen maar weinig rassen de rassen die worden gebruikt om de Duitse herder te beschrijven. Loyaal, nobel, intelligent, moedig - dit is het soort beschrijving waarnaar politici streven, maar die ze zo zelden bereiken, en toch passen ze bij een bekende werkhond. Zelfs als je eigen hond dat allemaal is en meer, als je zijn papieren niet hebt, kun je je afvragen of hij een raszuivere Duitse herder is of gewoon een uitzonderlijk hondenexemplaar. Een beetje speurwerk laat je het op de een of andere manier weten.
Controleer het uiterlijk van uw hond aan de hand van de rasstandaard. Hoewel niet elke rasechte herder aan de exacte norm voldoet - wat betekent dat de dieren niet kunnen deelnemen aan exterieurhondenshows - betekent dat niet noodzakelijk dat hij geen rashond is. Als hij er echter ver naast zit, is hij waarschijnlijk geen raszuivere Duitse herder.
De American Kennel Club roept op tot een hoogte van tussen de 24 tot 26 inch voor reuen en 22 tot 24 inch voor vrouwen. Rasechte Duitse herders zijn langer dan ze hoog zijn, met een ideale verhouding van 10 tot 8,5. Het hoofd is nobel - daar is dat woord weer - sterk maar niet grof, en zou een duidelijk mannelijk of vrouwelijk uiterlijk moeten hebben op basis van het geslacht van het dier. De schoft van de hond, of de punt van de schouder, is hoger dan de rechte rug.
Duitse herders zijn er in verschillende tinten en de rasstandaard is redelijk flexibel als het gaat om de kleur van de hond. Er is echter één grote uitzondering. Hoewel sommige fokkers reclame kunnen maken voor "witte Duitse herders", voldoen deze honden niet aan de AKC-rasstandaard. De witte vacht is het resultaat van een recessief gen.
Het is mogelijk dat uw hond een raszuivere hond is, maar geen Duitse herder. Drie rassen in het bijzonder lijken op Duitse herders:de Belgische Mechelaar, de Belgische tervuren en de Zweedse vallhund. De laatste is veel kleiner dan een Duitse herder, net als een miniversie, maar qua uiterlijk vergelijkbaar. De Belgische Mechelaar is even groot als de Duitse herder, maar hun vacht varieert van "rijk fawn tot mahonie", en ze hebben zwarte oren en een masker.
De Belgische tervuren is ook even groot als de Duitse herder en de Belgische Mechelaar, maar heeft een langere kop dan de eerste. Deze hond heeft een meer overvloedige vacht, met veelbetekenend langer haar rond de nek, de staart en de dijen. De vachtlengte is meer uitgesproken bij mannelijke dan vrouwelijke honden. Hoewel Duitse herders misschien lang haar hebben, beschouwt de AKC het als een rasfout.
Zonder papieren is DNA-testen de enige trefzekere manier om te weten of uw huisdier inderdaad een raszuivere Duitse herder is. Zoals Vetstreet het uitlegt, is het hele proces vrij eenvoudig. Bestel een DNA-kit bij een gerenommeerd bedrijf en gebruik het meegeleverde wattenstaafje om een monster van de wangcellen van uw hond te nemen. Nadat u het monster hebt verzameld door de binnenkant van de mond van uw hond schoon te vegen, stuurt u het naar het testlaboratorium in de meegeleverde envelop.
Voor sommige DNA-kits zijn bloedmonsters vereist, dit wordt gedaan door uw dierenarts. Hoe dan ook, u zou de resultaten binnen één tot twee maanden moeten ontvangen. Als uw hond inderdaad raszuiver is, is de test definitief. Als ze een gemengd ras is, zul je ontdekken welk percentage van haar DNA ongeveer afkomstig is van de voorouders van de Duitse herder.
Het maakt niet uit of hij een raszuivere of een straathond is - en straathonden zijn ook nobel - je zult nog meer belangrijke informatie te weten komen, zoals haar genetische gezondheidsinformatie. Duitse herders zijn vatbaar voor verschillende veelvoorkomende ziekten, waaronder heupdysplasie, hartaandoeningen en een bijzonder verwoestende ziekte die bekend staat als degeneratieve myelopathie. Als jij en je hond geluk hebben, erft ze geen van deze problemen van haar voorouders van de Duitse herder.
