Stel je een 60-pond, gespierde hond voor met een grote, geblokte kop en gestroomde kleur, en de kans is groot dat je je een pitbull of een bokser voorstelt. De Amerikaanse pitbullterriër, vaak gewoon pitbull genoemd, en de bokser zijn in veel opzichten vergelijkbare honden. Het zijn allebei gespierde, speelse, liefhebbende metgezellen die aan het eind van de 19e eeuw werden gefokt uit buldoggen en terriërs. Er zijn echter enkele significante verschillen tussen de rassen waarover aspirant-eigenaren moeten weten, waaronder de mogelijke juridische problemen die gepaard gaan met het bezitten van een pitbull en de vele potentiële gezondheidsproblemen die verband houden met het boxerras.
Zowel de Amerikaanse pitbullterriër als de bokser staan bekend als 'bullebakrassen', wat betekent dat ze allebei zijn gefokt uit de bulldog. Ze werden ook gefokt in hun moderne versies vanaf de jaren 1800, één in het Verenigd Koninkrijk en één in Duitsland.
Pitbull: Volgens de United Kennel Club begonnen fokkers in het Verenigd Koninkrijk in de 19e eeuw met het kruisen van buldoggen en terriërs om een hond te vinden met de gretigheid en jachtvastheid van een terriër en de kracht en atletiek van een buldog. De resulterende pitbullterriër was sterk en moedig, maar nog steeds zachtaardig voor zijn dierbaren. Immigranten brachten deze pitbulls mee naar de Verenigde Staten, waar ze populair werden bij boeren en veeboeren die ontdekten dat ze goed waren in jagen, vee drijven en gezinsgenoten waren.
Boxer: Net als de pitbull is de bokser voor het grootste deel een mix van buldoggen en terriërs. Hoewel de pitbull in het VK werd gefokt uit oude Engelse buldoggen, zegt de American Kennel Club dat de bokser aan het eind van de 19e eeuw werd gefokt uit de Duitse buldog (ook wel de bullenbeisser genoemd), terriërs en mastiffs. Toen hij voor het eerst werd geregistreerd bij de AKC, kreeg de hond de naam "boxer" vanwege zijn kenmerkende speelstijl, waarbij hij zijn voorpoot opsteekt en zijn metgezel "stoot". Volgens de UKC was het ras tot de jaren veertig relatief onpopulair buiten Duitsland, maar het gebruik ervan in het leger tijdens de Tweede Wereldoorlog maakte ze populair bij terugkerende militairen.
Over het algemeen zijn boksers, als het gaat om het uiterlijk van een bokser versus een pitbull, groter dan pitbulls, zowel in lengte als in gewicht. Het is echter vermeldenswaard dat er een goede hoeveelheid variatie is in pitbull-maten, en ze kunnen veel groter of kleiner zijn dan de gemiddelde grootte. Een typische bokser is 21 tot 25 inch lang en weeg 65 tot 80 pond. Pitbulls kunnen 17 tot 21 inch lang zijn en weeg 30 tot 60 pond, hoewel er veel meer variatie kan zijn in pitbull-maten.
Boxers hebben een grote ribbenkast, lange benen en een kleine taille, en hoewel ze gespierd zijn, hebben ze de neiging om slank te zijn en zijn ze zelden omvangrijk. Aan de andere kant is een pitbull over het algemeen dikker door haar romp, met meer goed gedefinieerde spieren. Omdat de romp iets korter is, de benen korter en het lichaam dikker, zien pitbulls van vergelijkbare grootte er meestal groter uit dan boksers, hoewel boksers over het algemeen grotere honden zijn.
Hoewel pitbulls en boksers vaak in dezelfde kleuren worden gezien, is dat alleen omdat pitbulls in elke kleur behalve merle kunnen voorkomen (het vlekkerige, gevlekte kleurenpatroon dat vaak wordt gezien bij rundveehonden). Boxers daarentegen kunnen alleen licht tot donker fawn of gestroomd zijn met zwarte strepen op een goudgele of roodbruine achtergrond. Boxers kunnen ook witte aftekeningen hebben, maar ze moeten een zwart gezicht hebben.
Zowel de pitbull als de bokser hebben grote, blokkerige hoofden, wat een overblijfsel is van hun gedeelde bulldog-afkomst. Dat gezegd hebbende, de bokser heeft een korte, bijna vierkante snuit en lange kaken die over de zijkant van zijn mond hangen. De onderkaak van de hond is langer dan zijn bovenkaak, hoewel slechts marginaal.
De snuit van de pitbull daarentegen is net iets korter dan de rest van zijn hoofd, en hoewel sommigen slappe kaken hebben, zouden hun lippen strak moeten zijn volgens de rasstandaarden. De onderkaak van de pitbull moet korter zijn dan de bovenkant, zoals bij de meeste honden.
Pitbulls hebben oren die dichter bij elkaar staan en hoog op het hoofd zitten, terwijl de oren van de bokser zich aan weerszijden van zijn hoofd bevinden. Hoewel beide rassen vaak kortgeknipte oren hebben, gaan de oren van een pitbull, wanneer ze natuurlijk worden gelaten, een beetje rechtop zitten voordat ze halverwege omvallen, en de oren van een bokser liggen meestal plat tegen de wangen van de hond.
Hoewel boksers over het algemeen een gecoupeerde staart hebben omdat het deel uitmaakt van de traditionele rasstandaard van de hond, is het verwijderen niet nodig en wordt het puur voor het uiterlijk gedaan. Wanneer boksers geen gecoupeerde staarten hebben, zitten hun staarten hoog en hebben ze de neiging omhoog te buigen naar de wervelkolom. Pitbulls hebben over het algemeen geen gecoupeerde staarten en hun middellange staarten staan in lijn met de rest van hun ruggengraat, laag hangend als ze ontspannen zijn en omhoog als ze opgewonden zijn.
Hoewel mensen pitbulls vaak als serieuzer en angstaanjagender beschouwen dan de vriendelijke, speelse bokser, lijken de twee honden eigenlijk erg op elkaar als het gaat om persoonlijkheid. Vanzelfsprekend zijn er variaties van elke individuele hond tot de volgende, maar over het algemeen zijn zowel pitbulls als boksers vriendelijke, speelse en vrolijke honden die van mensen houden. Ze zijn allebei goed met kinderen, handelen geduldig, beschermend, speels en zachtaardig in de buurt van kleintjes, volgens Pet Gear Lab.
Geen van beide honden is gefokt als waakhond, maar ze zijn voorzichtig met vreemden en zullen hun familieleden beschermen als hun dierbaren in gevaar zijn. Dat gezegd hebbende, pitbulls zijn met name slechtere waakhonden dan boksers omdat ze van mensen houden en vaak vreemden in huis laten, tenzij ze het gevoel hebben dat hun familie wordt bedreigd. Natuurlijk is het soms al voldoende om een pitbull in een huis te zien om iemand twee keer te laten nadenken over inbraak.
Zowel boksers als pitbulls zijn gespierde, speelse rassen, wat betekent dat ze voldoende beweging nodig hebben. Ze moeten ook veel socialisatie krijgen vanaf jonge leeftijd om ervoor te zorgen dat ze zich op hun gemak voelen in de buurt van een scala aan dieren, mensen, situaties en ervaringen. Als u wilt dat uw pitbull goed overweg kan met andere honden of dieren, is dit vooral belangrijk, omdat ze vecht- en jachtkenmerken hebben in hun fokdieren en mogelijk een natuurlijke neiging hebben om andere dieren aan te vallen.
Boxers zijn vatbaarder voor meer gezondheidsproblemen dan pitbulls, en daarom hebben ze de neiging om een kortere levensduur te hebben. Terwijl pitbulls 10 tot 15 jaar kunnen leven , volgens Vetstreet leven boksers meestal slechts 8 tot 10 jaar. In feite zijn pitbulls een relatief gezond ras en zijn ze alleen vatbaar voor heupdysplasie, allergieën, hypothyreoïdie en demodectische schurft, wat veelvoorkomende problemen zijn bij veel rassen.
Aan de andere kant zijn boksers vatbaar voor een aantal ernstige gezondheidsproblemen, maar boxerliefhebbers zijn zeer toegewijd om deze problemen te helpen stoppen en voorkomen tot het punt waarop de American Boxer Charitable Foundation meer geld heeft ingezameld voor genetisch onderzoek dan enige andere fokclub ter wereld. Gezondheidsproblemen die vaak worden gezien bij boksers zijn onder meer:
Pitbulls werden lang gebruikt voor jacht- en vechtdoeleinden, en deze instincten kunnen sterk aanwezig zijn in het ras, wat betekent dat veel van de honden agressief zullen zijn tegenover andere honden en dieren. Dat gezegd hebbende, pitbulls werden niet gefokt als waakhonden, maar als gezelschapsdieren, en zelfs milde agressie tegen mensen werd gezien als een probleem om uit de honden te fokken. Dientengevolge, de meeste pitbulls zijn vriendelijk en liefdevol tegenover mensen , zelfs jonge kinderen.
Helaas moedigt een klein aantal slechte fokkers en eigenaren agressie aan bij hun pitbulls, en wanneer deze honden mensen aanvallen, komen de verhalen vaak in het nieuws. Dit betekent dat veel mensen naar pitbulls kijken en aannemen dat het gewelddadige, wrede honden zijn. Terwijl sommige hondenbezitters het niet erg vinden om een letterlijke "underdog" te hebben die ze constant moeten verdedigen tegen negativiteit, zullen anderen niet willen omgaan met het sociale stigma en zelfs potentiële haat geassocieerd met het bezitten van een pitbull, zoals HerePup waarschuwt.
Boxerbezitters zullen zelden met deze problemen te maken krijgen, hoewel mensen die persoonlijk slechte ervaringen met het ras hebben gehad, nog steeds negatieve reacties kunnen vertonen.
Vanwege de negatieve publieke perceptie van de pitbull als een agressief, wreed ras, hebben veel steden en zelfs hele landen (waaronder Duitsland, het VK, Spanje en Frankrijk, volgens PetoLog) het ras verbannen.
Hoewel geen enkele staat pitbulls volledig heeft verboden, merkt de American Society for the Prevention of Cruelty to Animals op dat meer dan 700 steden in de VS een zogenaamde "rasspecifieke wetgeving" hebben, wat betekent dat wetten het bezit van bepaalde hondenrassen verbieden. Dit ondanks het feit dat de Centers for Disease Control hebben aangetoond dat rasspecifieke wetten gemeenschappen niet veiliger maken voor mensen of gezelschapsdieren. Boxers zijn over het algemeen niet onderworpen aan dergelijke wetten.
Hoewel sommige verhuurders kunnen weigeren huizen te verhuren aan iemand die een pesterras bezit, inclusief boksers, staan pitbulls veel vaker op deze lijsten, dus zelfs als je in een gebied woont waar pitbulls legaal zijn, kan het moeilijk zijn om te vinden een pand te huur. Als je een huiseigenaar bent in een stad zonder rasbeperkingen, hoef je je hier geen zorgen over te maken, maar als dat niet het geval is, is het iets om over na te denken voordat je een pitbull adopteert. Veel verzekeringsmaatschappijen hebben soortgelijke verbodsbepalingen om pestrassen op te nemen in de polissen van huiseigenaren of huurders, maar deze polissen discrimineren vaker specifiek pitbulls.
