Chihuahua Pug-mixhonden zijn erg klein, intelligent en loyaal. Het zijn waakzame waakhonden, gedrongen, kortharig en aanhankelijk. Vandaag zullen we kijken naar de voor- en nadelen van het mee naar huis nemen van een Chug-puppy. We zullen je helpen te beslissen of dit kleine schoothondje het perfecte huisdier voor een appartement is, of dat hun potentiële gezondheids- en bewegingsproblemen opwegen tegen hun voordelen als het gaat om een goede match met je levensstijl. En we zullen de beste tips delen voor het kiezen, opvoeden en verzorgen van deze schattige kleine hond.
Een Chihuahua Pug-mix wordt soms gefokt als een poging om een Teacup Pug te maken. Een nog kleinere versie van deze toch al korte maar gedrongen hond. Helaas kunnen dergelijke microhonden nog meer gezondheidsproblemen hebben dan hun ouders. We bekijken hoe de grootte en vorm van een hond hun geluk kunnen beïnvloeden en hoe je een puppy kunt vinden die zo fit mogelijk is.
Een Chug is een Chihuahua Pug-mix! Een van de meest populaire gemengde rassen die er zijn. Het wordt herkend in alle hybride registers, en natuurlijk zijn zowel de mopshond als de chihuahua ook populair. Ze rangschikten respectievelijk 31 en 32 als de populairste hondenrassen van de Verenigde Staten. Het is geen verrassing dat het chug-hondenras ook aan populariteit wint. Maar niet onder alle mensen.
Je hebt misschien mensen horen zeggen dat designerhonden te dure, ongezonde honden zijn. Zeker in vergelijking met raszuivere dieren. Dit is niet waar. Er zijn zelfs gevallen waarin raszuivere hondenrassen ongezond zijn vanwege inteelt van honden om aan strikte conformiteitsnormen te voldoen.
Het fokken op eigenschappen kan het dier inherent in gevaar brengen voor gezondheidsproblemen. Zoals te grote hoofden en smalle heupen, die het werpen moeilijk en gevaarlijk maken. Aan de andere kant hebben gemengde rassen minder kans om genetische gezondheidsproblemen te erven omdat hun eigenschappen afkomstig zijn uit een grotere genenpool.
Zoals de meeste gemengde rassen, die voor het eerst opzettelijk de mopshond Chihuahua-mix hebben gefokt en wanneer niet duidelijk is. Maar we kunnen raden dat het waarschijnlijk ergens in de afgelopen twee decennia in de Verenigde Staten heeft plaatsgevonden. Gelukkig is de geschiedenis van de twee ouderrassen beter begrepen en hebben beide rassen een oude oorsprong.
De mopshond is ongeveer 2000 jaar geleden ontstaan als metgezellen voor Chinese royals, die de voorkeur gaven aan rassen met een plat gezicht. De mopshond verspreidde zich vervolgens naar andere delen van Azië, zoals Tibet. Hier hielden boeddhistische monniken ook mopshonden als huisdieren in hun kloosters.
In de 16e eeuw begon de mopshond aan populariteit te winnen onder Europese royals. Ook nadat Nederlandse kooplieden de mopsen terug naar Nederland brachten. Van daaruit verspreidde de mopshond zich in de zestiende en zeventiende eeuw naar Engeland en vervolgens naar de rest van Europa. Zelfs in de huidige tijd blijven mopshonden favoriet bij koninklijke families in heel Europa.
De voorouders van de Chihuahua dateren zo ver terug dat we niet kunnen bepalen waar de honden van het Chihuahua-type voor het eerst zijn ontstaan, omdat hun oorsprong dateert van vóór de opgetekende geschiedenis. De Chihuahua zelf lijkt af te stammen van de Techichi, het favoriete ras van de Tolteken-beschaving in Mexico.
Nadat de Tolteken door de Azteken waren veroverd in de jaren 1100, begonnen de Azteken de Techichi te fokken om kleiner en lichter te worden. De directe voorloper van de moderne Chihuahua. Door het Spaanse kolonialisme dat in de 16e eeuw begon, werd het ras echter zeldzaam.
Het werd pas gestandaardiseerd toen Amerikanen in de late jaren 1800 en vroege jaren 1900 geïnteresseerd raakten in het ras.
Ondanks dat het allebei speelgoedhondenrassen zijn, hebben de mopshond en de chihuahua een heel verschillende bouw. De mopshond staat meestal 10 tot 13 inch op de schouder en weegt tussen de 12 en 18 pond met een breed, gedrongen frame en gekrulde staart. Daarentegen is de chihuahua meestal tussen de 5 en 8 inch lang en 3 tot 6 pond in gewicht en heeft een slanke bouw.
Een volgroeide Chug-hond kan in een van de twee uitersten terechtkomen, maar zal hoogstwaarschijnlijk ergens in het midden liggen, tussen 7 en 11 inch en 10 tot 15 pond.
De vacht is vrij dicht en is meestal kort, recht, zacht en glanzend. Maar als de langharige chihuahua genen heeft bijgedragen, kan de vacht langer zijn en een lichte golf vertonen.
Een Chug die afstamt van een langharige Chihuahua kan ook een ondervacht hebben. Evenals een pony aan de oren, een volle en lange vacht aan de staart. Er zullen ook bevedering op de voeten en benen zijn, "broek" op het achterbeen. Om nog maar te zwijgen van een kraag om de nek.
Chugs kunnen crème, wit, bruin en zwart zijn. Markeringen kunnen onder meer gestroomd, sabel, vlekken en een zwart masker zijn. De chug heeft een rond gezicht met een zwarte neus en donkere ogen. Ogen steken meestal iets uit en oren kunnen rechtop of gevouwen zijn.
Zowel de mopshond als de chihuahua zijn gematigde shedders. Wekelijks of tweewekelijks poetsen en slechts af en toe baden zou voldoende moeten zijn voor kortharige pufjes. Maar een langharige trekhond moet misschien vaker worden geborsteld en gewassen, vooral tijdens de ruiperiode.
Zowel de mopshond als de chihuahua kunnen gevoelig zijn voor gebitsproblemen, dus regelmatige tandheelkundige zorg, zoals tandenpoetsen, is noodzakelijk voor de chug. Traktaties die een goede mondhygiëne bevorderen, kunnen ook nuttig zijn. Maar beide rassen kunnen ook vatbaar zijn voor obesitas, dus het geven van te veel traktaties moet worden vermeden.
Als de mopshond Chihuahua-mix de rimpels van de mopshond erft, moeten de rimpels dagelijks worden schoongemaakt en gedroogd om huidplooidermatitis te voorkomen. Oren moeten regelmatig worden gecontroleerd, vooral voor pufs met opgevouwen oren, die vuil en vocht kunnen vasthouden, wat tot infectie kan leiden.
Kortharige puisten met een kleinere bouw kunnen gevoelig zijn voor kou en hebben extra bescherming nodig tegen koud weer. Maar je moet oppassen dat ze niet oververhit raken.
Net als zowel de mopshond als de chihuahua, zal de chug veel persoonlijkheid hebben in een klein lichaam. Ze is misschien enthousiast en gelukkig met levensvreugde. Als het nageslacht van twee gezelschapsrassen, geniet de chug van tijd met haar familie en kan ze hen door het hele huis volgen. Ze zijn vooral dol op knuffelen.
Zonder voldoende aandacht kunnen chugs vatbaar zijn voor gedragsproblemen en kunnen ze verlatingsangst ervaren als ze alleen worden gelaten. Chugs zullen meestal hun baasjes willen plezieren, maar kunnen een koppige inslag hebben. Hier houdt de voorspelbaarheid echter op.
Mopsen hebben de neiging om van dutjes te genieten, vooral als ze gezellig naast hun mensen zitten. Ze kunnen soms ook speels zijn, maar houden meestal niet van achtervolgingsspelletjes of ruigheid.
Mopsen kunnen meestal goed overweg met kinderen en andere dieren, vooral als ze vanaf jonge leeftijd goed gesocialiseerd zijn. Ze reageren meestal ook goed op vreemden, hoewel ze in het begin misschien een beetje op hun hoede zijn.
Chihuahua's daarentegen zijn constant op hun hoede. Chihuahua's doen het over het algemeen niet goed met kinderen, vooral kinderen die graag ruw spelen.
Ze hebben ook de neiging om andere dieren niet leuk te vinden, met uitzondering van andere Chihuahua's en Chihuahua-mixen. Chihuahua's, vooral wanneer ze bang of slecht gesocialiseerd zijn, hebben een neiging tot agressie.
Chihuahua's worden vaak overdreven loyaal aan en beschermend tegen één persoon. Ze zullen proberen hen te verdedigen als ze die persoon als bedreigd ervaren. Ze kunnen ook territoriaal zijn ten opzichte van hun ruimtes.
Chugs kunnen eigenschappen van beide extremen of een combinatie van beide erven. Koudegevoelige pufjes voelen zich graag thuis in dekens. Vooral onder de dekens aan het voeteneind van het bed, en in warme zonnestralen.
Kleine rassen zoals de mopshond, chihuahua en mopshond en chihuahua-mix hebben minder kans dan honden van grotere rassen om adequate training en socialisatie te ondergaan. Dit leidt tot het syndroom van kleine honden.
Socialisatie en training die vroeg in het leven van de hond beginnen en gedurende het hele leven doorgaan, zijn essentieel om het syndroom van kleine honden te voorkomen. Een puppy van een speelgoedhond mag zich nooit gedragen op een manier die voor een volwassene onaanvaardbaar zou zijn.
Gedragsnormen voor een volwassen speelgoedhond moeten min of meer hetzelfde zijn als voor een volwassene van een groter ras. Als mensen plezier hebben, zijn chugs over het algemeen gemakkelijk te trainen, zolang de eigenaar consequent is en zijn of haar leiderschap laat gelden.
Harde trainingsmethoden kunnen echter averechts werken bij deze gevoelige kruising. Eigenaren zullen veel meer succes zien met positieve trainingsmethoden.
De chug heeft, zoals de meeste kleine rassen, niet veel beweging nodig. Dertig tot 45 minuten lichaamsbeweging gedurende de dag en het lopen van vijf tot zes mijl gedurende de week zou voldoende moeten zijn.
Chugs genieten doorgaans van het avontuur van een wandeling, maar hun uithoudingsvermogen kan het begeven voordat hun enthousiasme dat doet. Gelukkig zijn ze klein genoeg om te worden opgehaald en naar huis te worden gedragen. Deelname aan hondensporten, zoals gehoorzaamheids- en behendigheidswedstrijden, is een geweldige manier voor eigenaren om hun hondjes oefening en discipline te geven.
Oefening moet echter met grote zorg en aandacht worden gedaan voor de tekenen van zuurstofgebrek en oververhitting.
Zelfs als een gemengd ras loopt de mopshond Chihuahua-mix gevaar voor veel gezondheidsproblemen. Ten eerste zijn de mopshond en de chihuahua beide vatbaar voor veel van dezelfde gezondheidsproblemen, waaronder:
Bovendien is de mopshond brachycefalisch, wat betekent dat hij een plat gezicht heeft in vergelijking met andere hondenrassen. Brachycefalie leidt tot ademhalingsproblemen (Brachycephalic Airway Obstructie Syndroom) en met de ogen (Brachycephalic Ocular Syndrome).
Omdat brachycefalie deel uitmaakt van de inherente structuur van de mopshond, heeft elke mopshondmix bijna gegarandeerd een zekere mate van brachycefalie. De gekrulde staart van de mopshond brengt haar ook in gevaar voor hemivertebrae, misvorming van de botten in de wervelkolom.
Naast deze structurele problemen heeft de mopshond ook een aanzienlijk genetisch risico op heupdysplasie en degeneratieve myelopathie, die kunnen worden geërfd door chug-puppy's.
Chihuahua's hebben hun eigen genetische gezondheidsrisico's, zoals hydrocefalie. Vanwege hun fysieke structuur lopen ze ook een verhoogd risico op hypoglykemie en een ingeklapte luchtpijp. Kleine, "theekopje" chihuahua's hebben een groter risico op gezondheidsproblemen. Al deze gezondheidsproblemen worden waarschijnlijk geërfd door chug-puppy's.
Honden van gemengd ras hebben een veel grotere genenpool dan rashonden. Diverse genen betekenen ook dat de genen van één ouderras eigenschappen kunnen corrigeren die inherent ongezond zijn. Dat gezegd hebbende, andere eigenschappen van honden van gemengd ras zijn ook niet zo voorspelbaar als die van hun rasechte tegenhangers.
Omdat ze van twee verschillende sets genen erven, is het minder waarschijnlijk dat honden van gemengd ras één eigenschap erven dan rashonden. Merk op dat niet alle designerhonden de helft van het ene ras en de helft van het andere ras zijn. In het geval van de pug zou dat half mopshond en half chihuahua zijn.
Zoals het fokken van een chug met een chihuahua om mopshond- en chihuahua-mixpuppy's te produceren die 25 procent mopshond en 75 procent chihuahua zijn. Kruisingen van meerdere generaties zullen eerder de eigenschappen van het ouderras erven die meer van hun DNA uitmaken.
Maar er is geen manier om te garanderen dat puppy's bepaalde eigenschappen zullen hebben, ongeacht hoeveel van welk ras er ook aanwezig is. Om deze reden zal ik de eigenschappen van beide ouderrassen uitleggen om je een idee te geven van alle mogelijke eigenschappen die een chug kan hebben. Ik zal ook alle eigenschappen opmerken die beide rassen gemeen hebben, die vooral waarschijnlijk aanwezig zijn in een puppy met een chihuahua-mix.
De gezondheidsrisico's voor een Chihuahua Pug-mix zijn hoog. Als je hart erop is gericht, dan zijn wij van mening dat de meest ethische manier om er een in huis te halen het adopteren van een puppy is. In plaats van de fokkers te stimuleren om ongezonde honden te blijven produceren.
Dat gezegd hebbende, er zijn een paar fokkers die werken aan het verhogen van het gezondheidsniveau van honden met een plat gezicht, zoals Mopsen, en als je een Chihuahua Pug-mixpup wilt, dan zouden zij je aanspreekpunt moeten zijn.
We raden aan een fokker te zoeken die hun Mopshond kiest op basis van de lengte van hun snuit, en die nooit medische tussenkomst nodig heeft gehad voor oververhitting of ademhalingsproblemen. De Chihuahua-ouder zou een groter hoofd en een grotere mond moeten hebben, geen geschiedenis van overbevolking van de tanden of knieproblemen.
Goede fokkers laten u graag gezondheidscertificaten zien die aantonen dat hun fokdieren goed zijn getest en niet beledigd zullen zijn door uw gezondheidsvragen. En zoals bij elke fokker, als je je zorgen maakt bij het bekijken van een nest, loop dan gewoon weg.
Vanwege de gezondheidsrisico's kunnen we de pug Chihuahua-mix helaas niet aanbevelen. Probeer voor een vergelijkbare maar gezondere hond een andere Chihuahua-mix.
Als je aandringt op een chug-puppy, zorg er dan voor dat de ouders de juiste gezondheidstests hebben ondergaan. De resultaten worden geregistreerd bij een organisatie zoals het Canine Health Information Centre (CHIC).
Voor registratie vereist CHIC dat mopshonden een oogonderzoek ondergaan. En genetische testen voor heupdysplasie, patella luxatie en NME. Ze bevelen ook tests aan voor elleboogdysplasie en pyruvaatkinasedeficiëntie (PKD), evenals een serumgalzuurtest voor puppy's.
CHIC vereist dat chihuahua's een hartonderzoek, een oogonderzoek en een genetische test voor patellaluxatie ondergaan. Voordat je een pug Chihuahua-mixpuppy koopt, moet je ervoor zorgen dat de honden van de chug-fokker al deze tests doorstaan. Koop geen fokkers die u vertellen dat hij of zij specifieke eigenschappen kan garanderen of dat een bepaald ras het "beste van beide rassen" is.
