De Duitse Herder Lab-mix of Sheprador is een kruising van een rasechte Duitse herder en een rasechte Labrador retriever. Het is een middelgroot, actief, vriendelijk en intelligent hondenras.
Sheprador is ook een grote, speelse hond en zal je geweldig maken met zijn loyaliteit, energie en aangename karakter. Zowel de Duitse herder als de Labrador retriever zijn Amerika's populaire hondenrassen.
Maar dit gemengde ras is niet zo populair als andere designerhonden zoals Cockapoo of Labradoodle. Dit ras is ook niet officieel geregistreerd bij een groot hondenrasregister zoals de American Kennel Club.
Sheprador, een kruising tussen de Duitse herder en de Labrador Retriever, heeft een Amerikaanse oorsprong, aangezien de meeste gekruiste honden populair zijn in de Verenigde Staten van Amerika.
Maar de ouders hebben niet eens een bloedverwantschap met Amerika. Laten we dus even kijken naar de achtergrond van de Duitse herder en het Lab.
De Duitse herder, oorspronkelijk afkomstig uit Duitsland, werd voor het eerst gefokt in 1899 door kapitein Max von Stephanitz, die begon met het fokken van herdershonden, die in heel Duitsland voorkomen, met het wolfachtige hondenras.
Stephanitz was gefascineerd door de intelligentie, het uithoudingsvermogen en de veelzijdigheid van Duitse herdershonden, begon ze te fokken en creëerde het eerste rassenregister voor Duitse herders.
Het ras werd oorspronkelijk ontwikkeld voor het hoeden en begeleiden van doeleinden. Ze hebben een natuurlijk vermogen om toezicht te houden op het vee en de schapen te beschermen. Maar in de 19e eeuw was de schapenhoeder bijna uitgestorven en daarom werd de Duitse herder geïntroduceerd voor militaire en politiewerkzaamheden.
Later, tijdens de Tweede Wereldoorlog, waren enkele soldaten in staat om dit ras te bemachtigen en het maakte de weg vrij voor dit ras naar Amerika.
De American Kennel Club erkende het in 1908 als lid van de groep herdershonden. Nu is de Duitse herder het op twee na populairste ras in de Verenigde Staten van Amerika geworden.
De Labrador retriever behoort tot Newfoundland, Canada, en is ontstaan in het midden van de late jaren 1830.
Er wordt aangenomen dat het een afstammeling is van de Sint-Janshond, een kruising van oude Engelse, Ierse en Portugese werkhonden.
Maar er bestaat nog steeds de overtuiging dat de Labrador Retriever een gemengd ras is van de honden die inheems zijn in Newfoundland en de kleine lokale waterhonden die in dat gebied te vinden zijn.
De Labrador Retriever is gefokt voor het hoeden en leiden en om de zwaarste klimatologische omstandigheden te doorstaan.
Het hielp de visser in de begintijd vanwege zijn uitstekende apporteervaardigheden. Later werd het door de derde graaf van Malmesbury naar Engeland gebracht.
Dit ras was in de jaren 1880 bijna uitgestorven. Maar de familie van de Malmesbury en de fans van dit ras hebben dit ras nieuw leven ingeblazen en het wordt vandaag de dag de populairste hond van Amerika.
Labs doen het goed bij zoek- en reddingsoperaties, drugsdetectie en werk als therapiehonden. En tot op de dag van vandaag is het ook het populaire ras onder de jagers.
Maar de informatie over wanneer en waar de Sheprador voor het eerst werd gefokt, was onbekend.
Maar er wordt aangenomen dat de Duitse Herder Lab-mix voor het eerst ergens in de jaren tachtig werd ontwikkeld. En dit hondenras is erkend door de International Designer Canine Registry (IDCR) en Dog Registry of America.
Zowel de Duitse herder als de Labrador retriever zijn populaire rassen. Het zijn ook beroemde huisdieren van vele beroemdheden. Het is dus geen wonder dat hun gekruiste "Sheprador" ook populair is bij beroemdheden.
Sheprador kan lijken op een van zijn ouders of op beide. Sommige honden hebben grote oren, een lange snuit en bruine ogen zoals de Duitse herder en andere lijken op de Labrador retriever.
Maar dit ras heeft een sterk, gespierd lichaam zoals de Duitse herder en zijn gezicht lijkt op een Labrador.
De staart van deze hond zal dik zijn zoals het Lab of donzig zoals de Duitse herder. Over het algemeen ziet Sheprador er prachtig uit met zijn bruine ogen, lange snuit en zwarte neus.
Het vachttype en de kleur van deze hond zijn afhankelijk van zijn ouders, zowel de Duitse herder als de Labrador Retriever. Dus, Sheprador kan zwarte aftekeningen hebben in het gezicht, de benen en de achterkant van het lichaam, zoals bij een Duitse herder.
Anders kan het een roestkleurige vacht hebben met zadelachtige markeringen als het een mix is van chocoladelab en de Duitse herder. Als dit ras een mix is van Duitse herder en het gele lab, kan de vachtkleur een milde gouden tint hebben. Als een van de ouders een zilveren labrador is, heeft de puppy een opvallende vacht met zilvertint.
Als de labrador-herder een mix is van de Duitse herder en het witte, chocolade-, gele, zilveren of zwarte labrador, zal hij een korte vacht hebben. Maar de vachtlengte kan soms medium zijn.
Maar de Sheprador heeft een gemiddelde lengte, twee lagen met dicht en steil haar.
De Shepherd Lab-mix is in veel kleuren verkrijgbaar, omdat beide ouders verkrijgbaar zijn in verschillende vachtkleuren. Deze hond kan worden geleverd in de kleuren rood, zwart, wit, blauw, grijs en crème.
Ook zullen de vachtkleuren variëren, afhankelijk van de Lab-ouder. Sheprador heeft mogelijk een zwart gekleurde vacht met zadelachtige markeringen wanneer Black Lab een van zijn ouders wordt.
Als dit ras een mix is van Duitse herder en het gele lab, kan de vachtkleur een milde toon hebben.
Laten we eens kijken hoe de vachtkleur varieert terwijl de Duitse herder met een ander soort labyrint heeft gepaard.
De zwarte labmix van de Duitse herder heeft ofwel een zwart gekleurde vacht of de traditionele aftekeningen van de Duitse herder.
De vachtkleur van dit mengras kan in elke traditionele kleur van de zwarte Lab-ouder zijn vanwege de manier waarop de genen worden gedragen. Maar de Black Sheprador zal bijna chocoladekleur hebben, van neus tot staartpunt.
Het is niet nodig dat de gele Lab-mix van de Duitse herder de kleur heeft van zijn Lab-ouder. Dit gebeurt vanwege de eerste generatie puppy's (d.w.z. elk van hun ouders is een stamboom) en het resulteerde in een enorme variatie in hun uiterlijk.
Dus de gele labmix van de Duitse herder zal een zacht getinte vacht hebben of het lijkt op een kruising van een witte Duitse herder en de Labrador Retriever.
Dit gemengde ras verschijnt meestal met donkere muilkorven en de oren die lijken op de ouder van de Duitse herder. Maar het heeft een zachte vacht die lijkt op zijn gele Lab-ouder.
Het is een kruising tussen een Zwarte Duitse herder en de Labrador retriever. Hoewel de Duitse herder zwart is, is de vacht van het Lab lichter en dus zal dit gemengde ras de klassieke geelbruine vacht hebben.
Sheprador zal een middelgrote tot grote maat hebben, aangezien de Duitse herder een grote hond is en de Labrador retriever een hond van gemiddelde grootte. Dit ras kan dus 20 tot 26 inch hoog worden.
Qua gewicht zal het behoorlijk fors zijn. Een Duitse herder kan tussen de 49 en 88 lbs wegen, terwijl de Labrador-retriever tussen de 55 en 80 lbs weegt. Dus de Labrador-herder weegt ergens tussen de 45 en 95 pond.
Over het algemeen wegen de vrouwtjes van deze mix van Duitse herders minder dan de mannetjes. Mannelijke Shepradors wegen tussen de 45 en 95 lbs en de vrouwtjes tussen de 35 en 45 lbs.
Maar de Labrador-herder wordt beschouwd als de grote hond en past niet in appartementen.
Omdat het een gemengd ras is, hangt de levensduur er ook van af, ouders. Een Duitse herder kan 9 tot 13 jaar oud worden en het lab zal naar verwachting 10 tot 14 jaar oud worden. Dus de Sheprador leeft ongeveer 14 jaar.
Het gemengde ras van de Duitse herder en de Labrador retriever, Sheprador zal de eigenschappen van beide ouders erven. Het is dus vrij moeilijk om het gedrag van dit ras te voorspellen.
Maar u kunt een idee krijgen van dit hondenras door het temperament van zowel de Duitse herder als de Labrador retriever te bekijken.
Duitse herders zijn meer populaire honden bij politie- en militaire werken. Ze kunnen goed dienen als waakhonden en hulphonden. Een actief, loyaal, moedig, zelfverzekerd en slim hondenras, de Duitse herder is ook een snelle leerling! Daarom worden ze ingezet om militairen en wetshandhavers bij te staan.
Ze staan te popelen om hun baasjes te plezieren. Maar dit ras heeft productieve manieren nodig om hun intelligentie te kanaliseren en zal kattenkwaad uithalen als het saai wordt.
Agressie wordt ook vaak geassocieerd met de Duitse herder, hoewel hij sterke beschermende en bewakingsinstincten heeft.
Dus als de Sheprador de kenmerken van de ouders van de Duitse herder erft, is training om met mensen en andere dieren om te gaan vanaf jonge leeftijd van vitaal belang.
Labs zijn vriendelijke, loyale, liefhebbende en extraverte honden. Ze raken soms opgewonden en kunnen goed met kinderen omgaan.
Ze werden aanvankelijk ontwikkeld als jachthonden en daarom jaagt dit ras graag met hun baasjes. Het kan elk wild spel terughalen dat is geschoten.
Vanwege deze jacht- en apporteervaardigheden is de Labrador retriever over het algemeen een aangename en gehoorzame hond.
De Duitse herderslabmix is een ongelooflijk vriendelijke, loyale, intelligente en liefhebbende gezelschapshond. Omdat het over het algemeen de positieve eigenschappen van hun ouders erft, is het in veel opzichten de juiste hond voor jou.
De Sheprador is
Een geweldige waakhond :Het is een uitstekende waakhond die zich bewust is van zijn omgeving en omgaat met woede jegens de gezinsleden. Het erfde de kenmerken en blaffende eigenschappen van de Duitse herder die dit ras helpen een geweldige waakhond te zijn.
Moedige hond :Duitse herders zijn de populaire K-9-honden met hun natuurlijke bewakings- en beschermende instincten. Dus, Sheprador is van nature een loyale en dappere hond, maar gereserveerd tegenover vreemden.
Een geweldig familiehuisdier: Een aardige en vriendelijke hond zoals de Labradors, hij is graag in de buurt van mensen en brengt tijd door met het gezin.
Dit ras is ook een waakhond en zal zich goed gedragen met kinderen als het de juiste socialisatietraining krijgt. Het is dus zeker dat deze aardige, liefdevolle en vriendelijke hond met de grootste zorg voor uw gezin zal zorgen.
Zowel de Duitse herder als de Labrador retriever zijn energieke, werkhonden. Beide rassen leren ook snel en zijn aangename persoonlijkheden.
Het is duidelijk dat de Duitse herderslabmix daarom in staat is om dingen snel te vangen. Maar agressie is een van de gedragskenmerken van de Duitse herder en dit komt op een lastige vraag.
Laten we dus eens kijken of de sheprador gemakkelijk kan worden getraind en wat de specifieke trainingsvereisten zijn.
Je kunt Sheprador gemakkelijk trainen omdat beide ouders actieve, slimme en scherpe rassen zijn. Dit ras heeft ook een aangenaam karakter en is leergierig.
Bovendien leert hij snel en reageert hij goed op training. Maar je moet positieve trainingsmethoden gebruiken met plezier voor deze honden, omdat ze niet reageren als de trainer dominant is.
Op beloning gebaseerde methoden zullen deze hond ook helpen om een sterke band met de baas en zijn familie te hebben.
Afgezien van deze methoden is vroege socialisatie essentieel voor dit ras vanwege de verstorende aard die het heeft geërfd van de Duitse herder als ouder.
Als gemengd ras van een actieve Duitse herder en de speelse Labrador retriever, heeft Sheprador een bovengemiddelde hoeveelheid regelmatige lichaamsbeweging nodig.
Dus, neem deze hond mee voor lange wandelingen, betrek hem bij apporteerspelletjes, enz.
Het is ook een beter idee om uw hond in de achtertuin te laten rondlopen. Maar zorg ervoor dat de tuin is omheind. Afgezien van deze regelmatige oefeningen, kun je ook speelgoed van hoge kwaliteit krijgen voor dit ras om op te kauwen en ermee te spelen.
Als u een Sheprador gaat kopen, houd er dan rekening mee dat u er meer tijd mee moet besteden en dat u uw hond meer fysieke activiteiten moet bieden. Ook is deze hond vanwege zijn grootte en energieniveau niet geschikt voor appartementen.
De labmix van de Duitse herder is een hond met dubbele vacht, net als zijn ouders. Dit ras heeft een warme ondervacht en een grove bovenvacht, die de hond beschermt tegen weersinvloeden en warm houdt.
Maar zowel de Duitse herder als de Labrador retriever verliezen hun vacht twee keer per jaar. Beiden moeten ook regelmatig worden gepoetst.
Dus laten we weten of de Shepherd Lab-mix een zware shedder is en wat de verzorgingsvereisten zijn.
Ja. Sheprador werpt zijn overjas twee keer per jaar af, vooral in de lente en de herfst. Je kunt zijn haar dus overal in je huis zien.
Omdat de sheprador een dikke, dubbele vacht heeft en beide ouders vruchtbare verharers zijn, moet dit ras meer dan drie keer per week worden geborsteld.
En tijdens de ruiperiode zal de verzorgingsbehoefte meerdere keren per week toenemen.
De eigenaar van Sheprador moet dus investeren in een goede verzorgingstool en veel aandacht besteden aan zijn vacht. Een goede stofzuiger is ook essentieel.
Maar er wordt verteld dat Sheprador naast poetsen ook minimale verzorging nodig heeft. Dit ras vereist
Hier zijn een paar tips om de Sheprador te verzorgen.
Een belangrijk ding om in gedachten te houden is dat je dit ras niet veel uitlaat bij warm weer om het koel te houden!
Dit ras is dol op eten. Het is dus beter om dagelijks 3,5 kopjes droogvoer te geven. Maar vergeet niet om deze hond niet te veel te voeren, want hij kan snel dik worden!
Je moet dus op een paar dingen letten tijdens het voeren van deze hond.
Gezondheidsproblemen komen vaker voor bij designerrassen als gevolg van de overerving van ziekten van ouders. De Sheprador kan dus worden geboren met gezondheidsproblemen of hij kan verschillende problemen krijgen naarmate ze ouder worden.
Het is ook mogelijk dat het sterke Lab de gezondheidsproblemen bij Duitse herders kan compenseren en de gezondheid van Sheprador kan verbeteren. Maar geen enkel klinisch onderzoek heeft dit tot nu toe bewezen.
Laten we dus eens kijken naar de veelvoorkomende gezondheidsproblemen bij Duitse herders en de Labrador retriever. Via deze informatie krijgt u een idee van de gezondheidsproblemen die Sheprador van zijn ouders kan overnemen.
De Duitse herder is vatbaar voor veel gezondheidsproblemen vanwege zijn grootte en rasgerelateerde aandoeningen. Hieronder volgen de meest voorkomende gezondheidsproblemen bij dit ras.
Maar de meeste gezondheidsproblemen zijn gemakkelijk op te sporen. De Duitse herder is ook vatbaar voor
Over het algemeen is de Labrador retriever een gezond ras. Maar het is gevoelig voor een paar gezondheidsproblemen als gevolg van veroudering. De meest voorkomende gezondheidsproblemen die erin worden aangetroffen, zijn
Obesitas is ook het grootste gezondheidsprobleem in Labs en het komt voor als gevolg van te veel eten. Het minder vaak voorkomende maar ernstige probleem in Labs zijn oorinfecties. Hoewel oorontsteking gemakkelijk kan worden behandeld, vereist het frequente dierenartsbezoeken en zorg.
De Duitse herderslab-mix erft veelvoorkomende ziekten zoals heupdysplasie van hun ouders. Andere aandoeningen die u bij dit ras kunt zien, zijn oogziekten, diabetes, epilepsie, hart- en vaatziekten, toevallen, huidirritatie en allergieën.
Het is een misvorming van het heupgewricht van uw hond, die pijn en ontsteking veroorzaakt. Dieet en genetica zijn de belangrijkste oorzaken van deze aandoening bij honden. Sommige honden kunnen deze aandoening van hun ouders erven.
Symptomen
Heupdysplasie kan zich ontwikkelen in de puppytijd, maar de meeste honden hebben geen klinische symptomen totdat ze oud worden. U kunt de volgende symptomen zien bij uw hond met heupdysplasie.
Maar deze tekenen zijn zichtbaar bij honden die tussen de 1 en 2 jaar oud zijn.
Behandeling
Het hangt af van de klinische symptomen en het ongemak van uw hond. Maar de dierenartsen beslissen de medicatiekeuze op basis van individuen.
Maar matige dagelijkse lichaamsbeweging en het vermijden van risicovolle activiteiten zoals springen kan uw hond helpen deze ziekte te voorkomen.
Fysiotherapie is ook zeer effectief bij het verbeteren van de kwaliteit van leven van de hond en zou deel moeten uitmaken van het behandelingsregime. Gewichtsverlies wordt ook sterk aanbevolen bij honden met overgewicht.
Het is een ernstige verdraaiing van de maag van uw hond als gevolg van de opeenhoping van gas na het eten. In deze toestand wordt het gas opgesloten in plaats van uitgedreven, wat leidt tot de opbouw van druk en pijn.
De exacte oorzaak van GDV is onbekend. Maar verschillende factoren, waaronder genetica, omgeving, inname van overmatige hoeveelheden water of voedsel en te veel activiteit na het eten, zijn de belangrijkste oorzaken van deze aandoening bij honden.
Symptomen
Uw hond met maagverwijding volvulus kan de volgende symptomen vertonen.
Verder lichamelijk onderzoek kan wijzen op een snelle hartslag, moeizame ademhaling, zwakke pols en bleek slijmvlies.
Behandeling
Aangezien maagverwijding volvulus een levensbedreigende ziekte is, is onmiddellijke veterinaire interventie vereist.
De dierenarts kan eerst proberen de druk te verminderen via een maagsonde en later een naald met grote diameter door de huid in de maag steken.
Als dit niet werkt, moet de schokbehandeling onmiddellijk beginnen met intraveneuze vloeistoffen en noodmedicatie.
Zodra uw hond stabiel wordt, zal chirurgische correctie van de GDV worden uitgevoerd. Maar ervoor zorgen dat uw pup niet te snel voedsel eet, is een van de beste manieren om GDV te voorkomen.
Het is essentieel om ervoor te zorgen dat Sheprador die u van een fokker koopt, zijn ouders heeft getest op de erfelijke problemen.
U moet de fokker ook vragen naar de medische geschiedenis van de ouders van de pup en naar certificaten van gezondheidsscreening.
Dus met de hulp van het juiste voedsel, de juiste voeding en regelmatige lichaamsbeweging, zal Sheprador gezond en gelukkig blijven!
De eerste generatie Duitse herder lab mix puppy is ontwikkeld uit de raszuivere ouderrassen "Duitse herder" en de "Labrador retriever."
Over het algemeen baart de Sheprador gemiddeld 6-10 puppy's in een nest. Maar elk nest kan variëren met één ouder die meestal het uiterlijk domineert.
De puppy's van de Duitse herder-labmix zijn een van de beste gezelschapshondenrassen voor uw gezin.
Je kunt deze puppy's gemakkelijk trainen en een nieuwe trainer zal zich ook op zijn gemak voelen om ze te trainen. Sheprador-puppy's kunnen goed werken, vooral als waakhonden met hun grootte en uiterlijk.
Op zoek naar een prachtige naam voor je puppy van de Duitse herder-labmix? Via vele websites krijg je talloze namen. Maar het is raadzaam om een paar dingen in gedachten te houden bij het kiezen van een naam voor uw puppy.
Do's
Niet doen
Maak een shortlist met namen voor je labmix die goed klinkt. maakt uw werk altijd gemakkelijker. Besteed ook tijd aan het doorzoeken van de betekenissen van namen die bij uw hond passen.
De Sheprador is geen duur ras omdat ze niet zo populair zijn in vergelijking met andere designerrassen zoals Cavachon.
De prijs van dit ras zal ook variëren van fokker tot fokker. Maar het is gebruikelijk dat hoe gezonder de ouder fokt, hoe duurder de pup.
Over het algemeen zijn hybride puppy's meestal duurder dan raszuivere puppy's. Maar Shepradors zijn niet veel duurder en de gemiddelde prijs van een Sheprador-puppy kan variëren van $ 200 tot $ 600.
Maar u moet proberen om ongeveer $ 500 tot $ 600 te betalen voor de pup die u bij een verantwoorde fokker koopt.
Het vinden van de juiste fokker is hard werken, maar het zal op de lange termijn de moeite waard zijn. Als u een veilige, gezonde puppy koopt, bespaart u geld.
De meeste fokkers zijn geïnteresseerd in rashonden en dus is er een mogelijkheid voor de fokkers om ongepaste honden te mengen om geld te verdienen.
Dus het eerste dat u moet doen, is de beide ouders van de pup ontmoeten wanneer u een puppy koopt. Als de fokker weigert, loop dan meteen weg van de plek.
Je moet er ook voor zorgen dat de fokker genetische tests op beide ouders heeft gebruikt. Dit zal u helpen te bepalen welke gezondheidsproblemen de Sheprador-puppy kan hebben.
De juiste fokker zal
U kunt merken dat een gerenommeerde fokker u nooit pusht om de puppy te kopen. En ze zullen geïnteresseerd zijn om ervoor te zorgen dat de pups naar goede huizen en in goede handen gaan.
Het is ook essentieel voor u om een paar dingen te verzekeren voordat u een Sheprador van een fokker koopt.
Als je er aan gedacht hebt om een specifiek gekleurde Sheprador te kopen, bijvoorbeeld een chocolade Lab Duitse Herder mix, dan moet je nog even wachten op de juiste pup.
Je kunt een Sheprador adopteren uit de opvangcentra, omdat het redden van honden weinig voordelen heeft. Ten eerste bespaart het u geld door de initiële kosten te verlagen.
Het tweede ding is dat redding slecht gedrag kan verminderen, zoals kauwen en graven bij puppy's.
Maar het is niet gemakkelijk om het in een opvangcentrum te vinden, tenzij je geluk hebt! In de meeste gevallen heeft een Labrador-herder veel potentie en is hij een geweldige gezinshond.
Hybride honden kunnen ook onvoorspelbare persoonlijkheden en gezondheidsproblemen hebben.
Je kunt bij de opvangcentra ook Shepedors kopen tegen een aanzienlijk voordeliger tarief. Maar zorg ervoor dat de puppy genetisch getest is voordat je hem koopt.
Een ander ding is om ervoor te zorgen dat alle oogcertificaten worden goedgekeurd voor puppy's van minder dan een jaar oud.
Dus als je een volwassen Sheprador wilt redden, ga dan eerst naar de plaatselijke dierenasielen en naar de speciale opvangcentra voor de Duitse herder of Labrador retriever.
Het is ook raadzaam om het volgende in gedachten te houden voordat u een volwassen Sheprador mee naar huis neemt uit de opvangcentra.
Zowel de Duitse herder als de Labrador retriever zijn grote honden. De Duitse Herder Lab-mix zal dus een middelgrote tot grote hond zijn.
Een Labrador Duitse herder kan 26 inch hoog op de schouder staan en tot 88 pond wegen. De labmix van de Duitse herder is daarom een vrij groot huisdier om te overwegen.
Natuurlijk zijn het goede huisdieren. Zowel de Duitse herder als de Labrador retriever zijn familiehonden. Het is dus geen wonder dat de labmix van de Duitse herder een goede gezinshond is.
Maar de grote, actieve Sheprador zal zeker meer bewegingsbehoeften nodig hebben voor hun mentale stimulatie. Het tolereert het niet om voor langere tijd alleen gelaten te worden en zal zich gaan bezighouden met ongewenst gedrag als het zich verveelt.
De laboratoriummix van de Duitse herder is dus het beste geschikt voor gezinnen met een actieve levensstijl in de buitenlucht (zoals wandelen, hardlopen, enz.).
Maar je moet ook letten op hun dikke, dubbele vacht, die niet-hypoallergeen is. De Sheprador zal niet de juiste hond zijn voor uw gezin met mensen die vatbaar zijn voor allergieën.
Om samen te vatten, Sheprador is een geweldige gezinshond en zal een liefhebbend lid van uw gezin zijn, op voorwaarde dat u aan zijn behoeften voldoet.
De labmix van de Duitse herder zal meer vervellen zoals hun ouders. Dit ras is ook een seizoensschuiver.
U kunt het haar van uw hond bijna overal in uw huis zien tijdens de lente- en herfstseizoenen. Dus je moet tijdens deze seizoenen voorbereid zijn met de verzorgingstools.
Beide ouderrassen van Sheprador hebben een lange levensduur. De Labrador retriever leeft ongeveer 14 jaar en de levensverwachting van de Duitse herder is tussen de 9 en 12 jaar.
Het is dus duidelijk dat de laboratoriummix van de Duitse herder een lange levensduur heeft als zijn ouders. Je kunt verwachten dat dit ras ongeveer 10 tot 14 jaar zal leven.
De Duitse herderslabmix komt uit Amerika omdat het de thuisbasis is van de meeste designerrassen. But, its parent’s German shepherd and the Labrador retriever belongs to Germany and Newfoundland, respectively.
Shepradors are more prone to hip dysplasia, elbow dysplasia, and gastric dilation volvulus. But, they are also prone to eye diseases, allergies, and skin irritations.
Yes, the sheprador is a heavy shedder. Both the German shepherd and the lab have double coats and are seasonal shedders. So, this breed sheds more during the spring and fall seasons.
