Amerika's meest favoriete hond, de Labrador Retriever, ontstond vóór 1800 in Canada rond de zuidoostkust van Newfoundland. Experts beweren dat ze verwante neven zijn van honden uit Newfoundland.
Ze werden St. John's waterhonden genoemd omdat ze extreem sterke zwemmers waren.
Vissers gebruikten deze honden om kabeljauw te vangen die zich normaal gesproken van de haak schudt wanneer ze naar de oppervlakte worden getrokken. Ze hielpen zelfs de vissers om de natte en zware netten naar de kust te trekken.
Vissers vonden de gladde, korte en waterafstotende vacht van Labradors positiever dan de ruige vacht van Newfies.
Deze St John's-honden werden geïmporteerd in Engeland en werden halverwege de 19e eeuw Labrador Retrievers genoemd. De Kennel Club of England classificeerde deze hond in 1904 als een apart ras.
Labradors staan al geruime tijd bovenaan de lijst van door AKC erkende rassen. Populair bij jagers, dit ras is speels, beschermend en vriendelijk, waardoor dit ras blijvend populair is.
Net als bij American Labs zijn ze een beetje slank in vergelijking met hun Engelse tegenhangers. Ze blinken goed uit in jacht en veldwerk, terwijl omvangrijke Engelse Labs het goed doen als showhonden.
Labrador Retriever heeft verschillende maten en valt onder de categorie middelgrote honden.
De reu weegt 60 tot 80 lbs en de vrouwelijke labs wegen tussen 55 en 70 lbs.
Mannetjes staan op 22,5 - 25 inch bij de schouder, terwijl vrouwtjes in de buurt van 21,5 tot 24,5 inch zijn.
Dit ras rijpt normaal gesproken op een zeer gematigd niveau en bereikt de volwassen grootte pas tussen 8 maanden en 2 jaar. Sommige labs groeien tot 8 jaar.
De Labrador Retriever wordt over het algemeen 10 tot 12 jaar oud. In bepaalde gevallen kunnen ze de gemiddelde levensverwachting overschrijden als gevolg van tal van factoren, waaronder genetische samenstelling, voeding en controle van de gezondheidszorg, erfelijke ziekten, enz. Uit een in 2004 uitgevoerd onderzoek bleek dat 31% van de Labradors aan kanker sterft.
Yellow Labs en Black Labs hebben een gemiddelde levensduur van 12,1 jaar, terwijl Chocolate Labs de kortste levensverwachting hebben van ongeveer 10 jaar.
Wat is de oudste Labrador Retriever die ooit heeft geleefd?
De oudste labrador was Adjudant uit het Verenigd Koninkrijk dat 27 jaar en 3 maanden heeft geleefd.
De Labrador Retriever staat bekend om zijn hoge energieniveau en ze vertonen het zonder enige angst.
Ze zijn buitengewoon extravert, beschermend en vriendelijk. Labs spelen heel goed met alle gezinsleden.
Met de zachtaardige en beminnelijke eigenschappen is de Labrador Retriever een geweldig familiehuisdier.
Labrador Retrievers zijn energieke, grote honden en net als andere hondenrassen hebben ook zij vanaf de eerste maanden training en socialisatielessen nodig.
Afgezien van een prachtige aangename persoonlijkheid, maken de gretigheid en intelligentie van een Labrador Retriever het gemakkelijk om te socialiseren en te disciplineren.
De Labrador Retriever heeft veel mentale activiteiten en fysieke oefeningen nodig om hun energie te verbranden en ook om ze gezond en gelukkig te houden.
Normaal gesproken zijn het goed opgevoede honden, maar sommige kunnen onstuimig of luidruchtig zijn, terwijl andere er ontspannen uitzien.
Ze moeten regelmatig fysieke activiteiten en mentale teasers krijgen om hun energie kwijt te raken. Anders kunnen ze op veel destructieve manieren hun ontluchting laten zien en veel blaffen en kauwen.
Man Vrouw BeerMolly JakeDaisy BuddyLucy MaxBella DukeBailey JackAbby ShadowLady CharlieSadie RockyMaggie SamPop
Aanbevolen lezen: Majestueuze namen voor je reuen, leuke namen voor teefjes
De perceptie dat Labrador Retrievers kunnen lijden aan erfelijke ziekten, ongeacht het type laboratorium- of vachtkleur, onjuist blijkt te zijn, komt de kleurverdunningsalopecia vooral voor bij zilveren labradors. Chocoladekleurenlabs zijn mogelijk vatbaarder voor huid- en oorproblemen.
Als waterhond zijn Labs meer vatbaar voor oorinfecties. Omdat ze hangende oren hebben, is het belangrijk om wekelijks hun oren te laten controleren en schoonmaken om zwelling van een hond te voorkomen oorklep veroorzaakt door chronische allergieën.
Het is een pijnlijke aandoening waarbij de staart van de Labrador Retriever slap wordt. Geen alarmerende toestand, maar vereist nog steeds de juiste medische zorg en behandeling.
Een aandoening waarbij de huid ontstoken en rood van kleur lijkt. Veroorzaakt door bacteriën, wordt het gewoonlijk hotspots genoemd. De behandeling omvat het toedienen van antibiotica, het gebruik van een medicinale shampoo en het knippen van het haar.
De Labrador Retriever is vatbaar voor epileptische aanvallen en kan optreden als gevolg van verschillende factoren, zoals ernstige verwondingen, blootstelling aan schadelijke stoffen, infectieziekten en andere stofwisselingsstoornissen.
Onmiddellijke medische behandeling is de enige manier om dit probleem aan te pakken.
Dit ras is net als elk ander hondenras vatbaar voor veel genetische oogziekten die tot blindheid kunnen leiden. Zoek onmiddellijk de hulp van dierenartsen om te voorkomen dat hij volledig blind wordt.
In dit geval heeft het netvlies de neiging te verslechteren en daardoor blindheid te veroorzaken. Het heeft de neiging zich aan deze toestand aan te passen en kan het aan als de omgeving niet af en toe wordt veranderd.
De ooglens van de hond wordt troebel en blokkeert het zicht, met als gevolg dat de hond zijn gezichtsvermogen volledig kan verliezen.
Daarom is het de juiste benadering om de hond naar een geregistreerde oogarts te brengen om dit probleem aan te pakken.
Gewrichtsproblemen worden over het algemeen veroorzaakt door progressieve en degeneratieve redenen. Leeftijdsproblemen kunnen bij honden ook bot- en gewrichtsproblemen veroorzaken. De twee belangrijkste ontwikkelingsproblemen zijn elleboog- en heupdysplasie.
Deze aandoening tast de botten aan die verband houden met de elleboog en veroorzaakt laxiteit van het botgewricht, vandaar dat het resultaat pijnlijke kreupelheid is.
Voor honden die lijden aan heupdysplasie, zal het dijbeen niet goed in het gewricht passen en problemen veroorzaken tijdens het lopen. Het is een erfelijk probleem.
Tekenpreventie betekent bij dit ras het verwijderen van een tekenomgeving. Ook kunnen dieren zoals knaagdieren en herten teken bij zich dragen. Bij Labrador Retrievers is het meest voorkomende tekenprobleem tekenbeetkoorts door "Brown Dog Tick". Deze teek kan zijn volledige levenscyclus in een paar maanden voltooien.
Probeer fipronil-, imidacloprid- en pyrethrin-medicatie te gebruiken, maar vermijd permethrin omdat het ook katten kan treffen. Gebruik tot slot vaccins, tekenhalsband, tekensprays, actueel enz. en bescherm uw hond tegen teken.
Nee, Labs zijn niet hypoallergeen. Ze verharen veel tijdens de ruiperiode. Eigenlijk is geen enkele hond hypoallergeen; zelfs het woord zelf is hypothetisch. Als u allergisch bent voor huidschilfers van honden, dan kunt u niet eens een hond aaien en Labs zijn daarop geen uitzondering. Maar vergeleken met andere hondenrassen hebben Labs een laag allergeengehalte.
Het vermogen van het Lab om commando's te leren is opmerkelijk. Tijdens het trainen zal je harige vriend zijn lichaam en geest trainen door middel van commando's en zijn energie decoderen in bewonderenswaardig en beheersbaar gedrag.
Labrador retrievers zijn intelligent en beschikken over een hoog energieniveau. Ze zijn bereid om allerlei fysiek zware klussen te klaren. Ze zijn esthetisch en slagen in veel banen.
Zorg ervoor dat uw Lab regelmatig ten minste 30 tot 60 minuten rigoureuze lichaamsbeweging krijgt. Anders begint je buddy ongewenste en destructieve taken uit te voeren, zoals blaffen, jagen buiten het seizoen, vechten met hekken en graven.
Het is beter om je harige vriend wat constructieve activiteiten te geven om dit probleem te voorkomen.
Geef je buddy tijdens het sporten een lange lijn. Gewelddadige adolescenten en volwassen laboratoria hebben mogelijk meer doorzettingsvermogen nodig. Maar je kunt ze wel trainen door ze te belonen voor hun medewerking en ze te corrigeren met hun eigen weerstand.
Over het algemeen is een door inspanning geïnduceerde collaps gebruikelijk bij Labradors. Zorg ervoor dat ze niet oefenen totdat ze zwak worden en instorten.
Aanbevolen porties zijn 2,5 tot 3 kommen droogvoer van goede kwaliteit per dag, die als twee maaltijden worden geserveerd.
Omdat ze vatbaar zijn voor allergieën, artritis en gewichtsproblemen, moet u uw Labrador een goed dieet geven. U moet ook op de hoogte zijn van het voedsel dat moet worden gegeven en vermeden.
De onderstaande voedingsmiddelen zijn rijk aan voedingsstoffen en zijn gezond voor Labrador Retrievers.
Voedingsmiddelen met omega-3 en omega-6 vetzuren zijn zeer nuttig voor deze honden. Gewone kip zonder kruiden en specerijen kan aan het normale voer van uw hond worden toegevoegd, omdat kip extra eiwitten toevoegt aan het dieet van uw hond.
Bonen zijn veilig voor honden, maar er zijn bepaalde bonen zoals tuinbonen of tuinbonen die vermeden moeten worden. Geef je hondenvrienden geen bonen uit blik of bonen uit blik.
Bovendien helpen voedingsmiddelen met DHA voor hun visie en hersenontwikkeling. Bovendien kun je voedingsmiddelen voeren die rijk zijn aan chondroïtinesulfaat en glucosamine, wat goed is voor hun gewrichten.
Het is belangrijk om geen zuivelproducten zoals kaas, yoghurt, enz. te voeren, omdat deze diarree kunnen veroorzaken bij honden met lactose-intolerantie. U moet ook altijd vermijden om knoflook en uien te voeren, omdat deze uitdroging bij honden kunnen veroorzaken.
So, it’s necessary to feed the right food in the right amount to dogs.
