De Duitse Kortharige Wijzer (GSP) is een veelzijdige jacht- en jachthond die goed presteert op het land en in het water.
De SAP heeft een goed gespierd maar evenredig lichaam met een diepe borst, een rechte rug en sterke dijen.
De ogen zijn donkerbruin, amandelvormig en middelgroot. SAP's hebben brede, platte oren die vrij hoog zijn aangezet en niet los van het hoofd hangen.
De staart is hoog aangezet, is meestal gecoupeerd (dit is illegaal in veel Europese landen) en wordt laag gehouden in rust en horizontaal wanneer hij in actie is. De compacte voeten zijn voorzien van zwemvliezen.
Duitse Kortharige Pointers hebben een strakke huid. Hun jassen zijn kort, dik en ruw aanvoelend. Vachtkleuren omvatten effen lever, lever en wit, lever ticked of patches, white ticked of lever roan.
De oorsprong van de German Shorthaired Pointer is onduidelijk, maar zowel de American Kennel Club (AKC) als de German Shorthaired Pointer Club of America zijn het erover eens dat er in de 18e eeuw in Duitsland grote belangstelling bestond voor het fokken van een hond die een effectieve jager zou zijn zowel op het land als in het water.
Men denkt dat het SAP is ontstaan uit foxhounds, maar ook uit Italiaanse, Franse en mediterrane Pointer-stam, de originele Duitse Pointer en de Hannoveraanse windhond.
De Eerste en Tweede Wereldoorlog hadden ernstige gevolgen voor het vermogen van Duitsland om de Duitse kortharige wijzer in stand te houden.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog hadden SAP-fokkers, naast algemene tekorten en aanvallen uit andere landen, te maken met strikte regels van Hermann Göring, die de jacht en het fokken van alle jachthonden controleerde en naar verluidt eiste dat alle helderwitte en leverhonden zouden worden vernietigd omdat ze ging niet op in het bos.
Het voortbestaan van de SAP werd geholpen door fokkers zoals Joseph Burkhart, die tussen de oorlogen was begonnen met het importeren van honden.
Fokkers die Duitse Kortharige Pointers van Burkhart's kennels kochten, gingen door met het creëren van kampioenen, wat er uiteindelijk toe leidde dat de AKC het ras in 1930 formeel erkende.
Duitse Kortharige Pointers zijn vriendelijk, slim, pittig en beschermend.
Ze zijn gefokt om te jagen en zijn extreem energiek.
Geen ras om vele uren achter elkaar opgesloten te blijven, SAP's moeten zowel mentaal als fysiek goed worden uitgeoefend.
In Duitse Kortharige Wijzer , waarschuwt auteur Nona Kilgore Bauer:"Een verveelde SAP, verstoken van menselijk gezelschap of lichaamsbeweging, kan geagiteerd of destructief worden."
Bauer waarschuwt mensen ook om hun werven zorgvuldig voor te bereiden op SAP's:"De tuin of het speelgebied moet worden omsloten door een omheining van ten minste 1,80 meter hoog, want dit is een getalenteerde ontsnappingskunstenaar die gemakkelijk een hek kan beklimmen, vooral als hij zich verveelt of onderbelast.”
Duitse Kortharige Pointers hebben een sterke leider nodig die stevig maar kalm is - ze zullen niet goed reageren op slappe commando's of overdreven sterke discipline. GSP's moeten ook worden gesocialiseerd als ze jong zijn, anders kunnen ze gereserveerd of verlegen worden tegenover vreemden.
Ze kunnen goed overweg met kinderen en beschermen zijn gezin meestal.
Ze zijn het gelukkigst als je ze meeneemt voor lange wandelingen, trektochten of jacht.
HOOG: SAP's hebben veel fysieke en mentale stimulatie nodig, of ze kunnen destructief of angstig worden. Ze zullen het niet goed doen in een kennel, vastgebonden of alleen gelaten. Ze hebben zowel menselijk gezelschap als beweging nodig.
LAAG: De korte vacht is gemakkelijk te hanteren. Borstel uw Duitse Kortharige wijzer regelmatig en baad alleen als dat nodig is. Besteed aandacht aan de zwemvliezen na uitstapjes in de buitenlucht en maak ze goed schoon.
MEDIUM: Dit is over het algemeen een gezond ras, maar Duitse Kortharige Pointers zijn vatbaarder dan andere voor bepaalde ziekten:
Hier is de eerste sneeuwval van een Duitse kortharige wijzer:
Veel Duitse Kortharige Pointers zijn in opvangcentra en reddingsacties in de Verenigde Staten, sommige van hen zijn raszuiver. Neem contact op met uw plaatselijke opvangcentrum of reddingsdienst om te zien of een SAP daar op u wacht.
Als je via een fokker moet gaan, doe dan je onderzoek en wees geen toevallige supporter van puppymolens.
