Naast een coole naam, het hondenras Schnoodle is een designerhond. Ze zijn een leuk ras dat het uitverkoren huisdier is van beroemdheden, waaronder Claire Danes, Perez Hilton en Dakota Fanning. Deze slimme pup wordt geproduceerd door de Poedel en de Schnauzer, die zowel vriendelijk als absoluut schattig zijn.
Deze honden moeten altijd in het middelpunt van de belangstelling staan, ongeacht of ze thuis, op het podium of in een therapiesessie zijn. Designer-honden, zoals de Cockapoo, Labradoodle, Puggle en het Schnoodle-hondenras zijn allemaal eerste generatie nesten van twee raszuivere hoektanden. Als je het nog niet geraden hebt, is de Schnoodle een combinatie van de Schnauzer en de Poedel.
Het idee van deze speciale huisdieren is om, idealiter, je brood aan beide kanten te laten besmeren met de gecombineerde beste eigenschappen van mama en papa. Als je van plan bent om zo'n designerhond te nemen, moet je de ouders bekijken om een goede indruk te krijgen van welke eigenschappen je harige vriend waarschijnlijk zal erven.
Maak je geen zorgen, we zullen zo ingaan op de eigenschappen van de ouders.
De hybride Schnoodle wordt niet vermeld door de American Kennel Club (AKC), omdat het geen officieel ras is. Ze mogen echter wel deelnemen aan bepaalde prestatie-evenementen zoals behendigheid, flyball en gehoorzaamheid door andere grote kennelverenigingen.
Schnoodles worden volledig erkend door de Designer Breed Registry (DBR), Designer Dogs Kennel Club (DDKC), American Canine Hybrid Club (ACHC), Dog Registry of America (DRA), International Designer Canine Registry (IDCR) en Continental Kennel Club ( CKC). Dit ras debuteerde in Minnesota in de jaren '80, toen de vraag naar poedelmengsels in het volgende decennium sterk groeide.
Er wordt aangenomen dat de eerste versies van de kleinere Schnoodles, Truffle Dogs, werden gefokt tussen Toy Poodles en Terriers. Zoals de naam al doet vermoeden, is dit ras gemaakt om de felbegeerde bosdelicatessen op te snuiven.
Het hondenras Schnoodle is een kruising tussen een volbloed Schnauzer en een Poedel. Hier is de naam slim van afgeleid. Nesten van de tweede generatie (wanneer zowel de moeder als de vader zelf Schnoodles zijn) worden tegenwoordig regelmatiger.
Er zijn bepaalde kenmerken van de Schnoodle die van de ene of de andere kant van hun afkomst komen. Door iets over de ouders te weten te komen, kun je dit hybride ras beter begrijpen.
De oudste variëteit van Schnauzer is de standaard met respectievelijk de miniatuur en de reus. De twee grotere varianten worden door de American Kennel Club (AKC) erkend als een werkhondenras, waarbij de kleine Schnauzer in de terriërgroep valt.
Het halflange haar van de Schnauzer is zacht in de puppytijd, maar wordt na verloop van tijd stug. Van de reus is bekend dat hij korter haar heeft. Tinten van de Schnauzer verschillen, met als meest voorkomende effen zwart, peper en zout of een combinatie van zwart en zilver.
Deze honden hebben een geweldige snuit met snor en borstelige Einstein-wenkbrauwen die vaak lang en ongeschoren blijven, zelfs als het lichaam wordt geschoren. Hun naam is vakkundig afgeleid van het Duitse woord Schnauze wat zich vertaalt als snuit of snuit.
Deze honden zijn gedrongen en dik uitgebeend met een vierkant lichaam. Reuzenschnauzers wegen 65 tot 90 pond en meten 23½ tot 27½ inch. Het meten van 17½ tot 19½ inch en een gewicht van ongeveer 35 tot 45 pond is de Standaard Schnauzer. De Dwergschnauzer is een lichtgewicht van slechts 13 tot 15 pond en een hoogte van slechts 12 tot 14 inch.
Alle Schnauzers zijn speels en onstuimig. Kinderen vormen geen problemen met deze actieve huisdieren die ook geweldige waakhonden zijn. Ze kunnen af en toe een beetje koppig zijn, maar training zal geen probleem worden als ze van de activiteit genieten.
Een veel voorkomende aandoening bij deze honden is het Schnauzer-comedosyndroom, een huidaandoening van ontsteking rond de haarzakjes. Andere veel voorkomende gezondheidsproblemen zijn de ziekte van Von Willebrand, progressieve retinale atrofie (PRA) en urinestenen.
Heupdysplasie komt veel voor bij de grotere Schnauzerrassen. Maagtorsie, ook bekend als GDV, is een andere veelvoorkomende gezondheidsaandoening die bij dit ras voorkomt.
Er zijn drie Poedelvariëteiten, maar dit gaat meer over de grootte en niet over het fokken. Ze zijn een van 's werelds meest favoriete huisdieren. Poedels werden in de late jaren 1800 geregistreerd door zowel de Engelse als de Amerikaanse Kennel Club binnen een paar jaar na elkaar.
Deze honden hebben prachtig gekrulde jassen met een uniforme kleur, waardoor ze uitstekende kandidaten zijn voor hondenshows. Hoewel ze niet verharen, hebben hun weelderige en zachte vachten meer onderhoud nodig met betrekking tot borstelen, baden en trimmen.
Ze zijn er in een breed scala aan kleuren, waaronder zwart, wit, blauw, grijs, zilver, rood en bruin. Unieke tinten crème, abrikoos en een lichtere bruine tint met de bijnaam café-au-lait zijn ook mogelijkheden.
De standaardpoedel is ongeveer 15 tot 22 centimeter lang met een massa van 45 tot 70 pond bij de mannetjes. Het eerlijkere geslacht weegt ongeveer 10 pond minder op haar zwaarst. Miniatuurpoedels hebben een minimale hoogte van 10 inch en een maximum van 15 ", met een gewicht van 15 tot 18 pond. De Toy Poodle is slechts 6 tot 9 pond en slechts 10 centimeter op hun hoogste.
Net als bij de Schnauzer en hun hybride nakomelingen, zijn Poedels slim en grappig. Soms grenst dit zelfs aan ondeugendheid als ze niet genoeg worden gestimuleerd, zowel fysiek als mentaal. Deze honden zijn over het algemeen vrij kalm en welgemanierd als ze goed getraind zijn, vooral in gehoorzaamheid.
Er zijn verschillende gezondheidsproblemen die de Poedel deelt met de Schnauzer. Progressieve retinale atrofie (PRA) en de ziekte van Von Willebrand zijn twee van de gedeelde gezondheidsproblemen. Heupdysplasie is een andere gedeelde zorg, maar de Poedel kan het ook in hun ellebogen krijgen.
Het is noodzakelijk om het gezicht van deze hond elke dag af te vegen met huisdiervriendelijke doekjes die geen alcohol bevatten of een vochtige doek. Hun ogen huilen regelmatig en veroorzaken roodbruine vlekken. Dit is een eigenschap die vaak wordt doorgegeven aan het hondenras Schnoodle.
Andere medische problemen die kunnen worden doorgegeven aan hun nakomelingen zijn onder meer epileptische aanvallen, maagdilatatie-volvulus (opgeblazen gevoel), talg-adenitis (SA), hypothyreoïdie, Legg-Calvé-Perthes, patellaluxatie en hypoadrenocorticisme.
VERGELIJKBAAR: 30 rassen die goede huishonden zijn en perfect voor gezinnen
Elk van de verschillende soorten Schnauzers en Poedels hebben hun eigen kenmerken. Het uiterlijk en zelfs de algehele persoonlijkheid van uw Schnoodle zal sterk afhangen van de individuele ouders. Zelfs binnen een enkel nest kunnen de grootte van de baby's en hun uiterlijk sterk variëren.
De vacht van de Schnoodle is meestal prima bij halflang haar. Idealiter zijn hun jassen bedoeld om zijdeachtig, zacht en golvend te zijn. Degenen die meer leunen op de genetica van de Schnauzer, met name in de Giant-variëteit, kunnen in latere jaren meer stug haar en dichtere vachten hebben. Aan de kant van de Poedel kan uw hond de kenmerkende strak gekrulde vacht van dit ras hebben.
Het hondenras Schnoodle verhaart heel weinig of helemaal niet. Ze worden daarom op de markt gebracht als geschikt voor mensen met allergieën. Een minder bekend feit is dat mensen die allergisch zijn voor dieren niet allergisch zijn voor het eigenlijke haar. De gevoeligheid wordt eigenlijk veroorzaakt door huidschilfers, dat is het afstoten van dode huidcellen.
Tinten van de Schnoodle variëren van uniform zwart, bruin, grijs, zilver, abrikoos, sable en wit. Combo's omvatten grijs en zilver, bruine markeringen op zwart of witte markeringen op zwart. Het is bekend dat hun kleur in de loop der jaren verandert.
De Schnoodle is vierkant van vorm zoals beide ouders. Hij kan een rechte rug hebben of een rug die langzaam afloopt van de schouders tot aan de staart. De oren van de Schnoodle zijn middelgroot en hebben de neiging om te vouwen in een kenmerkende "V". Ze zijn erg emotioneel expressief en zullen een of beide oren optillen, afhankelijk van hun stemming.
Hun hoofden zijn van gemiddelde breedte en worden smaller naar de snuit, maar niet zo prominent als de poedel. Ze vertonen vaak de karakteristieke kattenpoten van de Schnauzer. Staarten worden meestal in de lucht gehouden, wat een indicatie is dat de hond tevreden is. Wanneer het tegenovergestelde waar is of je Schnoodle gespannen is, zul je merken dat ze met hun staart tussen hun benen lopen.
Dit is de nieuwste editie van de hondenrasfamilie Schnoodle. De eigenschappen die zijn verkregen door het kruisen van een ReuzeSchnauzer en een Standaard Poedel zijn nog grotendeels onbekend, aangezien deze pups er maar heel weinig zijn. Deze grote honden komen binnen met een forse 60 tot 85 pond en zijn 24- tot 28-inch hoog.
Ook niet zo oud in de geschiedenis van Schnoodle als de kleinere versies, is de Standard Schnoodle. Het is een kruising van twee standaardouders. Ze wegen tussen de 20 en 75 pond en zijn 16 tot 26 inch lang, gemeten vanaf de schouder.
De ouders zijn in dit geval een Dwergpoedel en een Dwergschnauzer. Qua lengte zijn deze puppy's 12 tot 16 inch lang en wegen ze 14 tot 20 pond.
Deze honden hebben de bijnaam "Teddybear Schnoodles" en zijn het product van een Dwergschnauzer en een Toy Poodle. Deze kleine puppy's wegen slechts 6 tot 14 pond en zijn 8 tot 12 inch hoog bij de schoft. Dit maakt ze tot perfecte handtassen voor degenen die ervan houden hun hond overal mee naartoe te nemen.
Nogmaals, de individualiteit van je harige vriend en zijn ouders zal zijn algehele persoonlijkheid beïnvloeden. Hybriden zijn vaak moeilijk te voorspellen, maar over het algemeen zijn deze honden slim, altijd jong van hart en spelen ze graag.
Ze zijn aanhankelijk, beschermend tegen hun baasjes en sociale wezens. In het beste geval zijn ze niet zo koppig als de Schnauzer en iets minder energiek zoals de Poedel.
Iedereen zal een geweldige eigenaar van een Schnoodle-hondenras worden. Ze zijn ideaal voor onervaren eigenaren, maar ook voor alleenstaanden of gezinnen. Ze passen zich gemakkelijk aan je levensstijl aan, zolang je ervoor zorgt dat ze voldoende beweging krijgen en veel speeltijd.
Hoewel ze goed overweg kunnen met het gezin, hebben Schnoodles de neiging om de ene mens meer te bevoordelen dan de anderen. Neem ze als traktatie mee als u boodschappen doet in uw auto. Ze vinden dit geweldig!
Kleinere Schnoodles doen het goed in appartementen, maar de grotere hebben zeker een omheinde tuin nodig. Dit is eigenlijk beter voor alle Schnoodles, omdat ze graag stoeien en hun eigen staart in cirkels kunnen achtervolgen voor wat lijkt op uren achter elkaar.
Schnoodles zijn binnenhonden. Ze gedijen niet goed als ze buiten worden gelaten of voor langere tijd alleen, omdat sommigen last hebben van verlatingsangst.
AANBEVOLEN: Hoe om te gaan met scheidingsangst bij honden?
Vanwege hun luchtige aard , kinderen en Schnoodles kunnen met elkaar opschieten als een huis dat in brand staat. De enige keer dat dit lastig kan zijn, is als u een oudere hond adopteert die voor het eerst aan kleintjes wordt voorgesteld. Hoewel ze nog steeds geen extreem veel voorkomend ras zijn, zeggen eigenaren dat de Toy Schnoodles beter overweg kunnen met oudere kinderen dan met peuters.
Houd altijd toezicht op de speeltijd tussen kinderen en uw huisdieren. Aan oor en staart trekken of de hond benaderen tijdens het slapen of eten is nooit een goed idee. Dit geldt voor alle puppy's en niet alleen voor de Schnoodle.
Schnoodles zijn uitstekende waakhonden en staan bekend om hun enorme bescherming. Ze waarschuwen je gegarandeerd door te blaffen als er een onbekende in de buurt is. Hoewel deze honden normaal gesproken niet agressief van aard zijn, is het het beste om ze aan nieuwe mensen voor te stellen door vaak bezoekers te ontvangen of ze mee te nemen op routine-excursies naar het park.
Als je vanaf de puppytijd kennismaakt met andere huisdieren, zouden er geen problemen moeten zijn. Dit omvat voor het grootste deel katten, hoewel kleinere beestjes zoals konijnen of vogels kunnen worden achtervolgd. Zorg ervoor dat je Schnoodle zijn eigen speelgoed heeft. Ze houden er niet van om te delen, en dit geldt des te meer als het om hun voerbak gaat.
In de kleinere versies, als ze terriërkenmerken hebben, kan het Schnoodle-hondenras behoorlijk hard spelen en wantrouwend zijn tegenover andere honden. Activiteiten om socialisatie te bevorderen (met name puppylessen) worden aanbevolen.
Omdat ze gezegend zijn in de brain department, these dogs are quick to catch on when training, and endless repetition is not required. It also helps that they are people pleasers. They are attentive and quick to obey.
It is best to start training the day you bring your Schnoodle home. The Schnoodle is quite sensitive, so positive reinforcement when training works best. Unless they get this attribute from the Poodle, Schnoodles are not noisy. If they do have this proclivity, training from a young age will prevent excessive barking from becoming a habit.
Schnoodles will bark when there is an intruder, and they will tend to voice their displeasure when they are bored or lonely. Another outlet for them here would be to act out in a destructive manner. For these reasons, Schnoodles are best suited for a home where they would not be left alone for long periods of time every day.
The life expectancy of the Schnoodle dog breed is 10 to 15 years with an average of 13 years. This is considered the norm for both parental breeds as well. If you're thinking of adopting one of these dogs, you need to understand that it is a long term commitment.
The amount of attention to your Schnoodle’s coat will depend on which parent's characteristics he has. If they have the wiry coat of a Schnauzer, they need minimal grooming and only weekly brushing to remove dead skin cells.
If he has the softer, wavy hair of a Poodle, you can expect some tangling and matting. To prevent this, your best friend will need brushing more often. Optimally this should be at least bi-weekly. Schnoodles with silky coats must be brushed after every bath. To prevent excessive matting of the fur, use a hairdryer.
As with the Schnauzer, the mustached and bearded look suits the Schnoodle. Make sure to keep this crumb-free and clean with regular trimming. Trimming is necessary every month to two months if their coats are curly or wavy. This is simple enough for a do-it-yourselfer. (Check out the video guides listed below for more information)
You'll also need to brush your dog's teeth several times a week to prevent gingivitis and the build of tartar. Issues of the gum and teeth are more common in the Toy Schnoodle, but they are found in every variation of the breed.
Schnoodles tend to have the Poodle problem of staining under the eyes as well. Prevent this by cleaning their faces every day. Their ears must be kept clean and dry on a regular basis too. Any sign of a smell or redness is a sign of infection. Additionally, healthy ears require the regular trimming of hair in this area.
Nails should be trimmed at least every week or two to prevent snagging. The Schnoodle will get excited when you come home, and he may inadvertently hurt you when jumping up to greet you.
Finally, a topic that most owners don't even think about. The Schnoodle dog breed needs the hair around his private areas trimmed regularly, as an odor can be caused from accumulated urine. It is also not uncommon for feces to stick to the bottom area as well.
For more detailed information on these specific dog grooming tasks, you can check out Top Dog Tips' helpful video grooming guides, including:
Common in both the Poodle and Schnauzer, hip dysplasia causes an abnormality in the hip socket’s formation. As mentioned above, Leg-Calvé-Pethese Diesease is common in the Schnoodle dog breed as well. With this condition, blood circulation is limited, which causes the disintegration of the femur and the hip joint at the pelvis.
Progressive Retinal Atrophy (PRA) is another common condition seen in this breed. The late stages of PRA can result in complete blindness. It is common in both breeds of parents, making it very common in the Schnoodle.
Another eye condition often seen in these dogs is cataracts. This milky overlay on the eye, which occurs in the twilight years, will affect vision and can usually be removed during surgery.
Skin conditions seen in the Schnoodle include sensitivity, allergies or dry/oily seborrhea. The latter is a lesser known condition that produces itchiness and scaling of the skin.
Other health risks that are sometimes seen in this breed and can be very serious include:
The Schnoodle is fairly active and needs at least 60 minutes of daily exercise. They make super jogging partners but if you are not that sporty, brisk walks to the park will work just as well.
Play, play and play! Think catch, fetch, tag or tug-of-war. This is a fun way for your Schnoodle to burn energy. Please bear in mind that these dogs are intelligent, so they do not only need physical stimulation but mental activities as well.
Any type of purebred pup should be purchased from a reputable breeder. Because the Schnoodle is a hybrid of two purebred breeds, they are much less common and will not likely be found in shelters or at rescue organizations.
Consult with associations if you are not sure if there is a Schnoodle breeder in your area. The reason that it is so important to find a reputable breeder is that thoroughbreds may develop certain diseases that are genetic. Good parent matching can eliminate some of these, and the breeder should also provide you with a clearance certificate from the necessary medical centers.
Many Schnoodle parents that have adopted their pet from a rescue group have found this to be extremely rewarding. If you have it in your heart, extra patience, and the means to provide a neglected pooch with a good home, this is one option worth considering. Just remember that it may take a while to find a rescue Schnoodle that needs you.
LEES VOLGENDE: 30 populairste hondenrassen die over de hele wereld beroemd zijn
