Suikerzweefvliegtuigen zijn een van de schattigste huisdieren. Het zijn zeer sociale dieren en gebruiken actief geluiden om te communiceren, waaronder de schors. Maar wat blaft een suikerzweefvliegtuig gemeen? En wat betekenen al hun andere geluiden?
Dr. Jess legt de bast van de suikerzweefvliegtuig hieronder uit:
Suikerglijders zijn ook algemeen bekend als "suikerberen" en "honingglijders".
Het zijn kleine schattige dieren die in gevangenschap worden gehouden als pocket pets .
Suikerglijders hebben grote ogen, zachte vachten met een dorsale (achter)streep van bast en kleine driehoekige oren.
Ze maken deel uit van de buideldierfamilie (zoals kangoeroes) en houden hun baby's (joeys genaamd) in de buidel van het vrouwtje rond hun buikstreek.
Ze hebben een huidplooi onder hun armen waardoor ze in de lucht kunnen glijden wanneer hun armen gestrekt zijn.
Suikerzweefvliegtuigen kunnen 5-7 jaar leven en zijn sociale dieren , gemakkelijk depressief worden zonder vrienden.
Een blaf is een geluid dat meestal wordt geproduceerd door honden, wolven, coyotes en zeehonden.
Deze dieren gebruiken dit blaffende geluid om te communiceren dingen zoals waarschuwing/alarm, opwinding, de behoefte aan iets, enz.
Onder normale omstandigheden kunnen suikerzweefvliegtuigen vier primaire soorten geluiden maken, waaronder blaffen. De andere drie primaire geluiden zijn krabben, tjilpen/spinnen en sissen.
Net zoals een menselijke schreeuw, krijs of schreeuw veel verschillende dingen kan betekenen, kan de "schors" van een suikerzweefvliegtuig ook heel wat verschillende betekenissen hebben. Hieronder heb ik een paar van de belangrijkste redenen genoemd waarom een suikerzweefvliegtuig kan blaffen.
In het wild hebben suikerzweefvliegtuigen de neiging om te blaffen als een "waarschuwing" , als een roofdier het gebied binnenkomt waar hun kolonie momenteel leeft, andere zweefvliegtuigen waarschuwen voor de indringer.
U zult merken dat alle zweefvliegtuigen in het gebied na een waarschuwingsblaf ter plaatse zullen bevriezen . Dit komt omdat in het wild, als ze niet bewegen, een roofdier ze minder snel zal zien en opeten.
Ze kunnen het blaffen ook gebruiken als onderdeel van hun paringspraktijken wanneer ze proberen een partner te vinden .
Mensen praten om te communiceren, honden blaffen om te communiceren en suikerzweefvliegtuigen doen dat ook. Het geluid van een blaffende suikerzweefvliegtuig is vergelijkbaar met een heel kleine hond.
Verwacht wat geblaf als je suikerzweefvliegtuig iets moet communiceren met andere suikerzweefvliegtuigen of met jou.
De bast van een suikerzweefvliegtuig is een zeer geavanceerde manier van communicatie tussen leden van de soort en hun poging om met ons te communiceren.
Ook al lijkt het erop dat ze meestal een soort van aandacht willen als ze blaffen, kan het ook een manier zijn om met elkaar te praten te.
Thuis kan het bakken gebeuren wanneer ze plotseling worden blootgesteld aan iemand of iets dat ze niet kennen of niet kennen, zoals een vreemd persoon of dier of lawaai.
Een andere veel voorkomende reden waarom suikerzweefvliegtuigen blaffen, is simpelweg dat het een oproep is aan jou of andere wezens (mensen of dieren) in hun omgeving.
Er is meestal een reden waarom een suikerzweefvliegtuig blaft. De meeste coherente suikerzweefvliegtuigen zullen doorgaans niet "blaffen" zonder reden , ook al is het in onze ogen een dwaze reden.
Hoewel de 'schors' van een suikerzweefvliegtuig hetzelfde klinkt voor het ongetrainde oor, kan het in feite heel verschillende dingen betekenen, afhankelijk van de schors.
Als je maar één zweefvliegtuig hebt, is de kans groot dat ze zich soms gaan vervelen en zich eenzaam voelen, vooral als je er niet bent. Ze kunnen blaffen of "praten", in een poging een suikerzweefvriend te vinden.
Sommigen geloven dat hun blaffen iets te maken heeft met het feit dat ze eenzaam zijn en aandacht zoeken van jou of een ander suikerzweefvliegtuig.
Huishoudens met meerdere suikerglijders hebben echter gemeld dat hun suikerglijders nog steeds blaffen, ook al zijn ze samen. Dus misschien betekent blaffen niet altijd dat ze eenzaam zijn
Als je geblaf hoort, controleer dan of er niets mis is met je suikerzweefvliegtuig of zijn omgeving. Onthoud dat suikerzweefvliegtuigen zelden zonder reden blaffen!
Het kan zo klein en eenvoudig zijn als een lege waterfles of voerbak in hun verblijf, tot zo groot als een roofdier in de buurt van hun kooi.
Wees dus veilig versus sorry, en controleer uw blaffende suikerzweefvliegtuig als hun blaffen ongewoon of abrupter dan normaal lijkt.
Suikerglijders hebben een uniek geluid dat sommige mensen omschrijven als een zwerm sprinkhanen , met een geluid dat met een hoge toon in en uit ebt.
Krab wordt beschouwd als een van de meest voorkomende geluiden s die suikerglijders maken en is meestal het eerste geluid dat nieuwe eigenaren van suikerglijders horen van hun nieuwe huisdier.
Crabbing is gewoon een grote daad waarbij je suikerzweefvliegtuig probeert een dappere, stoere vent te zijn en groter te doen dan ze in werkelijkheid zijn.
Het komt vaak voor tijdens de vroege stadia van binding met het nieuwe suikerzweefvliegtuig, terwijl het suikerzweefvliegtuig bang is en onzeker over zijn nieuwe omgeving en nieuwe mens.
Als een zweefvliegtuig eenmaal goed met mensen is verbonden, zullen ze dit geluid zelden meer maken.
De enige andere keer dat ze dit geluid maken, is wanneer ze plotseling schrikken of zich bedreigd voelen door iemand die ze niet kennen.
Tjilpen is een zacht spinnend of getjilp geluid.
Het is een geluid dat wordt gemaakt wanneer een zweefvliegtuig zijn genegenheid uitdrukt voor hun mens of voor elkaar.
Suikerzweefvliegtuigen gebruiken getjilp niet alleen om met elkaar te communiceren, maar ook om met hun mensen te communiceren. Veel mensen denken dat het hun manier is om I love you te zeggen .
Suikerzweefvliegtuigen tjilpen ook naar hun nieuwe baby's terwijl ze borstvoeding geven.
Suikerzweefvliegtuigen blaffen niet alleen als een hond, ze sissen soms ook als een boze kat.
Suikerglijders kunnen een zacht nies- of sissend geluid maken.
Meestal is dit 'niezen' of sissen eigenlijk gewoon een natuurlijk onderdeel van hun reinigings- en verzorgingsritueel.
Suikerglijders in hun handen spugen , maken een zacht niesgeluid en verzorgen vervolgens hun hele lichaam met hun natte handen. Het is de suikerzweefversie van een kat die zichzelf schoon likt.
Als u merkt dat ze het overmatig doen, kunt u het beste contact opnemen met uw plaatselijke dierenarts meteen voor de volgende stappen over wat u vervolgens moet doen.
Hoewel dit geluid kan wijzen op een ernstig medisch probleem, zoals een luchtweginfectie, is het in de meeste gevallen volkomen normaal.
