Als je honden of katten hebt gehad, heb je er wat tijd aan besteed om ze te verzorgen, hun vacht netjes en knoestvrij te houden, hun klauwen getrimd en de stank weggespoeld van het interessante dode ding dat ze zojuist in het park hebben binnengerold. Hoe is het houden van ratten te vergelijken? Hier zijn enkele van de belangrijkste dingen die je moet weten over het verzorgen van ratten.
Inhoudsopgave
Ratten zijn behoorlijk hygiënische dieren en brengen een aanzienlijk deel van hun dag door met wassen en verzorgen. Over het algemeen is het niet nodig om een gezonde rattenrat te wassen , tenzij u dat in het bijzonder wilt. Sommige fokkers en eigenaren wassen hun ratten bijvoorbeeld voor een show. Onthoud dat baden natuurlijke vetten en oliën van de huid en vacht verwijdert en kan drogen, dus het is niet iets dat regelmatig moet worden gedaan, tenzij er een medische noodzaak is.
De enige keer dat ik mijn ratten in bad doe, is als ze heel oud zijn en zichzelf niet meer goed verzorgen . Lord Harold, die net vier werd, nam de laatste paar maanden elke dag een sponsbad, omdat hij een beetje te krakerig was om voorover te buigen en zijn achterste te wassen. In dat geval is het belangrijk om de achterkant en het genitale gebied schoon te houden om ophoping van ontlasting of urine in de vacht te voorkomen, aangezien deze de huid kunnen beschadigen.
Ratten verschillen in hun houding ten opzichte van water. Sommigen zullen er niet bij in de buurt komen, sommigen zullen in een kom duiken om lekker rond te spetteren. Een belangrijke factor is of ze in hun jeugd kennis hebben gemaakt met waterspelen . Als een rat gewend is om met water om te gaan, zullen ze veel gemakkelijker in bad kunnen gaan dan wanneer ze dat niet zijn.
Afgezien van de oudjes heb ik maar één andere rat een bad gegeven, en dat was een reddingsjongen van middelbare leeftijd met een atypische ringworm. De dierenarts stelde voor om een shampoo te proberen. Laten we zeggen dat tegen het einde van de poging de hele kamer en alle menselijke omstanders grondig doorweekt waren. De moraal van het verhaal is dat als je je ratten wilt wassen, ze op jonge leeftijd in contact moeten komen met water door waterbakken en erwtenvissen.
Dit is grotendeels een kwestie van keuze voor de eigenaar. Gezonde ratten zorgen voor hun eigen nagels. Ze zullen ze op natuurlijke wijze verslijten door rond te rennen en zullen ook de uiteinden met hun tanden afknippen als ze denken dat het nodig is. Sommige ratten zijn zelfknippers en andere niet, maar ik heb nog nooit een gezonde rat gehad die overgroeide nagels kreeg. Dus, vanuit het oogpunt van zorg, hoeven ratten hun nagels niet te knippen als ze actief en gezond zijn .
Dat wil echter niet zeggen dat hun nagels niet scherp zijn. In tegenstelling tot katten trekken ratten hun klauwen niet terug, en ze gebruiken ze bij het klimmen (mooie scherpe nagels zijn de reden waarom sommige mijn jongere meisjes verticale bakstenen muren kunnen beklimmen). Dat kan leiden tot krassen op de blote menselijke huid - en de klassieke skype-uitwisseling "Heeft uw man pijn?" "Nee, hij heeft gewoon een rat in zijn broek".
Dus sommige eigenaren geven er de voorkeur aan de nagels van hun ratten te knippen om ze korter en botter te houden. Persoonlijk stoor ik me er niet aan omdat het niet nodig is voor het welzijn van de ratten , maar het wordt verwacht voor shows in sommige fantasieën.
Net als in bad gaan, is de enige keer dat ik rattennagels knip, wanneer ze oud worden . Zeer oude ratten kunnen niet per se bij hun achterpoten komen om hun klauwen zelf te knippen. Als ze achtereinddegeneratie hebben (een ruggengraatprobleem dat veel oude huisdierenratten ontwikkelen), verslijten de nagels vaak niet goed tijdens beweging, en dat betekent dat ze het risico lopen te gaan groeien. Ik controleer regelmatig de nagels van oudjes en knip ze die een beetje lang worden.
Het is belangrijk om voorzichtig te zijn bij het knippen van de nagels van een rat, want als de nagel te kort wordt geknipt, kan deze gaan bloeden, en als de rat gestrest is of worstelt, bestaat er altijd een risico dat er per ongeluk een teen wordt afgesneden. Als je nog nooit de nagels van kleine dieren hebt geknipt, is het een goed idee om een demonstratie te krijgen van een dierenarts, of een meer ervaren eigenaar, voordat je het zelf probeert.
De sleutel bij het knippen van nagels is om slechts een klein beetje van de punt af te nemen, en ver weg te blijven van het snelle , dat is de donkerrode / paarse lijn langs de nagel bij de teen - dat is het beetje dat zal bloeden.
Het is ook belangrijk om de rat stevig vast te houden in een positie die geen alarm of stress veroorzaakt . Ik laat mijn man ze knuffelen, terwijl ik het knippen doe.
Er zijn twee opties voor nagelknippers. Ik gebruik een paar kleine menselijke nagelknippers - ik vind dat het grootste deel van de tondeuse voor de voet het gemakkelijker maakt om een veilige grip op individuele nagels te krijgen. De andere optie, die door de meeste dierenartsen en trimmers wordt gebruikt, is een gespecialiseerde nagelknipper voor kleine dieren. Wat het beste is, hangt echt af van persoonlijke voorkeur.
Als je ongecastreerde jongensratten hebt, zul je merken dat ze onder hun rugvacht vaak een laag oranje wasachtig "vuil" ontwikkelen. Wat is dit en moeten eigenaren zich hier zorgen over maken?
Deze oranje wax heet buck vet . Het is een huidafscheiding die wordt veroorzaakt door de testosteronniveaus van de jongens - vergelijkbaar met de manier waarop menselijke jongens vaak een vettere huid kunnen hebben dan meisjes. Het is volkomen natuurlijk, en tenzij het erg dik is en pels- of huidproblemen veroorzaakt, kun je het het beste met rust laten.
Als het problemen veroorzaakt, kan een zachte wasbeurt het dunner maken, maar onthoud nogmaals dat regelmatig wassen het probleem waarschijnlijk verergert omdat de huid probeert de verloren oliën te vervangen.
Gerelateerde berichten:
Zoals je waarschijnlijk al begrepen hebt, hebben ratten niet veel hulp nodig bij hun verzorging - een gezonde actieve rat kan worden overgelaten om voor hun eigen vacht en lichaam te zorgen. Hetzelfde geldt voor tanden en oren – meestal hoeven we niet in te grijpen. In plaats daarvan zijn dit zaken om in de gaten te houden, zodat we eventuele problemen tijdig kunnen signaleren.
De voorste snijtanden van ratten groeien constant, maar ze worden afgesleten door ratten die op hard voedsel kauwen (en tralies, en kooimeubels, en muren...), en de bovenste en onderste paren tanden tegen elkaar slijpen. Als een van de tanden echter beschadigd raakt of wankel in de kaak wordt , worden de tanden niet gelijkmatig afgeslepen en kan een snijtand overgroeien. Als dit gebeurt, moet de dierenarts het misschien knippen of afbramen.
Het is een goed idee om regelmatig in de mond van ratten te kijken, zodat ze eraan wennen, en om te zien hoe gezonde tanden eruit zien en om eventuele problemen op te sporen. Een rat die niet wil eten of afvallen, moet altijd worden gecontroleerd op gebitsproblemen.
Ratten zouden geen problemen moeten hebben met tandbederf zolang ze een gezond dieet krijgen, zonder geraffineerde suikers en snoep.
Net als mensen maken ratten oorsmeer. Dit loopt van nature uit het oor tijdens het slapen of wordt verwijderd tijdens normaal zelfverzorging (als je een rat zijn achterste poot in zijn oor ziet steken, ermee ronddraait en dan op zijn klauwen kauwt - dat is oorsmeerverwijdering). Als een rat geïrriteerd lijkt aan zijn oren of afscheiding of een geur in het gebied heeft , dat is een teken van een oorontsteking en ze moeten onmiddellijk door een dierenarts worden gezien voor diagnose en behandeling.
Het is geen goed idee om te proberen de oren van uw ratten schoon te maken, behalve in uitzonderlijke omstandigheden. Net als bij mensen, is het een slecht idee om wattenstaafjes of iets anders eronder te plakken en de delicate structuren van de gehoorgang te beschadigen.
De enige keren dat ik heb moeten helpen met oorsmeer was bij zeer oude ratten die hun voeten er niet meer in konden krijgen om te verzorgen. In die gevallen greep ik alleen in toen ik een grote hoeveelheid was kon zien, en ik was uiterst voorzichtig om het voorzichtig naar boven en naar buiten te plagen, nooit naar beneden in de richting van de gehoorgang duwend. Met oren, bij twijfel, laat het met rust en vraag een dierenarts om advies.
