Terwijl dit virulente virus zijn opmars over de hele wereld voortzet en verwoesting in zijn kielzog achterlaat, houdt technologie ons opgeleid en verbonden, maar zal ons, onze redders, slimme toegewijde geesten, niet redden. Op dit kruispunt kan geen enkel bedrijf, bedrijf of individu zich individueel identificeren met een beroep, geloof of cultuur. Tenzij uw enige doel zelfzorg en behoud is.
Kennis, discipline en respect zullen de mensheid redden. Respect voor elkaar, voor de personen die werken met gevaar voor hun veiligheid en leven. Feiten zijn belangrijk, niet je gevoelens van isolatie en quarantaine. Je gevoelens sparen kan betekenen dat je het leven van een gezondheidswerker in gevaar brengt.
Als je hier onveranderd uit komt, niet bereid om compromissen te sluiten over je vroegere eisen van deze planeet en de mensen om je heen, was de lockdown een gemiste kans op zoveel niveaus, mentaal, emotioneel en psychologisch.
Het maakt niet uit wie je bent en wat je doet, of je nu een bedrijf hebt, on- of offline, rijk of arm, zwart, wit of groen. De onzichtbare superbug komt naar je toe, de brutaliteit van deze bug, het respecteert geslacht, kleur, machtsstructuur niet ....
En vraag jezelf af hoe we hier zijn gekomen? Hoe is de meest geavanceerde beschaving (denken we graag) in de geschiedenis massaal opgesloten? Je maakt deel uit van een beschaving die naar de maan kan vliegen maar nu je huis niet kan verlaten! Medische broederschappen, onderzoekers, mensen van wetenschap en rede werken onvermoeibaar ten koste van hun eigen leven om het onze te redden. Bezorgjongens en meisjes, sanitair, chauffeurs, supermarkten … allemaal opgevoerd zodat jij eruit kon stappen, en dat is een feit dat wij en de geschiedenis nooit mogen vergeten.
