Elke hondenbezitter moet weten wat hij moet doen als een hond is blootgesteld aan een toxine of gif. Er zijn veel soorten giftige stoffen waarmee een hond in aanraking kan komen. Als u denkt dat uw hond is blootgesteld aan een gif of giftige stof, is het belangrijk dat u snel handelt. Neem indien mogelijk van tevoren (voordat het een noodgeval is) de tijd om te leren wat u moet doen als uw hond wordt blootgesteld aan een toxine.
Als uw huisdier stabiel lijkt, probeer dan het toxine te identificeren en hoe uw hond ermee in contact is gekomen, zodat u uw dierenarts zoveel mogelijk informatie kunt verstrekken. Als uw hond er echter ziek uitziet en/of u niet zeker weet hoe lang geleden de blootstelling plaatsvond, zoek dan onmiddellijk een behandeling om verergering van de ziekte te voorkomen. Vroegtijdige interventie kan levensreddend zijn voor veel blootstellingen aan toxines, vooral als ze kunnen worden verwijderd voordat er te veel tijd is verstreken. Uw dierenarts kan mogelijk afleiden welk toxine is ingenomen op basis van het lichamelijk onderzoek en laboratoriumbevindingen. Als u of een ander gezinslid tijd heeft om het te onderzoeken, probeer dan te achterhalen of het is gegeten, ingeademd of door contact is geweest. Was het een giftige plant? Zou het een schadelijk voedsel kunnen zijn? Is uw hond in aanraking gekomen met een ander dier zoals een pad? Was het een giftige chemische stof of medicijnen voor mensen? Probeer te bepalen hoeveel van het toxine uw hond heeft gegeten, ingeademd of anderszins in contact is gekomen. Zorg voor de originele verpakking van het toxine (indien van toepassing).
Uw volgende stap is om veterinair medisch advies in te winnen, zelfs als uw hond zich normaal gedraagt. U moet niet wachten tot uw hond ziekteverschijnselen vertoont, want dan kan het te laat zijn. Geef uw hond nooit een huismiddeltje of andere behandeling zonder eerst met een dierenarts te overleggen. Als het kantoor van uw familiedierenarts open is, bel ze dan eerst. Als de vergiftiging na sluitingstijd optreedt, bel dan een nabijgelegen veterinaire noodkliniek. Een dierenarts kan u vertellen hoe u verder moet gaan. De maatregelen die u moet nemen, zijn afhankelijk van het type blootstelling aan toxine. Hier volgen enkele acties die een professional kan adviseren:
Het is een goed idee om de medische dossiers van uw hond, inclusief vaccinatiegeschiedenis, huidige medicijnen, voedsel- en medicijnallergieën en identificatie (zoals een microchip of tatoeage) en andere belangrijke items in een toegankelijke ruimte te bewaren voor het geval u naar een nieuwe dierenkliniek. Zorg er ook voor dat uw hond een halsband met een ID-tag draagt of bewaar deze bij de deur (met een riem), zodat ze gemakkelijk te pakken zijn als ze naar buiten gaan.
Over het algemeen moet u contact opnemen met een dierenkliniek als uw hond tekenen van ziekte vertoont, zelfs als u geen vergiftiging vermoedt. De symptomen van toxiciteit verschijnen mogelijk uren tot dagen niet. Tekenen kunnen vaag zijn, zoals lethargie of slechte eetlust. Tekenen van toxiciteit kunnen ook extremer zijn, zoals toevallen, collaps of moeite met ademhalen.
Doe er alles aan om in de eerste plaats blootstelling aan toxine te voorkomen. Houd gevaarlijke voorwerpen buiten het bereik van uw hond (dit geldt ook voor uw afval). Probeer producten in uw huis en tuin te gebruiken waarvan bekend is dat ze veilig zijn voor huisdieren. Zorg ervoor dat u tijdens het koken geen potentieel schadelijke etenswaren laat vallen. Kies huisdierveilige planten en bloemen voor uw huis en tuin. Preventie is het beste wat u kunt doen om uw hond te beschermen. Er kunnen echter nog steeds toxiciteiten optreden, hoe voorzichtig u ook bent. Gelukkig heb je nu goede informatie en middelen om je te helpen als je hond wordt blootgesteld.
