Een oudere hond die veel water drinkt, kan een teken zijn van een gezondheidsprobleem. Meestal drinkt een hond ongeveer één kopje water per 10 pond lichaamsgewicht. De meest voorkomende oorzaken van een hond die plotseling veel meer water drinkt, zijn nierfalen, diabetes mellitus, het syndroom van Cushing of gewoon uitdroging, die allemaal moeten worden aangepakt. Als uw oudere hond te veel water drinkt, plan dan een bezoek aan de dierenarts.
Verhoogde wateropname kan een teken zijn van veel verschillende omstandigheden. Nierfalen, diabetes mellitus en het syndroom van Cushing zijn de meest voorkomende oorzaken bij oudere honden. Verhoogde waterconsumptie kan ook worden gezien bij uitdroging, maar deze aandoening kan worden gezien bij honden van alle leeftijden.
De nieren vervullen vele functies, waaronder waterbesparing. Hydratatie van het lichaam is zowel afhankelijk van het waterverbruik als van de afvoer van water. In tijden van uitdroging moet de nier reageren door water te besparen. Dit betekent dat alle materialen die het lichaam nodig heeft om zich te ontdoen nog moeten worden verwijderd, maar de nier moet dit regelen met de kleinst mogelijke hoeveelheid water. Een huisdier met een verminderde nierfunctie zal moeite hebben om de urine te concentreren en zal extra water moeten drinken om de afvalstoffen van het lichaam te verwerken.
Diabetes mellitus wordt veroorzaakt door een tekort aan insuline in het lichaam. Insuline is nodig om glucose (suiker) uit de bloedbaan te verwijderen, en wanneer het laag of afwezig is, is er een ophoping van glucose in het bloed. Normaal gesproken behouden de nieren de glucose van de bloedbaan, maar hun filterfunctie kan worden overweldigd door de zeer hoge bloedsuikerspiegel. Deze overtollige glucose komt terecht in de urine en trekt extra water mee, wat leidt tot de kenmerkende tekenen van verhoogde dorst en plassen.
Het syndroom van Cushing, ook bekend als hyperadrenocorticisme, is een hormonale onbalans die het gevolg is van overmatig cortisol in de bloedbaan. De symptomen komen voort uit langdurige overmatige blootstelling aan dit hormoon. Overmatig drinken en plassen zijn veelvoorkomende symptomen, maar ze beginnen meestal geleidelijk en eigenaren denken misschien dat het gewoon een onderdeel is van het normale verouderingsproces. Aanvullende symptomen die uw dierenarts kunnen helpen om het te onderscheiden van andere aandoeningen worden hieronder gegeven.
Uitdroging komt vaak voor en kan een oorzaak zijn van een verhoogde wateropname. Deze aandoening kan voorkomen bij honden van alle leeftijden en kan mogelijk levensbedreigend zijn. Een huidturgortest kan thuis worden uitgevoerd. Als de huid langzaam terugkeert naar zijn positie, kan uw hond matig tot ernstig uitgedroogd zijn. Als de huid niet volledig terugkeert naar zijn positie, kan uw hond ernstig uitgedroogd zijn en mogelijk in kritieke toestand verkeren. Deze test is niet altijd nauwkeurig, dus als u vermoedt dat uw hond uitgedroogd is, dient u onmiddellijk een dierenarts te raadplegen.
Uw dierenarts zal enkele laboratoriumtests uitvoeren om te bepalen welke aandoening de oorzaak is van een verhoogd waterverbruik. Elk vereist een bloedchemiepanel, dat de belangrijkste orgaansystemen en elektrolyten zal evalueren. Ze zullen ook een volledige bloedtelling uitvoeren, die de rode en witte bloedcellen zal beoordelen, evenals een urineonderzoek. De onderstaande tabel geeft een beschrijving van wat wordt gebruikt om de juiste conditie te bepalen.
Als uw oudere hond meer water drinkt dan normaal, is het tijd om uw dierenarts te bezoeken. Maar zorg ervoor dat u vóór het bezoek eventuele vragen opschrijft die u wilt stellen. Het kan nuttig zijn om aantekeningen te maken waarin het drink- en urinegedrag van uw hond wordt beschreven. Overweeg ook om van tevoren contact op te nemen met het kantoor om te zien of ze willen dat u een urinemonster binnenbrengt. Hoe beter u bent voorbereid, hoe minder stressvol het bezoek voor u en uw hond zal zijn.
Eenmaal op kantoor zal de dierenarts een hoofd-tot-poot onderzoek uitvoeren en de nodige diagnostiek uitvoeren. Op basis van geschiedenis, onderzoek en testen zal een diagnose worden gesteld. Soms is een diagnose niet voor de hand liggend en is meer onderzoek nodig. Uw dierenarts zal alle testen en aanbevelingen voor behandeling doornemen. Wat de oorzaak van een verhoogd waterverbruik ook is, uw dierenarts zal met u samenwerken om het best mogelijke resultaat voor uw oudere hond te bieden.
