In dit artikelAls katteneigenaar is het beangstigend om uw geliefde kat te zien lijden aan een epileptische aanval of een andere neurologische episode. Toch kunnen neurologische aandoeningen bij katten voorkomen, net als bij mensen. In feite werkt het centrale zenuwstelsel van een kat, net als bij mensen, met een complex netwerk van zenuwen om berichten naar het lichaam te sturen. De hersenen sturen signalen door het ruggenmerg, die vervolgens naar de zenuwen reizen en organen en spieren vertellen hoe ze moeten functioneren. Wanneer iets in het lichaam deze signalen verstoort, kunnen er allerlei problemen optreden. Sommige neurologische aandoeningen kunnen worden behandeld of behandeld met medicijnen en andere met een operatie.
Neurologische aandoeningen zijn het gevolg van een verstoring van het zenuwstelsel van uw kat. Als het probleem in de hersenen zit, kunnen epileptische aanvallen aanwezig zijn. Een infectie in het ruggenmerg kan echter leiden tot een onvaste gang, problemen met het functioneren van ledematen of volledige verlamming. Een verstoring van de zenuwen kan bijna elk deel van het lichaam van uw kat aantasten, inclusief het gezicht, de mond, de benen of de poten. En aangezien het zenuwstelsel de meeste van de belangrijkste lichaamsfuncties van uw kat beïnvloedt, kunnen problemen met evenwicht, spraak (miauwen), eten, urineren en poepen ook aanwezig zijn als er een neurologisch probleem is.
Een groot aantal symptomen kan gepaard gaan met een neurologische aandoening, afhankelijk van de locatie en oorzaak van de laesie. Een kat kan je echter niet vertellen of ze duizelig, gedesoriënteerd of depressief is, dus het zoeken naar fysieke representaties van angst is cruciaal bij de diagnose. Ten eerste zijn er duidelijke symptomen zoals toevallen, plotselinge blindheid, niet kunnen lopen of lopen met een dronken gang (ataxie), of zelfs gedeeltelijke of volledige verlamming van het gezicht of de ledematen. Dingen zoals spiertrekkingen of trillingen zijn misschien moeilijker te herkennen en het kan zijn dat u wat rustige tijd moet besteden aan het bestuderen van uw kattenvriend. Let op als uw kat gedesoriënteerd of verward is, abnormaal snelle oogbewegingen (nystagmus) heeft, een kop schuin houdt of in cirkels begint te lopen, aangezien dit een teken kan zijn van iets ernstigs. En als u een van deze symptomen opmerkt, bel dan uw dierenarts om onmiddellijk een onderzoek te plannen.
Een volledige neurologische evaluatie moet worden uitgevoerd op het kantoor van een dierenarts. Eerst zal uw dierenarts naar de medische geschiedenis van uw kat vragen. Daarna zullen ze een uitgebreid lichamelijk onderzoek uitvoeren. Dit omvat het controleren van de reflexen van uw kat, het inspecteren van zijn ogen en het beoordelen van zijn pijn. In veel gevallen zal de dierenarts ook willen kijken hoe uw kat rondloopt.
Uw dierenarts kan aanvullende diagnostiek aanbevelen, zoals laboratoriumonderzoek, op basis van de uitkomst van het lichamelijk onderzoek. Een volledig bloedbeeld, bloedchemie en urineonderzoek kunnen worden besteld, en een schildkliertest kan hyperthyreoïdie bij katten uitsluiten, die zich soms kan voordoen met milde neurologische symptomen. Uw dierenarts wil misschien ook controleren op hoge bloeddruk.
Röntgenfoto's (röntgenfoto's) van de ledematen en wervelkolom kunnen duidelijke problemen aan het licht brengen, zoals ruggengraattrauma of grote tumoren in het lichaam. Maar als uw dierenarts niet in staat is om de exacte oorzaak van de symptomen te bepalen, kunt u worden doorverwezen naar een veterinaire neuroloog die de bevindingen zal beoordelen en mogelijk meer complexe beeldvorming zal aanbevelen, zoals een MRI- of een CT-scan om te controleren op tumoren, ontstekingen, of andere afwijkingen. Er kan ook een cerebrale spinale vloeistofkraan worden besteld, waarmee microscopische analyse van de vloeistof rond de wervelkolom mogelijk is, waardoor mogelijk de aanwezigheid van infectie, bloed en andere abnormale cellen kan worden onthuld.
Soms zal het onderzoek van een dierenarts, gecombineerd met een paar diagnostische tests, de oorzaak van de neurologische stoornis van uw kat onthullen. Naast tumoren en infecties kunnen bepaalde toxines ook het zenuwstelsel aantasten. Infectieziekten zoals FIV, FeLV of FIP kunnen ook neurologische symptomen veroorzaken, evenals sommige stofwisselingsziekten.
Het behandelen van neurologische aandoeningen bij katten begint met het diagnosticeren van de aandoening, en de zorg varieert sterk op basis van de diagnose.
Hersentumoren kunnen een groot aantal problemen veroorzaken, zoals toevallen, coördinatiestoornissen, blindheid en gedragsveranderingen. Klinische symptomen zijn sterk afhankelijk van de grootte en locatie van de tumor. Goedaardige tumoren, meningeomen genaamd, kunnen vaak operatief worden verwijderd en katten met operabele meningeomen leven meestal een normaal leven na verwijdering van de tumor. Zonder chirurgische verwijdering kan dit type tumor echter uitbreiden, wat leidt tot meer neurologische disfunctie.
Kwaadaardige hersentumoren komen ook voor bij katten. Veel factoren bepalen de prognose. Palliatieve zorg, bestralingstherapie, chemotherapie en chirurgische verwijdering kunnen helpen.
Veel neurologische aandoeningen zijn niet te voorkomen, maar het handhaven van een gezonde levensstijl houdt elke kat in topvorm. Geef uw kat op volwassen leeftijd een hoogwaardig voer zoals aanbevolen door uw dierenarts. Geef hem voldoende ruimte om te ravotten, spelen en sporten. En geef je kat altijd liefde en aandacht.
