In dit artikelVermoed je dat je kat moeite heeft met plassen? Een urinewegobstructie, of verstopping, is een noodsituatie. Leer hoe u de tekenen van een urinewegblokkade kunt herkennen, zodat u uw kat kunt helpen voordat het te laat is.
Een urinewegobstructie treedt op wanneer de urethra verstopt raakt en de urine niet kan passeren. Dit kan worden veroorzaakt door sediment of kristallen in de urine en/of ontsteking in de urinewegen. Urinewegobstructies komen veel vaker voor bij mannelijke katten dan bij vrouwelijke katten. Dit komt omdat mannen een langere en smallere urethra hebben. De kleine hoeveelheden sediment, slijm of weefselontsteking kunnen de urethra verstoppen en urineren moeilijk of zelfs onmogelijk maken.
Als een kat niet kan plassen, kunnen de nieren hun essentiële functie van het filteren van gifstoffen uit het bloed en het uitscheiden ervan in de urine niet vervullen. Het toxinegehalte in het lichaam neemt toe, waardoor de kat erg ziek wordt. Zonder medische hulp zal een geblokkeerde kat uiteindelijk sterven.
Katten met urinewegobstructie kunnen al dan niet gelijktijdige urineweginfecties hebben. Een urineweginfectie kan de oorzaak of het gevolg zijn van de obstructie.
Katten zijn over het algemeen meesters in het verbergen van ziekten; dit is een overlevingsinstinct voor hen. Er zijn echter bepaalde tekenen die u kunnen helpen bepalen of uw kat al dan niet moeite heeft met plassen.
Het meest voor de hand liggende teken van een urinewegobstructie is wanneer een kat meerdere keren naar de kattenbak gaat. Als je dit ziet gebeuren, kijk dan eens van dichterbij. Observeer uw kat in de kattenbak. Doet hij moeite om te plassen, maar plast hij niet? Pist hij alleen kleine druppeltjes (geen straaltje)? Zoek naar sporen van urine in de kattenbak. Als uw kat meerdere keren in de bak is geweest, maar het strooisel is droog of heeft geen klonten, dan plast hij waarschijnlijk niet. Als je je kat ziet persen en er komt weinig of geen urine uit, dan is hij waarschijnlijk verstopt.
Andere tekenen van urinewegblokkade zijn extreme lethargie, verhoogde wateropname, verlies van eetlust en algemeen ongemak. Katten kunnen rusteloosheid vertonen door te vocaliseren of te ijsberen. Of ze kunnen zich verbergen en contact met mensen en andere huisdieren vermijden omdat ze pijn hebben.
Katten met urineproblemen kunnen bepaalde symptomen vertonen voordat ze volledig verstopt raken. Als uw kat de afgelopen dagen buiten de kattenbak heeft geplast of u merkt bloed in de urine, breng uw kat dan naar de dierenarts. Dit kan een belemmering helpen voorkomen.
Als u vermoedt dat uw kat moeite heeft om alleen te plassen, is het essentieel dat u hem onmiddellijk naar een dierenarts brengt. . Als uw reguliere dierenarts gesloten is, moet u uw kat naar het dichtstbijzijnde open dierenziekenhuis brengen, zelfs als dit betekent dat u naar een spoedkliniek moet. Een geblokkeerde kat sterft, mogelijk binnen 24 uur, zonder veterinaire behandeling.
Katten met urinewegobstructies moeten doorgaans een paar dagen in het ziekenhuis blijven voor behandeling en observatie.
Als je bij de dierenarts aankomt, laat hem dan meteen weten dat je kat niet kan plassen. Ze zullen snel de nieren van uw kat voelen om te bepalen of ze vergroot zijn. Een kat met een urinewegobstructie heeft meestal een grote, stevige blaas die gemakkelijk door een professional kan worden gevoeld. De blaas voelt zo aan omdat deze overvol is met urine die geen uitweg meer heeft. Zonder behandeling kan de blaas scheuren. Of de ophoping van toxines en nierdisfunctie leiden tot de dood.
Als uw kat inderdaad wordt gehinderd, moet het team onmiddellijk aan het werk gaan. De dierenarts zal bloed afnemen om te controleren op verstoringen van de elektrolytenbalans. Vervolgens zal de dierenarts de kat meestal verdoven en proberen een stijve urinekatheter te plaatsen. Dit kan heel moeilijk zijn als er materiaal de urethra blokkeert. Het kan meerdere pogingen kosten om de katheter te passeren.
Zodra de stijve urinekatheter is geplaatst, zal de dierenarts een urinemonster verzamelen en vervolgens de blaas doorspoelen met steriele zoutoplossing. De urine wordt geanalyseerd op tekenen van infectie, bloed, kristallen en andere afwijkingen. De meeste dierenartsen zullen de stijve katheter vervangen door een flexibele voor het comfort van de kat. Dit wordt op zijn plaats gehecht en bevestigd aan een gesloten opvangsysteem (slang en een zak om de urine op te vangen). De kat krijgt ook een intraveneuze katheter om vloeistoffen te verstrekken. Intraveneuze vloeistoffen zullen gifstoffen wegspoelen en vuil uit de blaas verwijderen. De urinekatheter zorgt ervoor dat dit efficiënter kan en voorkomt herverstopping.
Tijdens de ziekenhuisopname kan de dierenarts uw kat behandelen met pijnstillers, ontstekingsremmers, antibiotica en/of andere medicijnen om het herstel te vergemakkelijken. De exacte behandeling hangt af van de tekenen van de kat en de resultaten van laboratoriumtests. Indien nodig kan een speciaal urinedieet worden gestart.
Na één tot drie dagen van vocht en urinekatheterisatie, zal de dierenarts de urinekatheter verwijderen en de kat observeren, om ervoor te zorgen dat hij alleen kan plassen voordat hij hem naar huis stuurt.
Katten die nog steeds verstopt raken, hebben mogelijk een speciale operatie nodig om de urethra te vergroten. Deze operatie wordt een perineale urethrostomie genoemd. Het omvat het verwijderen van de penis en het creëren van een opening om te plassen. Hoe gruwelijk het ook mag klinken, deze operatie kan de gezondheid en kwaliteit van leven van een kat aanzienlijk verbeteren als hij worstelt met obstructieve urinewegproblemen.
Sommige katten zijn genetisch vatbaar voor urineproblemen. Er zijn echter stappen die u kunt nemen om een urinewegobstructie te voorkomen.
Dit zijn de beste kattenbakken voor een gezond, gelukkig huisdier 